همکاران بازنشسته بخش دولتی که در تمام سال‌های خدمتی خود حقوق گرفته‌اند، بعد از بازنشستگی درخواست داروخانه دامپزشکی می‌دهند و هیچ محدودیتی هم برای امتیاز ندارند

حکیم مهر- محسن طاهرمیرزایی: رئیس نظام دامپزشکی استان گلستان معتقد است مادامی که ادارات کل استان‌ها و نظام هر استان در موضوع ماده ۱۹ به صورت هماهنگ با هم جلو نروند، قرارداد مسئولین فنی بهداشتی نیز انجام نمی‌شود: «ما باید یک بار برای همیشه بحث مسئولین فنی را حل و وابستگی آنها به کارفرما را قطع کنیم تا از این طریق برای آنها شأن کار ایجاد شود.»

«دکتر علیرضا یوسفی» در گفت‌وگو با حکیم مهر تصریح می‌کند: «ما مجبور هستیم از داروهای انسانی استفاده کنیم و همه دنیا هم این کار را می‌کنند؛ به این شکل که یا از داروهای انسانی استفاده یا واقعا ساختار مشابه آن را تولید می‌کنند.»

وی ادامه می‌دهد: «همکار بخش دولتی ما بازنشسته شده و در حالی که در تمام سال‌های خدمتی خود حقوق گرفته، بعد از بازنشستگی درخواست داروخانه و مرکز می‌دهد و هیچ محدودیتی هم برای امتیاز ندارد. در این موقعیت هیچ‌وقت نیروی جوان توان رقابت امتیازی با او را نخواهد داشت، لذا بهتر است یک مقدار در نوشتن آیین‌نامه‌ها انصاف را رعایت کنیم.»

حکیم مهر: ارزیابی شما از جایگاه کنونی دامپزشکی در کشور چیست؟

واقعیت این است که شاید سابقه، توانمندی، حجم سرمایه‌گذاری و میزان اهمیت پزشکی و دامپزشکی در کشور با هم قابل قیاس نباشد اما این حد از اختلاف در ماهیت کار آنها در جامعه نیز اصلا قابل توجیه نیست. هنوز وقتی بعضی از همکاران، خود را به عنوان دامپزشک معرفی می‌کنند، از آنها سؤال می شود که مدرک تحصیلی شما لیسانس است یا فوق‌لیسانس یا کاردانی؟ هنوز افراد جامعه این دیدگاه را ندارند و همه ما اعم از سازمان دامپزشکی و نظام دامپزشکی در برابر انجام برنامه‌ریزی برای آن مسئول هستیم تا حرفه دامپزشکی دارای کرسی‌های نظردهی و تصمیم‌گیری مهم در جامعه باشد.

امروز ما چند نماینده دامپزشک در مجلس یا به طور کلی مسئول دامپزشک داریم؟ در حالی که رئیس‌جمهور منتخب مردم پزشک است. همکاران دامپزشک ما چیزی از پزشکان کم ندارند. ما باید روی خودمان کار کنیم و تلاش کنیم تا اهمیت حرفه و زحمتی را که در دامپزشکی می‌کشیم، به جامعه بشناسانیم.

حکیم مهر: ریشه این مشکل کجاست؟

از یک طرف روابط عمومی‌ها و تولید محتوای ما به شدت ضعیف عمل می‌کنند و از طرف دیگر ذات دامپزشکی، گوشه‌نشین و بهانه‌گیر شده و فقط ناراضی است و برنامه‌ای برای بهبود ندارد. ما در استان گلستان دامپزشکانی داریم که بزرگترین تولیدکنندگان و سرمایه‌داران استان هستند و مثلا وقتی رئیس‌جمهور وارد استان می‌شود، حتما با یکی از آنها ملاقات می‌کند؛ لذا باید از این ظرفیت استفاده کنیم.

