
حکیم مهر- محسن
طاهرمیرزایی:
معاون آموزشی دانشکده دامپزشکی دانشگاه لرستان در گفتوگو با حکیم مهر، به انتقادات وارده به این دانشکده
در گزارش حکیم
مهر
واکنش نشان داد و آن را بیانصافی در حق دانشکده خواند.
«دکتر
عبدالحسین جانگراننژاد» با بیان اینکه البته مشکلاتی در دانشکده وجود دارد اما نه
به این شدت، گفت: «در مورد بحثی که در خصوص دروس اختیاری عنوان شده بود، من حدود یک
سال است که معاون آموزشی دانشکده هستم و پیگیر این مساله بودم که این کار انجام
شود، اما زمانی که با دانشگاهی مثل دانشگاه تهران که این طرح را اجرا کرده مقایسه
میکنیم، میبینیم که تعداد دانشجویان دانشگاه تهران خیلی زیاد است.»
وی ادامه داد:
«از طرفی در ترمهای ۱۰
یا ۱۱ حدود ۴ درس به عنوان درس اختیاری به دانشجو
ارائه میکنند و او از میان آنها انتخاب میکند. به این ترتیب مثلا در یک درس ۳۰ نفر، در یک درس ۴۰ نفر و در یک درس دیگر ۲۰ نفر دانشجو حاضر میشوند. اما در
دانشکده دامپزشکی لرستان به غیر از یک دوره ورودی که ۴۵ نفر بودند، سایر ورودیهای ما ۳۰ نفر یا زیر ۳۰ نفر هستند و به خاطر همین اگر بخواهیم
دروس اختیاری را به این شکل باز بگذاریم، بعضا میبینیم که برای یک درس فقط ۴ نفر و در درس دیگر ۵ نفر میروند و اصلا به حد نصاب تشکیل
کلاس نمیرسیم.»
دکتر جانگراننژاد
تصریح کرد: «یکی از مواردی هم که ادعای ورودیهای خیلی بالای ما را نقض میکند، همین
است. ما دوره کارورزی را داریم که ۱۶
یا ۱۷ نفر هستند و فقط یک ورودی ما که آن
هم استثنا بودند، با وجودی که دانشکده ۳۰ نفر اعلام نیاز کرده بود، اما سازمان
سنجش حدود ۴۵
نفر را به دانشکده معرفی کردند.»
وی افزود: «در
مورد بحث کار کردن اعضای هیات علمی بیرون از دانشکده، ما تمام تلاش خود را کردیم
که بیمارستان را سرپا نگه داریم تا بتوانیم کیس پذیرش کنیم. متاسفانه در شهر خرمآباد
به واسطه بافت شهری، تعداد دام کوچک در مقایسه با شهرهایی مثل شیراز، تهران و
اهواز کمتر است. البته از آن طرف در دانشگاه تهران هم دام بزرگ به نسبت اینجا کمتر
است و به هر حال این مسائل به بافت شهری برمیگردد و کاری هم نمیتوان کرد.»
وی اظهار کرد:
«تمام تلاش خود را میکنیم و برای احداث کلینیک دام کوچک در سطح شهر اقدام کردهایم
تا بتوانیم تعدادی از دانشجویان را به صورت کارورز در آنجا مستقر کنیم تا کیسها
را با تعداد بیشتری ویزیت کنند. شرایط دانشکده در کیسهای دام بزرگ و جراحی خوب
است. در مورد دام کوچک نیز به کلینیکهای خصوصی هم که بروید، متوجه کم بودن تعداد
مراجعهکنندگان میشوید، یعنی صرفا بحث دانشکده دامپزشکی مطرح نیست.»
معاون آموزشی
دانشکده دامپزشکی دانشگاه لرستان خاطرنشان کرد: «در مورد امکانات باید به این نکته
توجه داشت که دانشگاه لرستان تیپ ۳
است و مسلما تمام
تلاش خود را میکنیم که امکانات را ارتقا دهیم. دستگاه رادیولوژی CR در دانشکده تهیه شده و طی یکی دو ماه آینده راهاندازی
میشود. تا جایی که توان داریم، خیلی وقتها خارج از چارچوب بوروکراسیهای اداری
که خودتان میدانید چقدر سخت و دست و پاگیر است، تمام تلاش خود را میکنیم که
دانشکده را به آن جایگاهی که حق آن است و دانشجویان شایستگی آن را دارند، برسانیم.»
