
حکیم مهر- محسن طاهرمیرزایی: «دکتر حمید کریمی» دانشیار آناتومی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تبریز، یکی از چهرههای تأثیرگذار در تبدیل آموزشکده دامپزشکی تبریز به دانشکده، در مصاحبه با حکیم مهر، از مسیری پرفراز و نشیب سخن میگوید. او با صراحت از مخالفتهای داخلی و خارجی، دشواریهای تأمین امکانات و برنامههای بلندمدتی که به دلیل بیمهریها نیمهکاره ماندند، پرده برمیدارد. با این حال، کریمی معتقد است که دستاوردهای این دانشکده و فارغالتحصیلان آن، گواهی بر موفقیت این مسیر پرچالش است.
تاریخچهای از ایده تا اجرا
دکتر کریمی در ابتدای این گفتوگو، با نگاهی به گذشته، از دوران آغاز به کار خود در آموزشکده دامپزشکی تبریز میگوید: «سال ۷۷ پس از دفاع از پایاننامه رزیدنتی در دانشکده دامپزشکی ارومیه به تبریز آمدم. آن زمان، آموزشکده دامپزشکی تبریز در وضعیت بسیار نامناسبی قرار داشت و حتی دو سال پیش از انتصاب من بهعنوان رئیس، این آموزشکده به حالت منحل درآمده بود. مسئولیت من زمانی آغاز شد که این مجموعه عملاً برای انتقال به اهر تعریف شده بود. اما با کمک برخی ارتباطات سیاسی و حمایت استاندار وقت، توانستیم این تصمیم را لغو کرده و آموزشکده را مجدداً احیا کنیم.»
او ادامه داد: «از همان ابتدا متوجه شدم که اگر قرار باشد این مجموعه باقی بماند و به جایگاه مناسبی برسد، باید به دانشکده تبدیل شود. در سال ۸۱، زمانی که رئیس آموزشکده شدم، تلاشهای خود را برای این هدف آغاز کردم. اما مخالفتهای زیادی از سوی اساتید برجسته، از جمله مرحوم دکتر بازرگانی و دکتر تاجبخش، وجود داشت. آنها معتقد بودند که آموزشکده باید به همان شکل باقی بماند و نیازی به افزایش تعداد دانشکدههای دامپزشکی در کشور نیست.»
موانع و مخالفتها
دکتر کریمی در این بخش از گفتگو، از بزرگترین چالشهای مسیر خود سخن گفت: «یکی از تلخترین خاطراتم مربوط به زمانی است که به رئیس وقت دانشگاه برای درخواست تجهیزات اولیه مثل میکروسکوپ مراجعه کردم. او در پاسخ گفت: “آموزشکده دامپزشکی مایه آبروریزی دانشگاه است. ما در دانشگاه بیش از ۸۰ رشته دکتری تخصصی داریم و شما اینجا فقط یک آموزشکده کاردانی دارید.” این جمله، تلنگری برای من بود و عزمم را برای تغییر این وضعیت جزم کرد.»
کریمی افزود: «مشکل اصلی ما فقط در بیرون از آموزشکده نبود؛ برخی از همکاران داخلی هم از روی حسادت یا اختلافنظر، به جای حمایت، سد راه ما میشدند. مثلاً یکی از اساتید به دیگران گفته بود: "نمیگذاریم این افتخار دانشکدهشدن تنها به نام کریمی ثبت شود." حتی گروهی از همکاران نامهای به رئیس وقت دانشگاه نوشتند و مرا به خودرأیی و سرخود عمل کردن متهم کردند.»
مسیر سخت اما موفقیتآمیز
با وجود تمام این چالشها، تلاشهای مستمر دکتر کریمی و تیمش نتیجه داد: «پس از جلسات متعدد و نامهنگاریهای فراوان، سرانجام در سال ۸۴ موفق شدیم دانشکده دامپزشکی تبریز را تأسیس کنیم و برای اولین بار دانشجوی دکترای عمومی پذیرش کنیم. هرچند این موفقیت برای من گران تمام شد. بهخاطر اصرارم بر دانشکدهشدن، از ریاست برکنار شدم و حتی برای مدتی انفصال از خدمت خوردم. اما ارزشش را داشت.»
رسالتهای محققشده و برنامههای نیمهتمام
کریمی در ادامه به برخی از اهدافی که محقق شد و آنهایی که ناتمام ماندند اشاره کرد: «یکی از برنامههای من این بود که مقطع کاردانی را حذف کنیم و فقط دانشجوی دکتری پذیرش کنیم. همچنین قصد داشتم کلینیک دام کوچک و فارمهای تخصصی گاو و گوسفند را در زمینی که برای این کار اختصاص داده بودیم، راهاندازی کنم. حتی طرحی برای ایجاد بیمارستان تخصصی دامپزشکی در کنار کشتارگاههای صنعتی داشتیم که متأسفانه این برنامهها به دلیل تغییر مدیریت و برخی مخالفتها نیمهتمام ماند.»
