حکیم مهر- محسن طاهرمیرزایی: شاید بهترین انگیزه برای جوانان علاقهمند به حرفه دامپزشکی و علیالخصوص دختران دانشجو در این رشته، آشنایی آنها با بانوان موفق و فعال در این حوزه است. «دکتر شادی موسوی» مدیر و موسس کلینیک دامپزشکی ایرانپت واقع در شمال تهران یکی از دامپزشکان موفقی است که خلاقیت را چاشنی علاقه خود به دامپزشکی کرده و توانسته با بهترین استفاده از تمام ظرفیتهای فضای مجازی، به یک موفقیت درخور توجه برسد. البته او از معدود بلاگرهایی است که هیچ گونه آگهی تبلیغاتی با هدف درآمدزایی قبول نمیکند و معتقد است که هر آنچه از زندگی روزمره خود و درگیریهایش با حیوانات منتشر میکند، از روی عشق و علاقه شخصی و به منظور ارتقای آگاهی عمومی جامعه نسبت به حیوانات است.
«دکتر شادی موسوی» به حکیم مهر میگوید: لازمه موفقیت در هر کاری، داشتن خلاقیت و به روز بودن است. آن زمان که ما کار خود را شروع کرده بودیم، به تازگی اینستاگرام ایجاد شده و این پلتفرم به تازگی در حال پا گرفتن بود. من از همان زمان انتشار پست و استوری را شروع کردم و اولین و مهمترین انگیزه من این بود که فرهنگ حیواندوستی را در فضای مجازی بالا ببرم.
حکیم مهر: خانم دکتر، ورودی چه سالی و کدام دانشگاه هستید؟
بنده ورودی سال 85 دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران در دوره عمومی و همچنین ورودی سال 93 تخصص بیماریهای داخلی دامهای کوچک دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات هستم.
حکیم مهر: چه شد که دامپزشکی را انتخاب کردید؟ آیا از قبل به آن علاقه داشتید یا دست تقدیر شما را وارد این رشته کرد؟
واقعیت این است که من از کودکی به حیوانات علاقهمند بودم و خیلی دلم میخواست که به آنها کمک کنم. همیشه به نحوی حیوان خانگی داشتم و مادرم هم مشوق من بود. از طرفی خواهرم که در رشته پزشکی تحصیل میکرد، همواره سعی داشت که من را از ورود به این رشته منصرف کند و از من میخواست که به دنبال علاقهمندی خودم بروم. به این ترتیب من با علاقه خیلی زیاد وارد رشته دامپزشکی شدم.
حکیم مهر: وقتی وارد رشته دامپزشکی شدید، آیا با همان چیزی مواجه شدید که انتظار آن را داشتید؟
بله. البته این یک واقعیت است که هر فرد علاقهمند به دام کوچک وقتی وارد رشته دامپزشکی میشود، مقداری جا میخورد، چون واحدهای انتخابی او متفاوت است، اما به تدریج که به آخر دوره میرسد، شرایط بهبود پیدا میکند. با این حال من از همان ابتدا سعی میکردم خود را در موقعیتهای مختلف قرار دهم و با حیوانات همراه باشم.
حکیم مهر: دوره تخصص چطور بود؟
از آنجا که من دوره عمومی را در دانشگاه تهران خوانده بودم و آموزش متفاوتی را دریافت کرده بودم، در دوره تخصص یک مقدار شگفتزده شدم. از طرفی شرایط من به شکلی بود که من نمیتوانستم دوره تخصص را در دانشگاه تهران بخوانم، چون همزمان کار خود را شروع کرده بودم و هدف من روی کارم متمرکز بود و زمان زیادی را برای تحصیل نداشتم. ورود به دانشگاه تهران مستلزم صرف وقت خیلی زیاد و همچنین شیفتهای طولانی بود، اما میدانستم که دانشگاه آزاد سختگیریهای مربوط به شیفت را ندارد و به همین دلیل به دانشگاه آزاد رفتم.