وی در پاسخ به این
انتقاد که تعداد اساتید دانشکده دامپزشکی لرستان کم است، گفت: «دانشکده دامپزشکی
دانشگاه لرستان درحال حاضر ۲۱
نفر عضو هیات علمی دارای حکم دارد و دو یا سه نفر قراداد داخلی دارند که در مجموع ۲۴ نفر میشوند. تعداد اعضای هیات علمی
در چارت دانشکده دامپزشکی لرستان ۳۳
نفر هستند و ما الان حدود ۸
نفر کم داریم که اینها در مرحله فراخوان هستند. در واقع ۹ نفر در روند فراخوان جذب هیات علمی
هستند که نهایتا تا پایان امسال جذب و چارت دانشکده پر خواهد شد.»
دکتر جانگراننژاد
در پایان تاکید کرد: «بعضی از رشتهها متفاضی کمتری دارند یا شرایطی نبوده که
بخواهند جذب داشته باشند اما در این یکی دو سال اخیر مخصوصا در فراخوان جذب سالهای
۱۴۰۰ و ۱۴۰۱ رشتههایی را که نیاز داشتیم،
درخواست دادیم و درحال حاضر روند آن در حال طی شدن است، اما باید به این نکته نیز
توجه داشت که فراخوان جذب یک روند طولانی است؛ مثلا روند جذب خود من یک سال و نیم
زمان برد. یعنی شخصی که در فراخوان سال ۱۴۰۱ شرکت میکند، احتمالا انتهای سال ۴۰۲ یا ابتدای سال ۴۰۳ به نتیجه میرسد، اما انشاءالله این
روند طی میشود.»

بهتر است تاریخ نامه را توجه فرمایید که مربوط به ۳ سال قبل و دوران ریاست آقای دکتر عزیزی می باشد که در آن دوران بحث تمام وقت ویژه برای اعضای هیات علمی مطرح گردید که نه تنها اساتید دامپزشکی بلکه اساتید گروه های دیگر هم قرار بود فعالیت خارج از دانشگاه نداشته باشند که بحث تمام وقت ویژه لغو شد و بنابرین در حال حاضر هیچ مانعی برای کار کردن اساتید خارج از دانشگاه مطرح نیست همان طور که تمامی اساتید دامپزشکی دانشگاه های سطح کشور علنا با کلینیک ها و بیمارستان ها در بخش خصوصی همکاری دارند حتی بعضاً خودشان به صورت پاره وقت کلینیک دارند.
|
کاملا حق با شماست چون همکاران من در بخش دولتی هم به شکل پاره وقت مشغول به فعالیت هستند و اعضای هیات علمی هم در سراسر کشور مشغول به فعالیت در خارج از دانشگاه هستند هر زمان حق محرومیت از مطب برای همکاران بخش دولتی قابل پرداخت باشد آن زمان می توان مانع فعالیت نیمه وقت همکاران دولتی شد ( البته به شکل اختیاری) به نظر تمام وقت ویژه اعضای هیات علمی شبیه به حق مطب ما دامپزشکان دولتی می باشد..... از طرفی مقایسه فعالیت پزشکان با دامپزشکان هم مدنظر قرار بگیرد چرا در وزارت بهداشت فرد متخصص، هیات علمی دانشگاه و مطب دارد و گاها وزیر هم هستند؟ مسئولین دامپزشکی چه در سازمان و چه در دانشگاه (این بار استان لرستان) حتی نمی توانند از ساده ترین حق همکاران خود دفاع کنند جای بسی تاسف دارد به جای کمک به بهبود معیشت تمام همکاران دولتی و بخش خصوصی و دانشگاه و... سنگ اندازی های بی دلیل دیده می شود البته این تصمیمات بیشتر از طرف همکاران دامپزشکی ست که فعالیت بالینی نمی توانند انجام دهند (قطعا از طرف متخصصین غیر بالینی می تواند باشد ولاغیر)
|
حرف شما درسته، ولی این فعالیت باید با اخذ مجوز از مراجع ذی صلاح باشه
|
ناشناس محترم آیا تمام اساتید کشور با اخذ مجوز های لازم مشغول هستند؟ در همین استان لرستان می توان تعداد افراد کاردان زیادی که کار درمان انجام می دهند نام برد... آیامجوز دارند؟ بهتر است هر مسئولی به جای سنگ اندازی های بیخود و بی دلیل به فکر انجام وظایف خود باشد.
