تفکیک رشته «جراحی دام‌های بزرگ» از «جراحی دام‌های کوچک» و تبدیل آنها به دو رشته ایده خوبی نیست/ پیشنهاد راه‌اندازی دوره‌‌های کوتاه مدت حداکثر دو ساله بدون امتحان بورد تخصصی

حکیم مهر- محسن طاهرمیرزایی: استاد جراحی دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهید باهنر کرمان معتقد است که بخش‌های داوطلب برگزاری دوره‌های تخصصی باید از تنوع و تعداد بیماران ارجاعی به بخش خود اطمینان داشته و از حداقل تجهیزات لازم برای آموزش و ارائه خدمات تخصصی جراحی برخوردار باشند.

از نظر «دکتر محمدمهدی علومی» تفکیک جراحی دام‌های بزرگ و کوچک و تبدیل آنها به دو رشته مجزا در حال حاضر چندان مناسب نیست: «پیشنهاد من این است که دوره‌‌های کوتاه مدت حداکثر دو ساله بدون امتحان بورد تخصصی برای متقاضیانی که قصد ندارند هیأت علمی دانشگاه شوند، برنامه‌ریزی شود.»

حکیم مهر: آقای دکتر، چه شد که رشته دامپزشکی را انتخاب کردید؟

در سال ۶۳ که بنده کنکور دادم، دامپزشکی مثل امروز جایگاه شناخته شده‌ای نداشت و این رشته انتخاب ششم من بود. آن زمان می‌توانستیم ۱۴ رشته را انتخاب کنیم. روزهای اولی هم که در رشته دامپزشکی قبول شدم، خیلی خوشحال نبودم اما به مرور علاقه‌مند شدم و پیگیری کردم و به خصوص بعد از ورود به دوره بالینی، علاقه من دوچندان شد و رسیدم به جایی که الان هستم.

حکیم مهر: ورودی چه سالی و کدام دانشگاه هستید؟

ورودی بهمن سال ۶۳ دانشکده دامپزشکی شیراز. آذرماه سال ۶۹ فارغ‌التحصیل شدم و از ابتدای سال ۷۰ دوره تخصصی جراحی را باز در همان دانشگاه شیراز شروع کردم و سال ۷۵ فارغ‌التحصیل شدم. از مهر ۷۵ هم در دانشگاه کرمان به‌عنوان عضو هیات علمی مشغول به کار هستم.

حکیم مهر: از نظر شما جایگاه امروز جراحی دامپزشکی در مقایسه با گذشته کجاست؟

تعداد متقاضیان حضور در دوره‌های تخصصی جراحی دامپزشکی در سال‌های اخیر به طور معناداری افزایش یافته است، به‌طوری که تصور می‌کنم در سال گذشته بیشترین تعداد داوطلبین برای رشته‌های تخصصی، مربوط به رشته جراحی بود.

حکیم مهر: به نظر شما مهمترین علت آن چیست؟

تصور می‌کنم مهمترین علت این علاقه، سوق یافتن سیستم درمان بخش خصوصی به خدمات تخصصی است؛ امری که پیش از این عمدتا در بیمارستان‌های تخصصی دانشکده های دامپزشکی انجام می‌گرفت.

حکیم مهر: مهمترین چالش‌های جراحی دامپزشکی چیست و چه راهکارهایی برای حل آن به ذهن شما می‌رسد؟

اگر منظور شما از چالش‌های جراحی دامپزشکی، مشکلات خود این رشته است، به نظرم بخش‌های داوطلب برگزاری دوره‌های تخصصی باید از تنوع و تعداد بیماران ارجاعی به بخش خود اطمینان داشته و از حداقل تجهیزات لازم برای آموزش و ارائه خدمات تخصصی جراحی برخوردار باشند. نکته مهم دیگر تعداد دانشجویان دکترای تخصصی در هر دوره است. دانشجوی دکترای تخصصی جراحی باید تمام‌وقت در اختیار بخش باشد. اینکه تعداد را آنقدر زیاد کنیم که مثلا دو هفته یک‌بار نوبت کشیک یک نفر شود، آموزش مطلوبی را به دنبال نخواهد داشت.

حکیم مهر: برخی پیشنهاد می‌دهند که «جراحی دام‌های بزرگ» از «جراحی دام‌های کوچک» جدا و این دو تبدیل به رشته‌های مجزا شوند. نظر شما چیست؟

تصور می‌کنم تفکیک این دو رشته در حال حاضر چندان مناسب نباشد. پیشنهاد من این است که دوره‌‌های کوتاه‌مدت حداکثر دو ساله بدون امتحان بورد تخصصی برای متقاضیانی که قصد ندارند هیأت علمی دانشگاه شوند، برنامه‌ریزی شود. در چنین دوره‌هایی امکان تفکیک دو گرایش ضرورت دارد، ولی در قالب وضعیت موجود، تفکیک دو رشته را مناسب نمی‌دانم.

حکیم مهر: چرا فارغ‌التحصیلان جوان، بیشتر به فیلد پت تمایل دارند و کمتر به سمت دام بزرگ می‌آیند؟ این مسئله چه عواقبی می‌تواند داشته باشد؟

این تمایل در همه کشورهای دنیا وجود دارد و یکی از دلایل عمده آن، بازار تقاضاست. در حال حاضر بسیاری از خانواده‌های ایرانی در خانه خود دست‌کم از یک حیوان خانگی نگهداری می‌کنند، بنابراین نیاز به خدمات دامپزشکی در حیوانات کوچک بسیار بیشتر و متنوع‌تر است. ضمن اینکه هزینه لازم برای تاسیس یک بیمارستان تخصصی حیوانات کوچک به مراتب کمتر از یک بیمارستان تخصصی مثلا اسب است. دشواری کار در زمینه حیوانات بزرگ در مقایسه با حیوانات کوچک و درآمدهای آن را نیز باید مد نظر داشت.

حکیم مهر: پیشنهاد شما چیست؟

پیشنهاد من این است که دوره‌های کوتاه مدت حداکثر دو ساله با عنوان مثلا «بهداشت و بیماری‌های اسب» یا «بهداشت و بیماری‌های نشخوارکنندگان» راه‌اندازی شود و علاقمندان به‌طور اختصاصی در این گرایش‌ها تحصیل کنند. عمیقا بر این باورم که نقش بخش خصوصی در کارآمد شدن این دوره‌ها بسیار مهم است و اتفاقا باید از آکادمیک شدن صرف این دوره‌ها اجتناب نمود، در غیر این‌صورت نتیجه مطلوب حاصل نخواهد شد.

حکیم مهر: ممنون از فرصتی که در اختیار ما قرار دادید.