حکیم مهر: اشاره کردید که هدف شما بعد از دوره عمومی، روی کار متمرکز بود. ورود شما به محیط کار از کدام نقطه آغاز شد؟
من از همان قدم اول دلم میخواست که کلینیک دامپزشکی راهاندازی کنم و به همین دلیل با یکی از دوستان کار را شروع کردم. بعد از مدتی دوستم به آمریکا مهاجرت کرد و من به تنهایی کلینیک را ادامه دادم. در واقع از همان قدم اول شروع به جمعآوری امتیاز کردم و خیلی هم سریع این کار را انجام دادم، چون به طور کلی انسان پیگیری هستم. هر جا که کنگره و دورهای بود، شرکت میکردم و به خاطر همین خیلی زود توانستم امتیاز لازم را جمعآوری کنم و مجوز کلینیک بگیرم.
حکیم مهر: آیا برای شروع کار، سرمایه اولیه داشتید؟
پدرم همواره برای من جایگاه حامی از لحاظ فکری و مالی داشت و تا زمانی که کلینیک پا بگیرد، ایشان پشتیبان من بود.
حکیم مهر: کار در کلینیک برای یک خانم جوان چقدر سخت بود؟ آیا هیچگاه کم نیاوردید؟
از آنجا که من به حیوانات علاقه داشتم و راهاندازی کلینیک دامپزشکی را هدفگذاری کرده بودم و آمادگی ارتباط با مراجعهکنندگان را داشتم، اصلا شگفتزده نشدم و نسبت به مراحل و سختیهای احتمالی کار آمادگی شدم، چون به طور کلی انسان ریسکپذیری هستم. اساسا ورود به جامعه و دستیابی به مقبولیت در حرفه، نیازمند طی کردن برخی مراحل است که من همه آن مراحل را گذراندم و به یک جایگاه و اعتبار رسیدم که توانستم با همه ارتباط برقرار کنم. من از قبل میدانستم که قرار است چه اتفاقی برای من بیفتد و دشواریها و سختیهای کار چقدر است، لذا هیچگاه پیش نیامد که آن قدر خسته شوم که بگویم این چه کاری بود که انجام دادم؟ یعنی هر مشکلی هم که بود، برای من یک چالش به شمار میرفت و دلم میخواست که جلو بروم و آن را شکست دهم و به هدف خودم نزدیکتر شوم.
حکیم مهر: شما علاوه بر فعالیت در کلینیک دامپزشکی، فعالیتهای بلاگری در اینستاگرام هم دارید. چه شد که این مسیر را انتخاب کردید؟
واقعیت این است که لازمه موفقیت در هر کاری، داشتن خلاقیت و به روز بودن است. آن زمان که ما کار خود را شروع کرده بودیم، به تازگی اینستاگرام ایجاد شده و این پلتفرم به تازگی درحال پا گرفتن بود. من از همان زمان انتشار پست و استوری را شروع کردم و اولین و مهمترین انگیزه من این بود که فرهنگ حیواندوستی را در فضای مجازی بالا ببرم. آن زمان که اینستاگرام کلینیک را راهاندازی کردیم، خیلی به دنبال انتشار دیتای خاص و علمی در فضای مجازی نبودیم. نظر و ایده من این بود که هیچکس نمیداند که دامپزشکی چیست و حیوانات چقدر میتوانند تمیز باشند و به عنوان عضوی از خانواده به آنها رسیدگی کرد و کارهای آنها را انجام داد. لذا هدفگذاری کردم که هر طور شده، با همین جملههای عادی و صحبتهای پشت دوربین و نشان دادن حیوانات، این فرهنگ را بالا ببرم.
واقعا تاثیر این کار زیاد بود و من بازخورد زیادی میگرفتم. عده خیلی زیادی به کلینیک مراجعه می کردند و میگفتند ما از حیوانات میترسیدیم و فکر میکردیم که خیلی کثیف هستند اما در این چند سالی که شما را دنبال میکنیم، متوجه شدیم که دنیای خیلی زیبایی دارند. همه اینها باعث میشد حس خوبی داشته باشم از اینکه این همه انسان از طریق اینستاگرام و پیج کلینیک دامپزشکی من وارد دنیای حیوانات و عشق و مهربانی آن شدند.