|
اگر همکار عزیز ما هم در دانشگاه هیئت علمی تمام وقت باشد هم در بخش خصوصی فعال باشد هم همکار اداری ما از اداره حقوق و حق محرومیت از مطب بگیرد و هم در بخش خصوصی باشد عملا چه فرقی است بین بخش خصوصی و دولتی و هیئت علمی ؟! آیا زیاده خواهی ما ضایع شدن حقوق بخش خصوصی را توجیه می کند؟ اساسا چه معنی دارد صدور مجوز( غیرقانونی) از دانشگاه برای فعالیت کسی؟
دانشکدهی دامپزشکی دانشگاه تهران که دانشگاه مادر به حساب میآید هنوز امکانات درست حسابی نداره چه برسه به بقیه استانها. تمام بخشها در حد ۵۰ سال پیش هم امکانات ندارند حاضرم دانه به دانه نام ببرم.
|
عزیز من گذشت آن زمانی که آنسان گذشت! یه زمانی دانشگاه تهران دانشگاه مادر حساب میشد، الانه دانشگاه نوه یا نتیجه هم نیست!
|
ناشناس ۸:۳۴، اگر فکر میکنید دانشگاهی که شما تحصیل میکنید امکانات بیشتری از تهران دارد در اشتباه هستید. البته خود دانشگاه تهران هیچی نیست و بقیه تکلیفشان مشخصه
استان لرستان از نظر دامپزشک فعال در بخش خصوصی دارای خلاء می باشد متاسفانه بیشتر درمانگاه ها در سطح استان به فعالیت واکسن فروشی مشغول هستند تا کار درمانی... مجوز مایه کوبی و درمانی به اکثر کلینیک ها داده شده است بخش دولتی و اساتید دانشگاه به کمک تعداد معدودی از افراد فعال بخش خصوصی در
سلام دامپزشکان چه غم واندوهی دارند غیر از واکسن در بخش خصوصی وانگشت شمار دیگر در بخش خصوصی بقیه مشاغل همه در بغش خصوصی مال دامپزشکان است وسازمان دامپزشکی هم که از اسمش معلومه مال دامپزشکان است وتمامی پستهای مهم وکلیدی در دست انان است واگر پست کوچکی هم به سایر ردها بدهند یک دکتر دامپزشک اورا باید تایید یا معرفی کند وگرنه هیچ
ایها الناس نصف این دانشگاهاا باید بسته بشه
دکتر جان متاسفانه توقعات شما در حد دانشگاه بریستول انگلیس هستش حتی در جذب اساتید،آنوقت هر ترم یک استاد با تخصص غیر رادیولوژی درس تخصصی و فوق تخصصی مثل رادیولوژی رو تدریس می کند. دانشگاه شما متاسفانه قابل رقابت با دانشگاه های سطح ۴ یا ۵ دانشگاه آزاد از لحاظ هیات علمی و امکانات آموزشی و درمانی نیست. یکم در امورات کلی دانشکده تجدیدنظر بفرمایید
از مشکلات دانشکده دامپزشکی لرستان میتوان به فعالیت اساتید خارج از دانشگاه و همراه بردن عده ی خاصی از دانشجویان(خواص) بر بالین کیس ها، که باعث میشه دیگه کیسی هم به دانشکده مراجعه نکنه
|
دقیقا منم عمومی رو اهواز خوندنم. اساتید فقط خواص رو با خودشون میبردن. اما الان از کل ورودی فقط من درمانگاه دارم و دوستان کارهای غیر مرتبط با دامپزشکی. این قسمتش رو بهتر به خدا واگذار کنید سیستم ناتوان هست
