
چرا دامپزشکی و خدمات آن گمنام است؟
دکتر افشین ابراهیمی
دکترای دامپزشکی از دانشگاه فردوسی مشهد - کارشناس ارشد مدیریت از دانشگاه بابل
اهمیت و نقش حیاتی دامپزشکی در جامعه، به ویژه در حوزه سلامت عمومی و امنیت غذایی، بسیار بالاست. با وجود این، به دلایل گوناگون، این حرفه به اندازه کافی شناخته شده نیست و بیشتر مردم، این رشته وسیعالطیف را در حد درمان حیوانات میشناسند. در زیر به برخی از مهمترین دلایل این مسئله اشاره خواهد شد:
۱. کمبود اطلاعرسانی و آگاهی عمومی:
- عدم تبلیغات مناسب: برخلاف بسیاری از حرفهها، دامپزشکی به اندازه کافی تبلیغ نمیشود و مردم به طور کامل از خدمات و نقش حیاتی آن آگاه نیستند.
- کمرنگ بودن حضور در رسانهها: دامپزشکان به اندازه پزشکان در رسانهها حضور ندارند و این موضوع، باعث میشود که نقش آنها در جامعه کمتر دیده شود.
۲. نگاه سنتی به دامپزشکی:
- تخصصی بودن حوزه: دامپزشکی، یک حرفه بسیار تخصصی و چند وجهی است و بسیاری از مردم از جزئیات و حوزه های متنوع آن آگاهی ندارند.
- مربوط بودن به حیوانات: برخی افراد دامپزشکی را صرفاً مرتبط با حیوانات خانگی میدانند و از نقش آن در تولید مواد غذایی و سلامت همگانی آگاه نیستند.
۳. عدم توجه کافی به بهداشت و سلامت حیوانات:
- اهمیت کمتر به سلامت حیوانات: در برخی جوامع، به اندازه کافی به سلامت حیوانات اهمیت داده نمیشود و این موضوع باعث میشود که نقش دامپزشکی نیز کمرنگ شود.
- عدم آگاهی از بیماریهای مشترک بین انسان و حیوان: بسیاری از مردم از وجود بیماریهای مشترک بین انسان و حیوان و نقش دامپزشکان در پیشگیری از آنها آگاه نیستند.
۴. توجه بیشتر به طب انسانی:
- اولویت سلامت انسان: به طور سنتی، سلامت انسان نسبت به سلامت حیوانات اولویت بیشتری داشته است.
- تخصیص منابع بیشتر به پزشکی: منابع مالی و انسانی بیشتری به حوزه پزشکی انسانی اختصاص مییابد.
۵. تنوع و گستردگی خدمات دامپزشکی:
- دامپزشکی تنها محدود به حیوانات خانگی نیست: دامپزشکی شامل طیف گستردهای از خدمات از جمله بهداشت دام، طیور، آبزیان و... و تولید مواد غذایی، بهداشت محیط و... است. این دامنه وسیع و تنوع باعث میشود که مردم تصویری کلی و جامع از این حرفه نداشته باشند.
راهکارهای بهبود شناخت جامعه از دامپزشکی:
- افزایش آگاهی عمومی: برگزاری کارگاهها، سمینارها و کمپینهای اطلاعرسانی برای آشنایی مردم با نقش دامپزشکان
- حضور فعال در رسانهها: تولید برنامههای تلویزیونی، رادیویی و انتشار مقالات در مورد اهمیت دامپزشکی
- تعامل بیشتر با جامعه: برگزاری روزهای باز در کلینیکهای دامپزشکی و پاسخگویی به سوالات مردم
- همکاری با مدارس و دانشگاهها: برگزاری کارگاههای آموزشی برای دانشآموزان و دانشجویان
- توسعه زیرساختهای دامپزشکی: ایجاد کلینیکهای مجهز و مراکز تحقیقاتی در زمینه دامپزشکی
با انجام این اقدامات میتوان به مرور زمان آگاهی جامعه نسبت به دامپزشکی را افزایش داد و نقش حیاتی این حرفه را در زندگی روزمره مردم آشکار ساخت.