او ادامه داد: «با این حال، از اینکه امروز فارغالتحصیلان ما در عرصههای علمی و تحقیقاتی، چه در داخل و چه در خارج از کشور، موفق هستند، خوشحالم. فارغالتحصیلان ما در حوزههای علوم پایه مثل نوروساینس، ویروسشناسی و کرونا، در کشورهایی مثل آلمان، کانادا و آمریکا فعالیتهای برجستهای دارند.»
چالشهای کلینیکی و استانداردهای آموزشی
کریمی در پاسخ به این سؤال که آیا دانشکده توانسته استانداردهای علمی لازم را محقق کند، گفت: «در زمینه علوم پایه، دانشجویان ما سطح بسیار بالایی دارند و اغلب با رتبههای برتر جذب میشوند. اما در بخش کلینیک دام کوچک و دام بزرگ، ضعفهایی وجود دارد. دلیل آن هم این است که برنامههای توسعهای کلینیکی که در نظر داشتم، عملی نشد. با این حال، فارغالتحصیلان ما در سایر زمینهها توانستهاند به موفقیتهای زیادی دست یابند.»
نقش دانشکده در بهداشت و دامپروری منطقه
دکتر کریمی درباره نقش دانشکده در توسعه بهداشت و دامپروری منطقه گفت: «اگرچه دانشکده توانسته در زمینه بهداشت دام بزرگ و بازرسی گوشت نقشآفرینی کند، اما پتانسیلهای زیادی وجود دارد که به دلیل سیاستهای حکومتی و مدیریتی بلااستفاده مانده است. برای مثال، مناطق صنعتی بزرگی مثل مغان میتوانند به قطبهای دامپروری و بهداشت دام تبدیل شوند، اما مدیریت ضعیف و دیدگاههای غیرعلمی مانع از تحقق این ظرفیتها شده است.»
اقبال عمومی و آینده دانشکده
کریمی درباره وضعیت فعلی دانشکده و اقبال عمومی گفت: «هر ساله دانشجویان با رتبههای بالا به دانشکده ما میآیند. در حال حاضر، دورههای تخصصی مثل دکتری آسیبشناسی، طیور و بیوتکنولوژی تولیدمثل را داریم و در حال برنامهریزی برای پذیرش در رشتههای جراحی و داخلی دام بزرگ هستیم. اما این گسترش باید با افزایش امکانات و زیرساختها همراه باشد.»
حرف پایانی
دکتر کریمی در پایان گفت: «مسیر تبدیل آموزشکده به دانشکده، مسیری پرفراز و نشیب بود که با زحمات فراوان به نتیجه رسید. اگرچه مشکلات زیادی را متحمل شدیم، اما از اینکه این دانشکده امروز بهعنوان یکی از مراکز معتبر علمی شناخته میشود و فارغالتحصیلانی موفق دارد، بسیار خرسندم. امیدوارم این دانشکده با برنامهریزی درست، روزبهروز جایگاه بهتری در عرصه ملی و بینالمللی پیدا کند.»
آنچه دکتر حمید کریمی در این مصاحبه بیان کرد، داستان تلاش، ایستادگی و امیدواری است. دانشکده دامپزشکی تبریز امروز مدیون عزم راسخ او و تیمش است که با وجود مخالفتها و موانع، توانستند این مجموعه را به جایگاهی برسانند که امروز به آن افتخار میشود.
آینده و تاریخ قضاوت خواهد کرد که رشد و تاسیس دانشکده های دامپزشکی تا چه میزان موجب افتخار خواهد بود. کافی است نگاهی به تعداد دانشکده های دامپزشکی کشورهای پیشرفته بیاندازیم.
