دختران علاقه‌مند به دامپزشکی بدانند که این رشته، صرفا بازی با پت‌های بامزه نیست/ در حرفه دامپزشکی، کارآیی، مهارت و تجربه حرف اول را می‌زند

حکیم مهر- محسن طاهرمیرزایی:‌ «دکتر رویا محمدپور» دامپزشک و کلینیسین موفق در حوزه دام کوچک، یکی از بانوان پرتوان است که با پشتکار و علاقه‌مندی خود به حرفه دامپزشکی، توانسته جایگاه ویژه‌ای در جامعه دامپزشکی پیدا کند. ایشان در تبریز با همسر خود یک کلینیک اختصاصی دام کوچک راه‌اندازی کرده‌اند و در این زمینه فعال هستند. در این مصاحبه، با دکتر محمدپور به گفتگو نشستیم و درباره چالش‌ها، تجربیات و فرصت‌های این رشته برای بانوان در ایران به‌ویژه در شهرهای کوچک‌تر صحبت کردیم. همچنین، ایشان نکات مهمی را برای خانم‌هایی که علاقه‌مند به این رشته هستند، به اشتراک گذاشتند.

حکیم مهر:‌ از خودتان بگویید، ورودی چه سالی و کدام دانشگاه بودید؟ چه شد که به دامپزشکی روی آوردید؟

من ورودی سال ۸۷ دانشگاه سراسری تبریز بودم و در سال ۹۳ فارغ‌التحصیل شدم. انتخاب رشته هم برای من مانند بسیاری از جوانان دیگر، تحت تأثیر شرایط خاصی بود. در دوران کنکور، با استرس‌های زیادی مواجه بودم و نمی‌توانستم کاملاً بر اساس علاقه‌ام تصمیم بگیرم. در کنکور، در دو رشته دامپزشکی دانشگاه تبریز و داروسازی دانشگاه علوم و تحقیقات تهران قبول شدم. به دلایلی تصمیم گرفتم که دامپزشکی دانشگاه تبریز را انتخاب کنم. در ابتدا، هیچ شناخت خاصی از این رشته نداشتم و صرفاً به‌خاطر شرایط موجود تصمیم به ادامه تحصیل در این رشته گرفتم.

اما وقتی وارد دانشکده دامپزشکی شدم، به تدریج متوجه شدم که دامپزشکی رشته‌ای بسیار جذاب و پر از چالش‌های جالب است. علاقه‌ام به کار با حیوانات، یادگیری روش‌های درمانی و جراحی، و همکاری با تیم‌های مختلف علمی باعث شد که دامپزشکی را ادامه دهم و در نهایت به عنوان کلینیسین دام کوچک فعالیت کنم.

حکیم مهر: پس از اتمام دوره عمومی چه کردید؟

بعد از فارغ‌التحصیلی و پایان دوره عمومی، جذب انستیتو پاستور تهران شدم. در این مرکز، در بخش اپیدمیولوژی زیر نظر استاد بزرگم، دکتر مصطفوی، به انجام تحقیقات علمی پرداختم. در این مدت، علاوه بر کار تحقیقاتی، به عنوان همکار طرح در پروژه‌های مختلفی فعالیت داشتم. یکی از این پروژه‌ها تحقیق درباره طاعون بود که از جمله مقالات من در این زمینه امسال به چاپ رسید.

علاوه بر فعالیت‌های علمی، از همان زمان دانشگاه به شدت علاقه‌مند به کار بالینی و جراحی دام‌های کوچک بودم. به همین دلیل، بعد از ظهرها به کلینیک‌های دام کوچک می‌رفتم و با همکارانم در این زمینه کار می‌کردم تا تجربه عملی کسب کنم. این تجربه‌ها به من کمک کرد که بعداً در این زمینه به طور حرفه‌ای فعالیت کنم.