شرح وظیفه هیأت علمی طبق قوانین استخدامی کاملا مشخص هست. دیدن کیس و درامدزایی شخصی در ساعات اداری ممنوعه ولی اگر استادی در تایم اداری با هماهنگی دانشگاه کیسی ببینه و دانشجو رو هم همراه خودش جهت آموزش ببره مشکلی نداره و خیلی هم عالیه. ولی متاسفانه برخی از اعضای هیات علمی این کار رو نمیکنن و دانشگاه عملا مکانی برای کسب شهرت اونها شده و با کیس پرانی و ویزیت کیس های دانشگاهی در خارج از تایم برای خودشون کسب درامد می کنند ضمنا اکثر این افراد به گواه استعلامات اخذ شده از نظام دامپزشکی مجوز پاره وقت ندارند، سوال اینجاست که تکلیف این همه فارغ التحصیل بیکار چه هست؟
|
در پاسخ به کامنت اون هیات علمی ناشناسی که در انتهای صحبت هاشون اعلام نگرانی در خصوص عدم بازار کار برای دانشجویان و اینکه استاد رقیب دانشجو میشه رو اعلام کردن باید بگم شما اگه واقعا نگران معیشت و بازار کار برای ما هستید درب این دانشکده رو باید تعطیل کنید اونجوری معیشت همه دامپزشکان تغییر خواهد کرد و در اون زمان باید دید که وقتی شما هم جایی برای تدریس نداشته باشی ایا باز هم نگران معیشت دانشجویان میشی یا خیر. متاسفانه بسیاری از اساتید با سطح علمی فوق العاده پایین ....... وجود دارند که اگر روزی در دانشکده بسته بشه حتی از راه دامپزشکی توانایی امرار معاش هم ندارند بعد میان و اینجا ابراز نگرانی برای اینده ما دانشجویان میکنن و دغدغه خودشون رو عدم بازار کار اعلام میکنند.
|
قانون رو اشتباه متوجه شدی دوست عزیز مراجعه کنید به دانشکده های دامپزشکی دولتی و آزاد سراسر کشور
من به عنوان یکی از دانشجویان این دانشکده باید عرض کنم ................... تقریبا کیس های بیمارستان در بسیاری از روزها نزدیک به صفر هست و دلیلش عدم مدیریت صحیح هست. من خیلی از دوستانم در دانشکده دامپزشکی تهران و شهرهای دیگه در حال تحصیل هستند و بیشتر اعضای هیات علمی و اساتیدشون با بیمارستان ها و کلینیک ها و دامداری ها در حال همکاری هستند بدون اینکه دانشکده دنبال .............. ممانعت از فعالیتشون باشه. دلیلش هم اینه که قطعا این قضیه به اموزش دانشجو میتونه کمک کنه و اینقدر قضیه پیچیده ای نیست.ولی مشکل عمده در شهرهای کوچک و دانشگاه های کوچک ....... است و همین مانع بزرگی برای یادگیری و پیشرفت دانشجویان هست.
|
تو بیا مدیریت کن ببینیم چه شق القمری میکنی!! اگر منظورت دام بزرگ هست هیچ دامدار صنعتی پا نمیشه بیاد دامش رو از فرسنگها خارج شهر وقت بذاره و هزینه کنه بیاره درمانگاه دانشکده نزد کسانی که اغلب تجربۀ بالینی هم ندارند. دامدار سنتی هم خیلی وقته بخاطر هزینه های سرسام آور خوراک و نگهداری عطاش رو به فرخ لقا بخشیده! اگر هم منظورت حیوانات خانگی هست اونقدر کلینیکهای شیک و اشرافی در سطح شهر هست که صاحبان این حیوانات هر زمان از شبانه روز نیاز داشته باشند خدمات دریافت میکنند منتظر نمی نشینند ساعت 9 صبح روز بعد درمانگاه دانشکده دایر بشه با کلی معطلی بخواد حیوانش رو ارجاع بده و شاید نوش داروی پس از مرگ سهراب بشه! البته این در صورتی است که درمانگاه دانشکده امکانات مکفی و استاد متخصص مربوطه رو داشته باشه.
