روز دانشجو
دکتر پدرام فرهادیان
رزیدنت جراحی دامپزشکی - مدرس دانشگاه
نمیدانم تویی که قرار است تا انتهای این سیاهه با من بمانی، اکنون دانشجو هستی و یا سالهاست این آرد را الک کرده و الک را آویختهای؟ در هر صورت از دریچهی نگاه من هرآنکه در حوزهی علم و دانش فعالیت میکند، همواره یک دانشجو است، زیرا باید در هر لحظه از حیات تا مماتش دانش را بجوید.
اما ۱۶ آذر نماد آنانی است که هنوز پشت نیمکتهای دانشگاه مینشینند و با اضطراب و بیاضطراب خود و آیندهشان را به درس و کتاب و جزوه و استاد گره میزنند. دانشجویانی که باید پویا باشند و مطالبهگر، جسور باشند و مودب، خوشذوق باشند و هنرمند، کتابخوان باشند و ادیب، شاداب باشند و شادمان، آزاد باشند و بیدغدغه، فراغ بال داشته باشند و بال پرواز، امیدوار باشند و باانگیزه، تامین باشند و پرتوان، به روز باشند و خلاق، و بسیاری «باشند»های دیگر که شما بهتر از من میدانید و آگاه هستید.
اما حیف و صد افسوس که به غایت واژه واژهی مظفرالدینشاه قاجار به نقل از علیخان حاتمی سینمای ایران: «باید همه چیزمان به همه چیزمان بیاید!!»
در باب دانشجو و دانشجویی هم به تسری و تبعیت از جامعه و محیط زیستمان، بسیاری از بایدها و ضروریات این دورهی مهم نه وجود دارد نه حتی امکان وجود.
دانشجویی که باید برای تامین هزینهی تحصیلش به پایینترین شغلهای جامعه تن در دهد، باید از ترس تنبیه و توبیخ سکوت کند، باید منباب گذران ساده و بیدغدغه روزهای ترمهایش جلوی هرکس و ناکس سرخم کند، باید فقط از برای نمره و گذراندن واحدهایش مطالعه کند، باید منباب عدم محکومیت برای «مصداق سیاهنمایی» در برابر حداقل امکانات دانشگاهی در بسیاری از واحدهای دانشگاهی محل تحصیلش لال باشد، باید سیاست را ببوسد و برای اهلش بگذارد و فقط بر دیانت اخروی خود تلاش کند، باید برای عبور از گیتهای دانشگاهی به هزاران شیوهی پلیسی عمل کند که خدای ناکرده تار مویش یا مچ پایش سست عنصری را تحریک نکند، باید فقط به دنبال مدرک باشد و پیشوند و پسوند نام و نام خانوادگیاش، باید برای خوشحالی و ادایِ دینِ والدینش و تامین سوژهی پز دادنهایشان درس بخواند تا دکتر شود، باید در اضطراب و دلواپسی و چه کنم چه کنمهای بعد از اتمام تحصیلش بسوزد و بسازد، باید نگران قانونهای مندرآوردی و سلیقهای و روز به روز -گاها ساعت به ساعت- باشد، باید علاوه بر هزینههای هنگفت تحصیل در دانشگاه و نیاموختنهایش دوباره دست به جیب شود و بعد از تحصیل برای کسب مهارت از این دوره به آن دوره پول بدهد، باید به جای دانش، پاچهخواری و تملق و چربزبانی این استاد و آن استاد را برای ساعتی آموختن بیاموزد، و بازهم هزاران باید دیگر که یا خود لمس کردهاید یا میدانید را چه به روزِ دانشجو و تبریک و تهنیت!
کاش از همین ۱۶ آذر تکتکمان تصمیم بگیریم در هر کسوت و جایگاه که در این حوزه از دانش فعال هستیم از دانشجو تا استاد، از کارمند تا مدیر، از مسئول فنی تا کلینیسین، از دارو تا درمان، و از …تا…ی دیگر خود را در مسیر و معنای واقعی واژهی «دانشجو» قرار دهیم.
روز دانشجو مبارک و فرخنده…
عین واقعیت! 