پس این تفکرات پوسیده از چه زمانی بوده از زمان تأسیس دانشکده دامپزشکی دانشگاه تبریز !! اون زمان که سرجمع ۱۰۰۰ تا دامپزشک تو کشور هم بزور داشتیم این دیدگاه بسیار رادیکال و بسته عدم نیاز به دامپزشک و مسائل حسادتی بوده است. همیشه بجای پشت هم بودن برای پیشرفت سعی در سنگ اندازی داریم حتی بعد فارغالتحصیل شدن و ورود به عرصه کار و طبابت اندکی تامل....
|
حرف حق میسوزنه
هیچ وقت افزایش تعداد دانشکده دامپزشکی ....... نشانه افتخار و پیشرفت در زمینه دامپزشکی نیست.
|
یک بُعد مساله اساتیدتون هستند... اتفاقا هرچی دانشکده بی امکانات تر باشه دانشجو رو برای اعتبار خودش بهتر پرورش میده
متاسفانه یکی از دانشکده های دامپزشکی که محیط و روابط اساتید جالب نمی باشد
|
روابط اساتید خوب است، ولی متاسفانه برخی افراد را با دستور از بالا برای گزارش دهی و کنترل استادان دیگر به عنوان هیات علمی استخدام کرده اند که باعث شده استادان با مشکلات زیادی مواجه شوند
درست میگند
در حال حاضر، دو دانشکده دیگر که در وزارت علوم هنوز تصویب نشده اند، به صورت محرمانه و پنهانی در حال جذب استاد است.
|
اعضای محترم کارگروه دامپزشکی در وزارت علوم. در خصوص تاسیس دو دانشکده جدید دامپزشکی نظری ندارند؟
|
لطفا اسامی رو هم اعلام بفرمایید
به جای تخصص و سختگیریای تئوری ۴ تا کار عملی واسه دانشجو بگید
همین استان شما ۳ تا دانشکده داره و ارومیه ۲ تا به نظرتون زیاد نیست؟
|
پاسخ. در منطقه اذربایجان 5 دانشکده هست. کسی معنی این را می داند؟ خود دوستان اذربایجان تفسیر کنند؟
|
برای درست کردن ترشی هفت بیجار نه، بلکه کم هم هست!
|
لا اقل کاشکی حداقل آموزشو درست انجام بدن جراحی دام کوچیک داشتیم استاد هردو گرو عملی رو ادغام کرده بود ۳۰_۴۰ نفر سر یه کیس فقط ۵_۶ نفر نزدیک کیس میدونستن چی میگه بقیه تماشاچی بودن
اعضای محترم کارگروه دامپزشکی در وزارت علوم، در خصوص راه اندازی دامپزشکی جدید که در حال گرفتن نیروی هییت علمی هستند نظری ندارند؟
دوستان همکاران محترم.
ایدهای که مرحوم دکتر بازرگانی داشت ایده درست و آیندهنگری بود ........................
خوشحالم که یک نفر جرات کرد و صراحتا مسئولیت این تعداد دانشکده دامپزشکی در این استان را پذیرفت
....................
عالی
اقای دکتر کریمی یکی بهترین استادان هستند صحبت هایی که کردن خیلی منطقی و درست است
آموزشکده را به دانشکده دامپزشکی تبدیل کرده اید در استانی که دانشکده دامپزشکی دارد چه افتخاری دارد فارغ التحصیلان جدید از ده سال گذشته تا کنون فقط دنبال دام کوچک هستند و فکر میکنند خبری هست هیچ خبری نیست تا چند سال دیگه این بازار هم افول خواهد کرد
یکی از دوستان نکته خوب گفتند
برید به این سمت که دانشکده های دامپزشکی رو تعطیل کنین با تشکر
مگه کار بدیه به جای دامپزشکهایی که با معدل ۱۲ یا ۱۳ دیپلم ، دکتر شدن ، دانش آموخته هایی باشن که حداقل معدل دیپلم ءآنها بالای ۱۷ هست و برای درس خوندن وارد دانشکاه شدن و به جای اساتید پروازی اساتید بومی به آنها تدریس کنندو به جای جذب فله ای دانشجوی دامپزشکی و تولید فلهذای دامپزشک، ۲۰ یا ۳۰ نفر دانشجو پذیرش بشه و حداقل دامپزشهایی تربیت شوند که منتالیتی دانشگاهی رو آموخته باشن
|
منظورتون از اساتید بومی، اساتید دام کوچک و رادیولوژی هستن؟؟ معدل دیپلم چه ارتباطی با دامپزشک خوب شدن داره؟ نود درصد خروجی دانشکده مسئول فنی هستن نه کلینیسین
|
جناب ناآشنا شما با اطلاعات فیزیک ، ریاضی و زمین شناسی و عربی دبیرستان شدید یک DVM خوب ؟ پس چه کاریه بریم دیپلم با معدل خفن بگیریم تا دامپزشک خفنی بشیم!! چه بسا معدل ها ۱۹ ۲۰ دبیرستان که توی دانشگاه هیچ درسی نخوندن و چه بسا برعکس این داستان