جدای از آن، خیلی از دانشجویان حال حاضر دامپزشکی آن زمان که به مدرسه میرفتند، به من پیغام میدادند که ما میخواهیم دامپزشک شویم و بعد با هدیه و... مراجعه میکردند و میگفتند به عشق شما دامپزشک شدیم که اینها برای من زیبا بود و به من انگیزه میداد. این باعث میشد که در اینستاگرام بیشتر فعالیت کنیم.
حکیم مهر: در کنار صفحه مجازی کلینیک، شما یک صفحه شخصی هم دارید که در آن زندگی روزمره خود را به اشتراک میگذارید و اتفاقا آن صفحه هم تعداد زیادی دنبالکننده دارد. ایده آن از کجا به ذهن شما رسید؟
واقعیت این است که من برای قوی شدن صفحه قبلی اینستاگرام کلینیک تلاش زیادی کرده بودم اما متاسفانه به یکباره از دسترس خارج و اینستاگرام ما را متهم به عدم رعایت قوانین خود کرد. در واقع وقتی حیوان را به شکل برعکس روی میز قرار میدادیم و با آنها شوخی میکردیم، تصور میکرد که در حال آزار حیوانات هستیم. پیج که از دسترس خارج شد، من متوجه شدم که صفحه اینستاگرام خیلی امن نیست و برای اینکه بتوانم تعامل بیشتری با مراجعهکنندگان داشته و یک ارتباط عمیقتر به وجود آورم، باید یک صفحه شخصی هم داشته باشم که مخاطبان یک حس بهتر نسبت به من داشته باشد. به هر حال گوشههایی از زیباییهای دامپزشکی، آموزشهای مربوط به حیوانات و همچنین جزئیاتی از زندگی خود را در اختیار آنها میگذاشتم که حس خوبی به مخاطبان میداد و باعث میشد که ارتباط من با آنها عمیقتر شود. وقتی احساس من با مخاطبان قویتر میشد و آنها با من حس دوستی میکردند، من هم انگیزه بیشتری پیدا میکردم که خدمات بهتری به آنها دهم. خلاصه وارد دنیای زیبایی شدم که به من انگیزه داد تا ادامه دهم.
حکیم مهر: آیا شد به این قضیه فکر کنید که با داشتن این صفحه موفق و پرمخاطب، بیشتر زمان خود را به این صفحه اختصاص دهید و از درآمد آن بهره ببرید؟
خیلیها به من پیغام میدهند که فلان تبلیغ را برای من در صفحه انجام بده اما من قبول نمیکنم و برای آنها توضیح میدهم که حوزه کاری من جداست و این دنیایی است که علاقه شخصی خودم است و چشمداشتی به درآمد آن ندارم؛ با این حال درآمد دامپزشکی اصلا قابل مقایسه با درآمد بلاگری نیست.
حکیم مهر: درآمد کدام بیشتر است؟ اگر پیشنهادی برای تبلیغات داشته باشید، قبول نمیکنید؟
درآمد دامپزشکی خیلی بیشتر است. تصور کنید کلینیک دامپزشکی که حدود 50 نفر پرسنل دارد، قطعا درآمد خیلی بالاتری از یک بلاگر دارد. البته منظور من صفحات مربوط به بلاگرهایی که تبلیغات زیادی انجام میدهند، نیست. من خیلی به آن کار علاقه ندارم. اتفاقا خیلی پیشنهاد تبلیغات دارم اما اصلا قبول نمیکنم و هر چه که در صفحه خودم منتشر میکنم، مواردی است که خودم استفاده میکنم.