موضوع بعدی در بحث کلان، ساختار دامپزشکی در بدنه حاکمیت در بخش‌های دولتی و خصوصی است که به گونه‌ای تعریف شده که از پیشرفت حرفه جلوگیری می‌کند. ما در بخش خصوصی شاید سابقه قابل مقایسه‌ای با نظام مهندسی و نظام پزشکی نداشته باشیم اما نباید هم تا این اندازه فاصله داشته باشیم. سازمان نظام مهندسی ساختمان استان گلستان علاوه بر اینکه در تمام شهرهای استان شعبه و کارمند دارد، در سازمان مرکزی خود در استان نیز از ۲۲ کارمند استفاده می‌کند در حالی که نظام دامپزشکی استان گلستان فقط دو کارمند استخدامی و دو نیروی مشاور در یک دفتر محقر واقع در یک محله دورافتاده در شهر گرگان دارد. این در حالی است که ۸۰ درصد تمام آن کارهایی را که نظام مهندسی انجام می‌دهد، ما هم انجام می‌دهیم.

نظام مهندسی کشاورزی کاملا مستقل، تصمیم‌گیرنده و دارای اراده است اما نظام دامپزشکی وابسته به سازمان مرکزی و فاقد حساب مشخص و جداگانه، استقلال مالی و تصمیم‌گیری است. برای تمام مقولات باید استعلام بگیرد و در چارچوب قوانینی که برای آن تعیین کردند، حرکت کند. البته اینها بد نیست اما ما راه را اشتباه می‌رویم و خودمان دست و پای خود را می‌بندیم.

بنده به عنوان رئیس نظام استان باید اختیار درآمدزایی، حساب مشخص و جذب منابع داشته باشم، باید بتوانم نیرو بگیرم و در قبال آن پاسخگو باشم. لذا اگر در اساسنامه سازمان نظام و مدیریت آن بازنگری داشته باشیم و نظام‌های استان را تقویت کنیم، شرایط خیلی بهتر می‌شود. در ماده ۱۷ اساسنامه، شوراهای نظام استانی تمام اختیارات شورای مرکزی را در محدوده آن استان دارا هستند و شاید اگر اراده نظام‌های استانی را تقویت کنیم، باعث باروری نظام شویم و استان‌ها را از مهجوریت خارج کنیم.

حکیم مهر: وضعیت فعالیت مسئولین فنی بهداشتی دامپزشکی در استان چگونه است؟

در خیلی از موقعیت‌ها به مسئولین فنی بهداشتی اجحاف می‌شود. ما در استان در این خصوص جلساتی را برقرار کردیم و به یک جمع‌بندی رسیدیم. ریاست محترم سازمان نظام طرح خوبی را داشتند اما قرار بود که با سازمان دامپزشکی هماهنگی صورت گرفته و به مدیران کل ابلاغ شود که این اتفاق رخ نداد و این طرح نیمه‌کاره و ناقص ماند. مادامی که ادارات کل استان‌ها و نظام هر استان به صورت هماهنگ با هم جلو نروند، این موضوع قرارداد مسئولین فنی بهداشتی نیز انجام نمی‌شود. ما باید یک‌بار برای همیشه بحث مسئولین فنی را حل و وابستگی آنها به کارفرما را قطع کنیم تا از این طریق برای آنها شأن کار ایجاد شود.

حکیم مهر: ارزیابی شما از ابلاغیه سازمان دامپزشکی درخصوص منع مصرف داروهای انسانی برای حیوانات خانگی چیست؟

سازمان در این خصوص ادعا کرده که مشابه این داروها تولید می‌شود، اما سؤال اینجاست که کدام دارو تولید می‌شود؟ چه دارویی وجود دارد که همکاران ما در حوزه حیوانات خانگی می‌توانند استفاده کنند و کارخانه‌های داروسازی ما آن را تولید می‌کنند؟ کدام سرم و کدام آنتی‌بیوتیک این شرایط را دارند؟ گویا عزیزان ما در کشور دیگری زندگی می‌کنند! ما مجبور هستیم از داروهای انسانی استفاده کنیم و همه دنیا هم این کار را می‌کنند؛ به این شکل که یا از داروهای انسانی استفاده یا واقعا ساختار مشابه آن را تولید می‌کنند. بنده در خارج از کشور کار کردم و در پیشرفته‌ترین کشور ممکن، دوره دیدم. آنجا هم از داروهای انسانی در حیوانات خانگی استفاده می‌کردند اما پذیرفته بودند که حیوان خانگی وجود دارد. در حالی که ما هنوز این واقعیت را نپذیرفتیم که در جامعه ما حیوان خانگی به انواع مختلف وجود دارد. لذا بهتر است به جای کتمان این موضوع، برای آن راهکار داشته باشیم. چون داروهای انسانی کماکان استفاده می‌شود و با یک نامه هیچ جیز اصلاح نمی‌شود.

