اندر حکایت همسایه فضول - حسین غلامی

نگاه شما:

اندر حکایت همسایه فضول

حسین غلامی

زن و مرد جوانی به محله جدیدی اسباب‌کشی کردند. روز بعد هنگام صرف صبحانه زن متوجه شد که همسایه‌اش در حال آویزان کردن رخت‌های شسته است. رو به همسرش کرد و گفت لباس‌ها را چندان تمیز نشسته است. احتمالا بلد نیست لباس بشوید، شاید هم باید پودرش را عوض کند. مرد هیچ نگفت. مدتی به همین منوال گذشت و هر بار که زن همسایه لباس‌های شسته را آویزان می‌کرد، او همان حرف‌ها را تکرار می‌کرد. یک روز با تعجب متوجه شد همسایه لباس های تمیز را روی طناب پهن کرده است. به همسرش گفت یاد گرفته چه طور لباس بشوید. مرد پاسخ داد من امروز صبح زود بیدار شدم و پنجره‌هایمان را تمیز کردم.

حال این حکایت نامه اخیر سازمان نظام مهندسی کشاورزی و منابع طبیعی در خصوص لزوم اصلاح تعرفه‌های خدمات دامپزشکی است. اگرچه همسایه قصه ما اصل استقلال خانه همسایه را محترم دانسته و به ذکر ایرادات همسایه در خانه و نزد همسرش کفایت کرده، اما نظام مهندسی کشاورزی و منابع طبیعی گویا فراتر از قانون، خود را قیم حوزه دامپروری و دامپزشکی دانسته و بی‌اطلاع از علم دامپزشکی و آنچه در جهان می‌گذرد، سعی کرده تا با فرافکنی در بحبوحه تغییرات در شرف اتفاق در حوزه کشاورزی که شاید گریبانگیر آن سازمان شود، فرار به جلویی کرده و با وام گرفتن از تولیدکنندگان در سایه نوشتن نامه‌ای سبک و بی‌محتوا (عاری از موارد قانونی) بتواند حمایت سطحی‌نگرانه تشکل‌ها و البته برخی اعضا و سازمان‌های استانی که درگیر تعطیلی و جنگ درون‌سازمانی هستند کسب نماید.

ریاست نظام مهندسی در حالی داعیه کاهش هزینه‌های تولید، آن هم از طریق کاهش تعرفه‌های قانونی (واگذار شده سازمان دامپزشکی به نظام دامپزشکی) را دارند که بر خلاف قانون و صرفا بر اساس توافق درون‌سازمانی با وزارت جهاد کشاورزی هزینه غیرقانونی بکارگیری مسئول فنی تولید را بر تولیدکننده و نهایتا مصرف‌کننده تحمیل می‌دارند؛ موردی که در هیچ کجای این کره خاکی تحت عنوان بکارگیری مسول تولید (جهت افزایش بهره‌وری) دیده نشده است و صرفا به دلیل ناکارآمدی سازمان مذکور در مدیریت گزینش دانشجویان در مراکز آموزش عالی و افزایش رو به رشد آنان، به صورت غیرقانونی بر تولیدکننده تحمیل می‌گردد و تاکنون نیز نتوانسته‌اند مستند قانونی در این خصوص به مراجع ذی‌صلاح قضایی ارائه نمایند.

سازمان نظام مهندسی کشاورزی که بعد از سازمان نظام دامپزشکی تاسیس شده است، سعی داشته در جهت کسب وجه عامیانه‌پسند، خود را قیم کشاورزان و دامداران نشان دهد و بدین‌سان خود را از انتقادات اعضا و ولی‌نعمتان به ویژه مشکلاتی که در سال‌های اخیر و اکنون با آنها روبروست برهاند.

ریاست محترم سازمان نظام مهندسی کشاورزی کافی است بجای سرک در کار همسایه مستقل مثل سایر نظام‌های صنفی موجود کشور، نظارت بر واحدهای استانی را تشدید نمایند که چگونه تولیدکننده را وامدار خویش می‌نمایند؛ چگونه به بهانه‌های مختلف در قالب بسته‌های ارائه خدمات اخذ پروانه […] اقدام می‌نمایند.

علی ایحال به عنوان عضوی از خانواده نظام مهندسی کشاورزی که دستی بر تولید داشته و ارتباط کاری با دامپزشکان نیز دارم، بر خود واجب دانستم تا مواردی چند در ناکارآمدی سازمان نظام مهندسی کشاورزی و منابع طبیعی بیان کنم؛ باشد که صاحب این خانه با تمیز کردن شیشه و حداقل باز کردن پنجره، افقی نو را دریابد.

۱- متزلزل بودن جایگاه مسولین فنی تولید که بدون پشتوانه قانونی و صرفا بر حسب جور و اجبار به تولیدکنندگان تحمیل می‌شوند و این امر از سوی تولیدکنندگان به کرار بیان شده که بکارگیری امثال اینجانب صرفا جهت تحصیل پروانه بوده و نه هیچ امر دیگری. متاسفانه به عنوان یک عضو سازمان انتظارم این بوده که در طی این سال‌ها به ویژه در دوره اخیر رفع و مصوبات قانونی اخذ گردد.

۲- صدور پروانه و تصدی مسئولیت فنی واحدهای تولید برای کلیه شاغلین حوزه دولتي على‌رغم ممنوعیت قانونی موضوع که باعث شده شاهد دور زدن تعرفه‌های اعلامی در سامانه سانکا باشیم و با مبالغ ناچیز این امر توسط همکاران دولتی انجام می‌شود.

در خاتمه همان‌گونه که گفتم به عنوان یک عضو شرمنده شدم که ریاست سازمانم قبل از حل مشکلات درون‌سازمانی، به حوزه اقدامات سازمانی دیگر که مستقل و نامرتبط با ماست ورود کرده، چرا که ترسم از این است که به زودی شاهد ورود و دخالت سازمان‌های نظام مهندسی ساختمان، نظام دامپزشکی، نظام پزشکی و نظام‌های دیگر صنفی در حوزه کشاورزی باشیم و این موجب هدررفت زمان امکانات و توانایی‌ها و قدرت چانه‌زنی برای کسب منافع صنف کشاورزی خواهد شد. وقت را غنیمت شمریم و به اوضاع درون خانه بپردازیم.