حکیم مهر: در کنار مشغلههای کاری، زندگی شخصی خود را چطور مدیریت میکنید؟ آیا تداخلی ندارند؟ آیا همسر شما گلایهای نمیکنند؟ به فرزندان خود چطور رسیدگی میکنید؟
من از قبل از ازدواج شاغل بودم و کلینیک داشتم و اتفاقا در اوایل کار تعداد دکترهای من زیاد نبود و من از 10 صبح تا 9 شب در کلینیک بودم، به خاطر همین همسر من از ابتدا میدانستند که حجم کاری من زیاد است و به طور کلی هم انسان حمایتگری هستند، اما بعد از اینکه بچهدار شدم و در حال حاضر دو فرزند دارم، خودم دیگر تا ساعت 9 شب نمیمانم، چون اولویت زندگی من فرزندان هستند. خوشبختانه سیستمی که در منزل پیاده کردیم به این صورت است که خودم هم نیروی کمک دارم و خودم و همسرم هیچ گلهای از زندگی نداریم. اوایل، جمعهها هم سر کار میرفتم اما در حال حاضر آخر هفتهها در کنار خانواده هستم و فقط در روزهای زوج به شکل تماموقت در کلینیک میمانم. در روزهای فرد بچهها را به کلاس میبرم و خود آنها هم همکاری میکنند.
حکیم مهر: در روزهای زوج بچهها را چه میکنید؟
آنها را با خودم به کلینیک میبرم. در آنجا برای آنها یک اتاق تدارک دیدم که در آن سرگرم میشوند.
حکیم مهر: یکی از سوالات خیلی از مردم از بلاگرها این است که آیا همواره زندگی شما به همین اندازه که در فضای مجازی به نمایش میگذارید، خوش و خرم است؟
صد درصد اینطور نیست. بلاگرها همواره میگویند که زندگی ما را از زاویه اینستاگرام نگاه نکنید. خود من از فاصله آبان تا اسفند درگیریهای کاری بسیار زیادی در کلینیک داشتم و تحولات اساسی ایجاد کردم اما نمود آن را هیچکس متوجه نمیشود. اگرچه آنچه در اینستاگرام است، واقعیت زندگی انسان نیست اما به صورت کلی من انسان مثبتاندیشی هستم و اگر جملههایی را در صفحه خود منتشر میکنم و چیزهایی مینویسم، واقعا به آنها اعتقاد دارم. اما اینکه بگوییم همه زندگی گل و بلبل است، به این شکل نیست. چون خود من انسانی هستم که میخواهم انرژی مثبت به همه بدهم و قطعا مواردی را که بار منفی دارد، در فضای مجازی منتشر نمیکنم.
حکیم مهر: برای بانوان تازه فارغالتحصیل رشته دامپزشکی چه توصیههایی دارید؟
توصیه من این است که هر کاری که قصد انجام آن را دارند، ابتدا هدف خود را مشخص کرده و سپس برای آن برنامهریزی و تلاش کنند. از نظر من برای خانمی که قصد دارد در فیلد کاری و رشته دامپزشکی موفق شود، شجاعت حرف اول را میزند. هر چقدر هم که بگوییم در جامعه مساوات برقرار است، اینطور نیست. پس خانمها باید شجاعت داشته باشند و ریسک کنند و به روز باشند. هدف، برنامهریزی و تلاش مهمترین موارد برای دستیابی به موفقیت است.
حکیم مهر: آیا از مسئولین خواستهای دارید؟
به طور کلی هر مشکلی که برای من پیش آمده، جدای از هر داستانی، واقعا از سوی مسئولین مورد حمایت قرار گرفتم. در حوزه دام کوچک برخی مسائل کلان وجود دارد که به نظر میرسد از مسئولین دامپزشکی کشور کاری ساخته نیست. خود من خیلی بیشتر از این تمایل دارم که به فرهنگ حیواندوستی کمک کنم و امیدوارم تسهیلات لازم در این خصوص فراهم شود.
حکیم مهر: ممنون از فرصتی که در اختیار ما قرار دادید.
ضمن عرض سلام و تشکر و تقدیر
و اینکه جنابعالی بتوانید از مسیر فضای مجازی و تخصصی که در حیطه بلاگری دارید در اعتلا و شناساندن دامپزشکی به توده مردم قدمی هر چند کوچک هم برداشته و بسیار بیشتر از گذشته بردارید جای بسی خوشبختی است و امیدواریم در مسیر پیش روی زندگی شخصی و صنفیتان موفق باشید.