چون دامپزشکان اعتقاد به خانواده دامپزشکی ندارند و غیر دامپزشک رو حساب نمیکنند ماحصل میشه همین!
|
دیگه چطوری باید شما رو حساب کنند اندازه بقیه تسری میگیرید ، نسخه مینویسید ، ماموریت های واردات گوشت رو نظارت میکنید ، رییس اداره شهرستانی و ستادی میشید
با تشکر از همکار گرامی آقای دکتر ابراهیمی که دیدگاه های خود را ابراز نمودند. با اینهمه کلیه ی راه حل هایی که ارائه شده است یعنی افزایش آگاهی عمومی، حضور فعال در رسانه ها، تعامل بیشتر با جامعه و همکاری با مدارس و دانشگاه ها با استثنا نمودن توسعه زیر ساخت های دامپزشکی به نوعی همه به تبلیغات بر می گردد. اما به نظر اینجانب همان گونه که قبلا در مطالب مربوط به جایگاه دامپزشکی عرض کرده ام و اگر قابل انتشار باشند در ادامه ی ان مطالب آمده است بیشتر مشکل ما مربوط به ضعف علمی و فنی و تخصصی در دامپزشکی است که اغلب نیز به آموزش دانشگاهی ما بر می گردد. لذا من تبلیغات خالی و بی محتوا را موثر نمی دانم. سعدی حدود هشتصد سال پیش در کتاب گلستان خود گفته بود: "مُشک آن است که خود ببوید، نه آنکه عطار بگوید." اگر دامپزشکان در اجرای وظایف خود موفق باشند خود به خود در جامعه مطرح خواهند شد و جایگاه دامپزشکی ارتقا خواهد یافت. البته توجه داشته باشید که هیچ یک از فنون و تخصص های تجربی در کشور جایگاه مناسبی ندارند. به عبارت دیگر دامپزشکی تنها نیست. به پزشکی نگاه کنید که وزارت بهداشت مجبور شده است طب سنتی دو هزار و پانصد سال پیش یعنی طب بقراطی و جالینوسی را به عنوان طب موثر بپذیرد.
|
جناب استاد، ضمن سپاس از جنابعالی، با کمال احترام با این بخش از سخن تان که فرمودید: "اگر دامپزشکان در اجرای وظایف خود موفق باشند، خود به خود در جامعه مطرح خواهند شد" مخالفم (زیرا شرط لازم است ولی کافی نیست و باید حتما نقش دامپزشکان در رسانه ها تبیین شود)
اصل عبارت غلط است.اینکه یک باند چنبره زدند بر دامپزشکی و آن را به ابتذال کشاندند به مفهوم گمنامی نیست. یک مقدار بیشتر در صحنه باشید بهتر است
در دامپزشکی روابط عمومی ها خیلی ضعیف عمل میکنند و درمأموریت های محوله به همکاران ، چطور میشه کارشناس هم نظارت بهداشتی انجام بده و هم عکس و فیلم بگیرد یا واکسیناتور هم واکسن بزند رانندگی و انجام بده در کنار اون و عکس و فلیم تهیه کند.
تا جایی که من اطلاع دارم چیزی بعنوان اتحادیه دامپزشکان نداریم؛ اما انجمن صنفی داریم.
عمدتا کسانی که در انجمن های صنفی هستند برای پیشرفت حرفه دامپزشکی وقت و انرژی می گذارند و تا کنون هیچ منفعت مالی هم در کار نبوده و هیچ درآمد یا دستمزدی از این مجرا عاید آنها نشده است.
ممنون می شوم توضیح بیشتری بدهید
درآمدهای نظام دامپزشکی چه می شود؟
لطفا هر استان برای اعضا روشنگری و شفاف سازی کند