حکیم مهر: در حال حاضر چه می‌کنید؟

در حال حاضر من و همسرم، که خودشان دامپزشک هستند، از سال ۹۸ یک کلینیک دام کوچک اختصاصی راه‌اندازی کرده‌ایم. این کلینیک به صورت تخصصی به درمان و مراقبت از دام‌های کوچک مانند سگ و گربه اختصاص دارد و به یکی از کلینیک‌های معتبر در تبریز تبدیل شده است. فعالیت‌های ما شامل درمان بیماری‌ها، جراحی‌های مختلف، و ارائه مشاوره‌های تخصصی به صاحبان حیوانات خانگی است. در این مدت، توانسته‌ایم با ارائه خدمات با کیفیت و اعتمادسازی، پایگاه مشتریان وفاداری را ایجاد کنیم.

حکیم مهر:‌ آیا دامپزشکی برای خانم‌ها مناسب است؟ به‌ویژه در حوزه دام کوچک؟ آیا به‌دلیل سختی‌های کار گاهی از خودتان می‌پرسید "ای کاش این رشته را انتخاب نمی‌کردم"؟

در مورد دام کوچک، باید بگویم که هیچ محدودیتی برای خانم‌ها وجود ندارد. در حقیقت، دامپزشکی یکی از رشته‌هایی است که خانم‌ها می‌توانند در آن به راحتی فعالیت کنند و موفق باشند. البته، در حوزه دام بزرگ به دلیل شرایط خاص مانند آنکال بودن‌های شبانه‌روزی، کار با حیوانات بزرگ و نیاز به تحرک فیزیکی بیشتر، ممکن است مشکلاتی برای خانم‌ها وجود داشته باشد. اما در دام کوچک، به دلیل این که کار بیشتر در محیط‌های شهری و در فضای کنترل‌شده انجام می‌شود، برای خانم‌ها هیچ‌گونه محدودیتی وجود ندارد.

من خودم هیچ‌گاه در این مسیر احساس نکردم که بخواهم از رشته‌ام دست بکشم. البته در ابتدا، با توجه به محدودیت‌های مختلف، شاید احساس می‌کردم که فشار کاری زیاد است، اما با گذر زمان و آشنایی بیشتر با این حرفه، تمام سختی‌ها به تجربیات ارزشمند تبدیل شد. در طول این پنج سال که فعالیت بالینی داشتم، به هیچ‌وجه با مشکل جدی به‌دلیل جنسیت مواجه نشده‌ام. حتی بسیاری از مراجعه‌کنندگان به‌دلیل اینکه من خانم هستم، از من حمایت کرده‌اند و این موضوع باعث شده که انگیزه بیشتری برای ادامه مسیر داشته باشم.

حکیم مهر: آیا به ادامه تحصیل در مقطع تخصص فکر کرده‌اید؟

بله، بسیار علاقه‌مند به ادامه تحصیل در مقطع تخصصی هستم. اما همانطور که می‌دانید، با شروع کار و ازدواج و انتقال به یک شهر جدید، به زمان نیاز داشتم تا شرایط مناسبی برای ادامه تحصیل فراهم کنم. در ابتدا به رشته‌هایی مانند ویروس‌شناسی و اپیدمیولوژی علاقه‌مند بودم، اما با گذر زمان و کسب تجربه‌های بالینی بیشتر، متوجه شدم که در حال حاضر نیازهای جامعه دامپزشکی بیشتر به تخصص‌هایی مانند جراحی، رادیولوژی و پاتولوژی وجود دارد. در نتیجه، برنامه دارم که در آینده به تحصیلات تخصصی خود ادامه دهم و تخصصی را انتخاب کنم که نیازهای روز جامعه دامپزشکی را پاسخ دهد.

حکیم مهر:‌ در تبریز فعالیت می‌کنید. مشکلات دامپزشکان خانم در شهرهای کوچک‌تر چیست؟ آیا از طرف مشتری‌ها و افراد صاحب حیوان‌، پذیرش کافی دارید؟

در تبریز که یک شهر بزرگ است، مشکلی از بابت پذیرش دامپزشکان خانم وجود ندارد. در طول پنج سال فعالیت حرفه‌ای خودم، هیچ‌گاه با برخورد منفی از سوی مراجعه‌کنندگان مواجه نشده‌ام. در واقع، بسیاری از مراجعه‌کنندگان به‌دلیل این که من خانم هستم، از من حمایت کرده‌اند و این به من انگیزه داده است. با این حال، در شهرهای کوچک‌تر ممکن است مشکلاتی برای پذیرش دامپزشکان خانم وجود داشته باشد، چرا که در برخی از مناطق، هنوز باورهایی سنتی وجود دارد که به‌دلیل جنسیت، خانم‌ها نمی‌توانند در برخی زمینه‌ها موفق باشند.

