وزیر دامپزشک، بزنگاه تاریخی
دکتر محمدحسن معصومزاده،
دامپزشک
«آقامیری سرپرست جهاد کشاورزی شد»؛ خبری
کوتاه اما بزرگ برای خانوادهی
بزرگ دامپزشکی بود.
وزارت جهاد کشاورزی وزارتخانهای
علمی، تخصصی و کاربردی در ارتباط با معیشت و قوت روزانه مردم، یکی از مهمترین
پتانسیلهای
صادرات و درآمدزایی کشور و البته به شدت سیاسی است که در رأس آن وزرایی متخصص تا
افرادی با تجارب و تحصیلات غیرمرتبط از ابتدا تاکنون بر صندلی آن تکیه زدهاند
که در حال حاضر یکی از افراد باتجربه در این زمینه انتخاب شده است.
این جایگاه در یکصد و سی و سه سال گذشته که از اداره کل
فلاحت و تجارت تا وزارت جهاد کشاورزی فراز و فرود زیادی داشته است، همیشه و همه
گاه، مورد توجه تمام مردم ایرانزمین
بوده است؛ چه در زمانی که بیش از ۷۰
درصد مردم ساکن روستاها و ۳۰
درصد شهرنشین بودند و چه اکنون که بسیاری از روستاها به واسطهی خشکسالیها و
سیاستهای
بسیار متغیر خالی از سکنه شده و نسبت آن عکس شده است.
متاسفانه در مجموع، سهم قابل احصا و شفاف مناطق روستایی و
عشایری از کل بودجه عمومی دولت در سال ۱۴۰۲
معادل 0.97 درصد است؛ این در حالی است که عمدهی
فعالیت وزارتخانهی
جهادکشاورزی در این حوزه خواهد بود. بطور قطع یکی از چالشهای
جدی پیش روی وزیر محترم، کمبود اعتبارات لازم در این زمینه است.
از کنار موارد فوق گذشته، از زاویهای دیگر
به این انتخاب نگاهی میاندازیم.
این انتخاب و تغییر، موجی از امید در بین قسمت کوچکی از زیرمجموعهی بسیار
بزرگ جهاد کشاورزی به راه انداخته است. بطور قطع همگان عمق و وسعتِ کاری و حیطهی تصمیمگیری
و تاثیرگذاری وزارت جهاد کشاورزی را میدانند، چرا که با داشتنِ سازمانهای زیردست
شامل سازمان امور عشایر ایران، سازمان دامپزشکی کشور، سازمان شیلات ایران، سازمان
حفظ نباتات، سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور، سازمان امور اراضی کشور، سازمان
تعاون روستایی و سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، به خودی خود سطح انتظارات،
توقعات و بالطبع مسئولیتها
و تعهدات آن مجموعه نسبت به مردم مشخص میشود.
فارغ از اتفاقاتی که ممکن است در سطح وزارتخانه رخ دهد، چیزی
که برای راقم این سطور مهم است، تاثیر آن بر یکی از زیرمجموعههای
جهاد کشاورزی یعنی «سازمان دامپزشکی کشور» که سرپرست جدید از آنجا آمدهاند، خواهد
بود.
بطور قطع برخی از بزنگاهها،
تاریخ یک مجموعه، تشکل، جامعه و کشور را به قبل و بعد از آن اتفاق تقسیم میکند. برای
اولین بار یک دامپزشک سکاندار سرپرستی این وزارتخانه شده
است؛ بزنگاهی تاثیرگذار و مهم.
حضور عاقلانه، هوشمندانه، استفاده از مشاوران و دستاندرکاران
متخصص و باتجربه و به طور قطع بزرگمنشانه،
میتواند
راه را برای کسانی دیگر از این مجموعه و دیگر سازمانهای
وزارتخانه باز و هموار کند و خدای ناکرده، عملکرد نامناسب و نسنجیده میتواند
این موقعیت (که به هر دلیل پیش آمده) را به آخرین بار یا حداقل تجربهی
ناموفق فرو کاهد.
اگر واقعبینانه
نظر کنیم، قسمت بزرگی از وظایف وزارت جهاد کشاورزی (دستکم یکسوم
از تمام وظایف و اختیارات) به دام، طیور، آبزیان، عشایر و همچنین تولیدات خام دامی
و نظایر آن بازمیگردد
و قسمتهای
دیگر نیز ارتباط بسیار نزدیکی به این مقوله اختصاص دارد.
مطالب فوق نباید به این موضوع تفسیر شود که بنده به عنوان
دامپزشک یا یکی از ابوابجمعی
سازمان دامپزشکی، یا همکاران سابق ایشان به دنبال سهمخواهی
یا چرباندن غنایم حاصل از این تصدی باشیم، اما امید داریم تا دیگر قسمتهای
وابسته به وزارتخانه که مدتها
از توجه وزرای پیشین مغفول مانده بودهاند، بیش از پیش دیده و حمایت شوند.
جناب دکتر آقامیری به اقدامات جهادی مشهور هستند؛ امید میرود
اکنون که ایشان مستحضر به امکانات و قابلیتهای
وزارتخانهای
بسیار بزرگ هستند، توانمندیها،
پتانسیلها
و امکانات روستاها، عشایر و دیگر نقاطی که در حیطهی تصمیمگیری
ایشان است را با برنامهریزیهای عمیق
و پردامنه، افزایش تخصیص اعتبارات و سرمایهگذاری
داخلی و خارجی ساماندهی کرده و به طور بهینه از توان سازمانهایی
مانند دامپزشکی و دیگر سازمانها
در بخش دولتی و غیردولتی استفاده نموده تا باعث رشد متوازن در تمام زمینهها
گردند. این امر مهم به طور قطع باعث رونق اقتصادی در جهت تامین احتیاجات داخل و
صادرات مازاد تولید، کاهش بیکاری و فقر همچنین برطرف کردن معضلات زیستمحیطی
خواهند شد؛ به امید آن روز.
۲۴ فروردین
۱۴۰۲