انتخابات ششمین دوره شورای مرکزی سازمان نظام دامپزشکی؛ فرصتی مقطعی برای چند نفر یا فرصتی تاریخی برای صنف - دکتر افشین ابراهیمی

انتخابات ششمین دوره شورای مرکزی سازمان نظام دامپزشکی؛ فرصتی مقطعی برای چند نفر یا فرصتی تاریخی برای صنف

دکتر افشین ابراهیمی

رئیس انجمن داروخانه‌های دامپزشکی استان خراسان رضوی

دکترای دامپزشکی از دانشگاه فردوسی مشهد

کارشناس ارشد مدیریت اجرایی (گرایش استراتژیک) از دانشگاه بابل

انتخابات ششمین دوره شورای مرکزی سازمان نظام دامپزشکی کشور که در تاریخ دهم اسفندماه ۱۴۰۳ با حضور ۴۸ نامزد برگزار می‌شود، یکی از مهم‌ترین رویدادهای صنفی و حرفه‌ای در حوزه دامپزشکی ایران به شمار می‌آید. این انتخابات در شرایطی برگزار می‌شود که سازمان نظام دامپزشکی با چالش‌های عمیقی در زمینه اعتماد اعضا، عملکرد سازمانی و نقش‌آفرینی در حل مشکلات صنفی روبه‌رو است. در این تحلیل، به بررسی ابعاد گوناگون اهمیت این انتخابات و تأثیرات آن بر آینده نظام دامپزشکی کشور پرداخته می‌شود.

 ۱- بحران اعتماد اعضا و ضرورت بازسازی آن

بر اساس شواهد و گزارش‌ها، اعتماد اعضا به سازمان نظام دامپزشکی و کارکرد آن در پایین‌ترین سطح خود قرار دارد. این کاهش اعتماد ناشی از عملکرد ضعیف سازمان در سال‌های اخیر، عدم پاسخگویی به نیازهای صنفی و حرفه‌ای دامپزشکان، و ناتوانی در حل مشکلات ساختاری است. انتخابات پیش رو فرصتی استثنایی برای بازسازی این اعتماد از دست رفته است. انتخاب نمایندگانی که دغدغه‌مند، دلسوز و دارای سابقه فعالیت صنفی مشخص و موثر باشند، می‌تواند گام اولیه در راستای بهبود تصویر سازمان و افزایش اعتماد و مقبولیت باشد.

۲- نقش کلیدی شورای مرکزی در تصمیم‌گیری‌های راهبردی

شورای مرکزی سازمان نظام دامپزشکی به عنوان بالاترین مرجع تصمیم‌گیری، مسئولیت‌های سنگینی از جمله تصویب برنامه‌ها و طرح‌های سازمان، نظارت بر شوراهای استانی، تهیه دستورالعمل‌های اداری و مالی، و همکاری با مراکز پژوهشی و آموزشی را بر عهده دارد. ترکیب اعضای این شورا (۱۷ نفر شامل ۸ عضو انتصابی و ۹ عضو انتخابی) نشان‌دهنده اهمیت حضور نمایندگانی است که بتوانند با دیدگاه‌های تخصصی و صنفی، تصمیم‌گیری‌های کلانی را انجام دهند که منافع کل جامعه دامپزشکی را تأمین کند.

۳- سکوت نامزدها و نگرانی‌ها درباره شفافیت

یکی از نگرانی‌های اصلی در این انتخابات، سکوت نسبی نامزدها و عدم ارائه برنامه‌ها و رزومه‌های شفاف است. این سکوت می‌تواند نشان‌دهنده عدم آمادگی نامزدها برای رویارویی با چالش‌های پیش رو  یا حتی بی‌اعتنایی نسبت به دغدغه‌های صنفی باشد. در شرایطی که سازمان نظام دامپزشکی نیازمند تحولات اساسی است، این سکوت می‌تواند به کاهش مشروعیت شورای منتخب منجر شود. بنابراین، ضروری است که نامزدها با ارائه برنامه‌های مشخص و شفاف، خود را به جامعه دامپزشکی معرفی کنند و تعهد خود را به بهبود وضعیت سازمان نشان دهند.

 ۴- ضرورت حضور نمایندگان دلسوز و متعهد

با توجه به ترکیب شورای مرکزی (که شامل نمایندگان انتصابی از نهادهای دولتی و نمایندگان انتخابی از شوراهای استانی است)، انتخاب نمایندگانی که بدون ملاحظات سیاسی، اقتصادی یا جناحی، تنها به دنبال منافع صنفی و مصلحت حرفه‌ای دامپزشکی باشند، از اهمیت بالایی برخوردار است. این نمایندگان باید دارای سابقه فعالیت صنفی مشخص و موثر، تجربه کاری در حوزه‌های مختلف دامپزشکی (از جمله درمان، داروخانه‌، آزمایشگاه‌، مرکز مایه‌کوبی و مسوول فنی) و تعهد به بهبود وضعیت اعضای سازمان باشند.

۵- تأثیر انتخابات بر شوراهای استانی و بدنه دامپزشکی

نتیجه این انتخابات نه تنها بر عملکرد شورای مرکزی، بلکه بر وجاهت و تأثیرگذاری شوراهای استانی نیز تأثیرگذار خواهد بود. شوراهای استانی به عنوان نهادهای محلی، نقش مهمی در اجرای تصمیمات شورای مرکزی و ارتباط با بدنه دامپزشکی دارند. بنابراین، انتخاب نمایندگانی که بتوانند ارتباط مؤثری با شوراهای استانی برقرار کنند و خواسته‌های آن‌ها را در تصمیم‌گیری‌های کلان منعکس کنند، از اهمیت بالایی برخوردار است.

۶- چالش‌های پیش رو و فرصت‌های تحول

سازمان نظام دامپزشکی در حال حاضر با چالش‌های گوناگونی از جمله کاهش اعتماد اعضا، ناکارآمدی ساختاری، و عدم پاسخگویی به نیازهای صنفی روبه‌رو است. انتخابات ششمین دوره شورای مرکزی فرصتی است برای ایجاد تحولات اساسی در این سازمان. انتخاب نمایندگانی که بتوانند با ارائه برنامه‌های کاربردی و شفاف، گام‌های مؤثری در مسیر بهبود عملکرد سازمان بردارند، می‌تواند به بازسازی اعتماد صنفی و افزایش نقش‌آفرینی سازمان در حل مشکلات صنفی منجر شود.

امید که انتخابات ششمین دوره شورای مرکزی سازمان نظام دامپزشکی کشور، به عنوان رویدادی سرنوشت‌ساز برای آینده این سازمان و جامعه دامپزشکی به دور از حواشی و در نهایت سلامت برگزار شود و خروجی آن، گزینش افرادی از همه طیف ها با همگرایی حداکثری و تاثیرگذاری بر اعضای انتصابی در راستای بهبود وضعیت معیشتی اعضا، ارتقای جایگاه دامپزشکی در جامعه و  افزایش سهم دامپزشکان در نهادهای تصمیم‌گیر شود.