|
فرسنگ ها اونطرف تر چرا؟ شما حتی از روستاهای دور و اطراف دانشکده که فاصلشون نهایتا 10 کیلومتر هست هم کیس ندارید. ............................. عمده ترین دلایل بی کیسی مدیریت نامناسب، سطح توانایی علمی پایین و برخورد با بیمارستان اموزشی به شکل یک منبع درامد .... هست ............... حرفها و کامنتهای این همه دامپزشک که داره شما رو نکوهش میکنند رو بخونید و به خودتون بیاید
هر چه سریعتر باید تعداد دانشکده ها نصف بشه...فارغ التحصیل ها سرخورده میشن بعد از اتمام دوره عمومی...
بادرودبه همه همکاران گرامی،من کلینیسینی با۲۶ سال سابقه کارهستم .شماردانشکده های دامپزشکی واستانداردانهاوشماردانشجویان این رشته بایدبرابراستانداردهای جهانی باشد تاشرایط بهینه ای برای همه دانش آموختگان باشد وازسویی سیستم دامپزشکی همانندکشورهای قانونمندبرپایه درمانگاه وبیمارستان وپلی کلینیک باشد تادرمان درست انجام شود،شوربختانه داروخانه ومرکزمستقل دامپزشکی یه چیزمن درآوردی برای نابودی دامپزشکی میباشد.که درهیچ جای جهان بجزایرانستان این ساختارنادرست نیست ،اگردامپزشکی نیازبه داروخانه میداشت حتمارشته ای بنام داروسازی دامپزشکی درکشورهای قانونمندراه اندازی میشد.۹۰درصددرمان درداروخانه ها ومراکزمستقل دامپزشکی توسط تکنسینها وبدون ویزیت دام وبصورت نادرست انجام میشودکه دامپزشکی این کشورباستانی وبافرهنگ رابه روزسیاه نشانده که امیدواریم هرچه زودتراین ساختارهای استانداردراه اندازی شودوگرنه بااین گروه فراوان دامپزشکان بیسوادکه بیرون میمیاینداین رشته به ورطه نابودی کشیده خواهدشد.امیدوارم همه دامپزشکان برپایه خردمندی استانداردهای جهانی این رشته رابپذیرندودرسمت وسوی ساختارهای استانداردجهانی گام بردارندوازسودهای زودگذرنادرست دست بردارندتابرای همیشه سیستم دامپزشکی استانداردی داشته باشیم
سلام بر آقای خراسان.
............. تجربه خودم رو میگم یک مورد کیس دام کوچک به بیمارستان دانشکده دامپزشکی دانشگاه لرستان ارجاع شد در دو نوبت، متاسفانه هیچگونه اقدام درمانی برای آن صورت نکرفت،حتی توسط عضو هیئت علمی مستقر در بیمارستان ویزیت نشد، کار درمانی صورت نگرفت،و فقط توصیه به از بین بردن کیس فوق کردن، در نهایت این کیس پس از گذشت مدتی به علت دو بار مراجعه به این بیمارستان و عدم نتیجه به کلینیک دام کوچک سطح شهر ارجاع میشه که میگن به علت دیر مراجعه کردن نمیشه کاری براش کرد،وقتی قرار نیست اقدام درمانی صورت بگیرد و اهمیتی داده نمیشه، پس نبود کیس دام کوچک بهانه هست
دانشگاه لرستان ............ دانشجویان در حال تنازع بقا دائمی با اساتید برای معاینه هستند . در همین استان دامپزشکانی هست که شهرت ملی دارند و حتی یک دانشجو رو به عنوان کارآموز نمیپذیرن مگر با سفارش وزیر ! . ای کاش دانشکده از همین دامپزشکان به عنوان استاد مدعو استفاده میکرد تا دانشجویان از این شرایط اسفبار نجات پیدا کنند و ۴ تا کیس درست و حسابی ببینند