حکیم مهر: سرپرست دفتر بهداشت و
مدیریت بیماریهای دامی سازمان دامپزشکی کشور گفت: با هدف تکیه به تولید داخلی و
رفع وابستگی در ارتباط با تمام واکسنهای دام و طیور، کشور طی چند سال اخیر تعدادی
از کارخانههای دانشبنیان تولید واکسن جدید، در کشور راهاندازی شده است، که بهجز
تامین نیازهای داخلی قادر به صادرات به سایر کشورها خواهند بود .
به گزارش حکیم مهر به نقل از ایانا، «دکتر سیامک نیکخواه» با بیان این مطلب گفت: با توجه به اینکه از یک سو در تولید واکسنهای دامی از
جمله واکسن تببرفکی در منطقه دارای سابقه طولانی هستیم (موسسه رازی با قدمت حدود
90 سال) و دانش فنی تولید واکسن، آنهم با واکسنهای حاوی سویههای بومی و محلی
را در اختیار داریم و از سوی دیگر کنترلها و آزمونهای استریلیتی (Sterility) و ایمنی (Safety)، پوتنسی (Potency) و پایش پس از واکسیناسیون (PVM)
) روی واکسنها انجام میشود، کیفیت واکسنهای
تولید داخل در حد استانداردهای قابل قبول بوده و ایمنیزایی خوبی ایجاد میکند.
وی در ارتباط با امکان صادرات واکسن تب برفکی گفت: در حال
حاضر صادرات نداریم ولی با توجه به برنامهریزیهای انجام شده و افزایش تعداد
کارخانجات تولیدی واکسن، در آینده نزدیک صادرات این واکسن عملیاتی خواهد شد.
نیکخواه با توضیح اینکه به دلیل تفاوت در سویههای واکسن و
اینکه گاهی بیماری در کشورهای اطراف با سویههای مختلف اتفاق میافتد و بهمنظور
برنامهریزی و پیشگیری از شیوع بیماری در کشور بهالاجبار تا زمان تولید واکسن
متناسب با سویه مزرعه واکسن باید از طریق واردات تامین شود، اعلام کرد: در سال
1401، میزان تولید داخل واکسن تب برفکی گاوی، 30 میلیون دز و گوسفندی 150
میلیون دز بوده است. این در حالی است که تنها چهار میلیون 923 هزار دز از ترکیه،
روسیه، هند، بریتانیا و فرانسه واردات داشتهایم.
وی در ارتباط با اهمیت واکسیناسیون علیه بیماری تب برفکی
گفت: در صورتی که ۷۵
درصد از جمعیت دامی بر علیه بیماری واکسینه شود، بروز بیماری به صفر میل میکند و
با عنایت به انجام واکسیناسیون توسط سازمان دامپزشکی کشور، میزان خسارت وارده از
طریق این بیماری به حداقل ممکن رسیده و در صورتی که بنا به هر دلیل بهداشت و
مدیریت بیماری مختل شود، میتواند به دلیل کاهش تولید شیر و گوشت و زاد و ولد منجر
به ورشکستگی صنعت دامپروری شود.
نیکخواه با توجه به شروع به کار خط تولید واکسن تب برفکی بر
پایه آب در کشور توضیح داد: شروع ایمنی در واکسنهای بر پایه آب ظرف 14 روز به
حداکثر میرسد، در حالی که این زمان در واکسنهای بر پایه روغن، 18 روز طول میکشد.
وی افزود: تزریق واکسن پایه آبی به دلیل ماهیت آن، راحتتر
و سریعتر است و همچنین واکسن پایه روغنی به خاطر ماهیتی که دارد، در داخل سرنگ
کندتر حرکت میکند که سبب طولانیتر شدن روند مایهکوبی شده و همچنین دقت بیشتری
جهت تلقیح دقیق میزان حجم مورد نیاز برای ایجاد ایمنی در دام را میطلبد.
نیکخواه گفت: از واکسن پایه آبی، به خاطر ایجاد ایمنی
سریعتر، در مناطق روستایی که فرهنگ انجام مایهکوبی در آن کمتر است و همچنین در
زمان رخداد بیماری در کانونها، میتوان استفاده کرد و مبارزه موثرتر و سریعتری
بر علیه بیماری آغاز کرد.