حکیم مهر: وضعیت ساماندهی سگ‌های بدون صاحب در استان چگونه است؟

در این خصوص متاسفانه دامپزشکی به عنوان متولی سگ‌های بلاصاحب در شهر شناخته نمی‌شود و شهرداری‌ها در اولویت هستند، در حالی که تخصصی در این زمینه ندارند و سازوکار آن را نمی‌شناسند. ما دامپزشکان باید به این عرصه ورود کنیم، چون قسم خوردیم و در رابطه با بیماری‌های حیوانات مسئول هستیم. حامیان حیوانات کاملا به صورت غیرعلمی غذارسانی می‌کنند و افکار، عواطف و احساسات نادرستی در این زمینه دارند و مانع از این می‌شوند که یک طرح علمی انجام شود. قانون منع غذارسانی به حیوانات باید تصویب شود تا کسی حق نداشته باشد به حیوانات غذا دهد. در کدام کشور دنیا یک نفر سر مرغ را در قسمت بار وانت می‌ریزد و کنار جاده رها می‌کند؟ اگر چنین صحنه‌ای را ببینند حتما با او برخورد می‌کنند. آنها حتی اجازه ندارند که به پرندگان غذا دهند. کشورهای پیشرفته قبلا این مسیرها را رفته‌اند و به این نتیجه رسیده‌اند که نباید در طبیعت دخالت کرد. درخصوص سگ‌ها باید کار علمی انجام صورت گیرد تا رفته رفته جمعیت آنها کنترل شود.

حکیم مهر: به عنوان حرف آخر...

درخصوص محاسبه امتیازات تمدید یا صدور پروانه‌های اماکن دامپزشکی باید تجدیدنظر صورت گیرد. هیچ‌ س هیچ مشکل و منافاتی با همکاران بخش دولتی ندارد و هر کسی که دارای شرایط است، حق دارد که مجوز بگیرد. اما بهتر است در نوشتن این آیین‌نامه ها کمال انصاف رعایت شده و نظرسنجی بیشتری انجام شود. قانون در سازمان دامپزشکی نوشته می‌شود و آنها هم حق دارند که به فکر آینده خود باشند. اما به عنوان مثال ما می‌بینیم که امتیاز پژوهشی هم سقف دارد و شخص اگر نخبه علمی هم باشد، باز باید یک سقف امتیاز را رعایت کند. اما همکار ما بازنشسته شده و در حالی که در تمام سال‌های خدمتی خود حقوق گرفته، بعد از بازنشستگی درخواست داروخانه و مرکز می‌دهد در حالی که هیچ محدودیتی هم برای امتیاز ندارد. در این موقعیت هیچ‌وقت نیروی جوان توان رقابت امتیازی با او را نخواهد داشت. لذا بهتر است یک مقدار در نوشتن آیین‌نامه‌ها انصاف را رعایت کنیم. ما نمی‌توانیم برای بخش علمی و آموزشی سقف بگذاریم اما برای سابقه یک همکار بازنشسته در بخش دولتی سقفی قرار ندهیم. باید به جوانان هم اجازه رقابت دهیم تا احساس نکنند که همیشه باید پشت خط بمانند.

مورد بعدی در رابطه با زنجیره‌هاست که باید یک بررسی مجدد صورت گیرد. ما می‌خواهیم که در زنجیره تولید، هزینه تمام شده محصول نهایی را پایین بیاوریم و مرغ را به حداقل قیمت تولید و عرضه کنیم. اما اینکه زنجیره محصول را از کارخانه بگیرد، به معنای حذف همکاران دامپزشک در شهرستان‌هاست. لذا بهتر است که سازوکار بهتری را طراحی و از پروانه‌ای که صادر کردیم، حمایت و تلاش کنیم که همکاران دامپزشک ما در شرایط بهتری ارتزاق کنند.

حکیم مهر: ممنون از فرصتی که در اختیار ما قرار دادید.