اما در کل، در حوزه دامپزشکی، به‌ویژه در دام کوچک، دیگر جنسیت نمی‌تواند مانعی ایجاد کند. در این حرفه، کارآیی، مهارت و تجربه حرف اول را می‌زنند و صاحبان حیوانات خانگی برای درمان بهتر و مراقبت‌های دقیق‌تر، به دنبال بهترین خدمات هستند، فارغ از جنسیت فرد ارائه‌دهنده این خدمات.

حکیم مهر:‌ در مورد ازدواج یک دامپزشک خانم با یک غیر دامپزشک چه نظری دارید؟ آیا مشکلاتی از این بابت وجود دارد؟

این موضوع کاملاً به درک و آگاهی همسر بستگی دارد. اگر همسر فرد دامپزشک، شغل و شرایط کاری دامپزشک را درک کند، هیچ‌گونه مشکلی در زندگی مشترک نخواهیم داشت. اما اگر همسر از شرایط کاری دامپزشک آگاهی نداشته باشد، ممکن است در برخی مواقع با مشکلاتی مواجه شود. به عنوان مثال، اگر در ساعات غیرمعمول شبانه‌روز تماس‌های اضطراری برای درمان یا جراحی‌های اورژانسی دریافت شود، همسر باید آمادگی داشته باشد که این شرایط را درک کند و حمایت‌های لازم را داشته باشد.

خوشبختانه همسر من که خودشان دامپزشک هستند، کاملاً شرایط شغلی من را درک کرده و از من حمایت می‌کنند. در غیر این صورت، ممکن بود با چالش‌هایی روبرو شویم. من همچنین شاهد بوده‌ام که برخی از دوستانم که همسرانشان دامپزشک نبودند، با مشکلاتی از جمله عدم درک شرایط کاری و عدم حمایت مواجه شده‌اند.

حکیم مهر:‌ چه توصیه‌ای برای خانم‌های علاقه‌مند به رشته دامپزشکی دارید؟

اولین توصیه‌ام این است که خانم‌ها باید به دقت تحقیق کنند و کاملاً از چالش‌ها و مسئولیت‌های این حرفه آگاه شوند. دامپزشکی تنها به معنای علاقه به حیوانات نیست. این رشته شامل وظایف و چالش‌هایی است که ممکن است برای بسیاری از افراد، به ویژه کسانی که آمادگی فیزیکی یا روانی کافی ندارند، دشوار باشد. بسیاری از افرادی که وارد این رشته می‌شوند، تصور می‌کنند که کار با حیوانات تنها به بازی و محبت با آن‌ها محدود است، در حالی که واقعیت کاملاً متفاوت است. گاهی حیواناتی مراجعه می‌کنند که مثلا پای آنها قطع شده یا مبتلا به عفونت‌های سخت شده‌اند.

همچنین، خانم‌ها باید آمادگی مواجهه با شرایط دشوار و گاهی غم‌انگیز را داشته باشند. مانند زمانی که حیواناتی وارد کلینیک می‌شوند که مشکلات جدی دارند یا صاحبشان نمی‌تواند هزینه‌های درمان را پرداخت کند و از ما می‌خواهند که حیوان را یوتانایز کنیم. در این موقعیت‌ها، باید تصمیمات سختی بگیریم که گاهی برای هر کسی قابل تحمل نیست.

در نهایت، به خانم‌هایی که در این رشته شروع کرده‌اند توصیه می‌کنم که در مسیر خود پافشاری کنند. اگر واقعاً به این رشته علاقه دارند، باید با تمام چالش‌ها روبرو شوند و پیش بروند. اگر از انتخاب خود راضی نباشند، می‌توانند در هر مرحله‌ای از مسیر تغییر رشته دهند، اما اگر انگیزه و علاقه دارند، باید با شجاعت ادامه دهند و موفق شوند.

حکیم مهر: ممنون از فرصتی که در اختیار ما قرار دادید.