|
خیلی معدل الف میشناسم شاید الان یه سوال یا بیماری خاص ازشون بپرسی نتونن جواب بدن اما شاید معدل ۱۴_۱۵ باشه تسلطش بالاتر باشه چون پیگیر و با علاقه تر بوده دامپزشکی هرکی علاقش بیشتر باشه پیشرفتش بهتره
دکتر کریمی واقعا باعث افتخار ما در دانشگاه تبریز هستین . ممنون از تمام زحماتی که در طی این سالها هم برای دانشگاه و هم ما دانشجوهای خودتون کشیدین
دانشکده دامپزشکی هست با سابقه ۱۶_۱۷ ساله جذب دکترای حرفه ای هنوز اساتید تمام وقت علوم بالینی تکمیل نیست به نظرم دانشکده های که امکانات و کادر اساتیدش تکمیل نیست اکثر فارغ التحصیلاش بار علمی مناسب نداشته و نمیتونن با دیگران رقابت کن
|
دانشجویان دامپزشکی تبریز جزو سرآمدترین دانشجویان دامپزشکی کشور شناخته میشوند
|
والا هر استانی که میبینیم دانش اموختگان این دانشکده حرف برا گفتن دارن. مثل تبریز و سنندج و تهران و ... . چه دام بزرگ چه دام کوچک
.................. بنظرم دقیق ترین نظر رو اساتید مسلم این رشته دکتر بازرگانی و دکتر تاجبخش داشتند که تاسیس به رویه و بدون کارشناسی دقیق دانشکده دامپزشکی بیشترین ضربه رو به روند پیشرفت این رشته تو کشور و سطح علمی دامپزشکان میزنه
دانشکده دامپزشکی تهران که اولین و قدیمی ترین دانشکده دانپزشکی است سالهاست تو بخش آناتومی و بافت شناسی هیات علمی کافی نداره، با وجود ایندهمه دانشجوی تحصیلات تکمیلی و دکتری عمومی ، ساله با یک نفر عضو هیات علمی بافت شناسی فعالیت می کرد
|
مبارک موسسان این دانشکده ها باشد.
سپاس از آقای دکتر و درود که اینقدر شجاعانه و صادقانه صبحت کردین. شما همیشه الگوی ما بودین و هستین و مایه فخر ما در دامپزشکی.
باید عرض شود به دوست عزیزی که معترض معدل بالا بود . معدل بالا به النفسه شاید ملاک نباشد ولی نشان دهنده اینه که طرف درس خونده و درس خوند رو بلده و توی دانشکاه هم می تونه خوب درس بخونه و بعدن خوب کار کنه. باید به طور کلی موضوع رو بررسی کرد و موردی نظر نداد که ممکنه یکی معدل پایین بوده و بعدن خوب کار می کنه. مگه ممکنه که کسی که خوب درس نخونده و هیچی بلد نباشه ، بتونه تشخیص بده و درمان کنه. با چه بیس علمی می تونه بیماری تشخیص بده یا جراحی کنه. اکثر اونایی که بدون علاقه اومدن و خوب تحصیل نکردن مجبورن مسئول فنی بشن. کسی خوب درس خونده باشه و درس خوندن بلد باشه مطمئنا تو کار تشخیص و درمان موفق خواهد بود. اونایی که عقیم می کنن و بعد حیوان مجددن فحل می شه دلیلش اینه مه نتونسته تخمدان ببینه پثو در بیاره. کسی که دیده باشه کتاب رفرنس خونده باشه از این خطاها نمی کنه.
دکتر کریمی واقعا با تمام توان همیشه برای دانشکده دانشجو زحمت کشیدن
دکتر کریمی عالین
تبدیل آموزشکده به دانشکده یک مسئولیت سنگین هست و دکتر کریمی با قبول کردن این مسئولیت و تعهد پذیری و تقبل این چالش پر فراز و نشیب این مسئولیت رو به نحو احسن انجام دادن ?باشد که نسل ببیند ❤️
تابستان گذشته حدود ۷۹ مورد عقیم سازی توسط دانشجویان تو دانشکده دامپزشکی تبریز توسط دانشجوها صورت گرفت. این عقیم سازی ها در تفاهم بین شهرداری با دانشکده دامپزشکی بود که توی ایران بی نظیر بود و فکر نکتم مشابهی داشته باشه
دکتر کریمی اینکار رو در سال 84 کردن که اونموقع اینقدر دامپزشک زیاد نبود. ثانیا برای کنترل فارغ التحصیلان چه دامپزشکی و چه دیگر رشته ها باید بساط دانشگاه آزاد رو جمع کنن که عین قارچ رشد میکنن و فقط بخاطر پول مدرک پراکنی میکنن.