حکیم مهر- محسن طاهرمیرزایی: بحث انتقال سازمان دامپزشکی کشور از وزارت جهاد کشاورزی به وزرات بهداشت، مخالفانی هم دارد که حکیم مهر با توجه به رسالت خبری خویش و در راستای دوری از جانبداری، به انعکاس آنها نیز میپردازد. «دکتر بشیر خالقی» عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی یکی از این مخالفان است که میگوید بدنه وزارت بهداشت در همین حالت هم بیشتر از ظرفیت خود، مورد استفاده قرار گرفته و به هیچ عنوان گنجایش پذیرش سازمان دیگری را ندارد.
حکیم مهر: آقای دکتر، ارزیابی شما از طرح انتقال سازمان دامپزشکی از وزارت جهادکشاورزی به وزارت بهداشت چیست؟
حقیقت این است که وزارت بهداشت به اندازه کافی با مشکلات متعدد روبروست. این وزارتخانه همین الان هم از ترکیب ۳ وزارتخانه درمان، بهداشت و آموزش پزشکی تشکیل شده است. حال اگر بخش دامپزشکی هم به آن اضافه شود، اصلاً قابل هضم نیست.
حکیم مهر: اما به هر حال اشتراکات زیادی میان وظایف این ۲ ارگان وجود دارد که گاهی حتی تا مرز همپوشانی و تداخل هم پیش میرود.
البته برخی بیماریهای مشترک بین دام و انسان وجود دارد که آنها مدیریت آنها هم راهکارهای خاص خود را دارد، اما در کل ارتباط میان این ۲ ارگان در حد کنترلهای مشترک، بهداشت دام و بهداشت طیور است. امروز بهداشت و درمان به اندازه کافی با مشکلات متعدد دست و پنجه نرم میکنند و به نظر من کسی که در این شرایط به فکر اجرای طرح انتقال است، به عواقب آن توجه نمیکند.
از طرفی آموزش پزشکی یک مقوله بسیار بزرگ از نظر تربیت پزشک، داروساز، آزمایشگاه، کنترل بیمارستانها و رسیدگی به مسائل آموزشی است و تشکیلات عریض و طویلی دارد و لذا به هیچ عنوان ظرفیت پذیرش یک عضو جدید به نام دامپزشکی را ندارد.
حکیم مهر: یکی دیگر از نگرانیها، نامشخص بودن وضعیت مالی دامپزشکی بعد از انتقال است. نظر شما در این خصوص چیست؟
در کل، اعتبارات پایدار در وزارت بهداشت شامل یک درصد مالیات بر ارزش افزوده، مالیات بر محصولات آسیبرسان به سلامت و ۱۰ درصد از محل هدفمندی یارانهها است که همینها هم به شکل کامل تخصیص پیدا نمیکنند. لذا وزارت بهداشت به همین شکل با کلی مشکلات بودجهای مواجه است. به اعتقاد بنده به عنوان یک پزشک و شخصی که سالها در تشکیلات بهداشت و درمان بودهام، نقاط مشترک دامپزشکی و پزشکی فقط در زمینه برخی بیماریهای مشترک است که اتفاقا هر ۲ دستگاه، راههای مقابله و پیشگیری آن را بلدند و در عین حال همکاری هم لازم است.
حکیم مهر: فارغ از بحث انتقال سازمان دامپزشکی به وزارت بهداشت، چه راهکارهایی وجود دارد که تعامل ۲ وزارتخانه در خصوص کنترل بیماریهای مشترک بین انسان و دام افزایش پیدا کند؟
حسن ظن و احساس مسئولیت در برابر جامعه هدف یکی از بهترین تعاملات است. ما یک هدف کلی و ملی داریم در زمینه حفظ سلامت جامعه داریم که باید به هر نحوی شده آن را اجرا کنیم. مثلاً بیماری تب خونریزی دهنده کریمه کنگو، یک بیماری بومی کشور است که در فصول گرم سال شیوع پیدا میکند. کنترل این بیماری وظیفه سازمان دامپزشکی است و این سازمان باید در کشتارگاهها نظارت کافی داشته باشد تا پرسنل آنها، ضوابط بهداشتی را رعایت کنند. کمااینکه اگر آلودگی گوشت به انسانها سرایت کند میتواند مشکلات زیادی را برای انسان ایجاد کند. لذا ۲ وزارتخانه باید همکار یکدیگر باشند و وظایف آنها باید کاملا شفاف شود. به هر حال صحیح نیست که یک سازمان با این عظمت را به وزارت بهداشت منتقل کنیم.
حکیم مهر: تجربه سایر کشورها در این زمینه چیست؟
کشورهای معدودی وجود دارند که نه تنها دامپزشکی، بلکه آموزش پزشکی در آنها زیر مجموعه وزارت بهداشت و درمان باشد. این تصمیم در کشور ما زمانی گرفته شد که ما با کمبود پزشک مواجه بودیم و این کبود را از طریق پزشکان پاکستانی و هندی جبران میکردیم. آن زمان وزارت بهداشت امکانات خوبی داشت و تصمیم خوبی هم اتخاذ شد مبنیبر اینکه از امکانات بیمارستانهای وابسته به وزارت بهداری قدیم برای آموزش استفاده کنند و نتیجه خوبی هم گرفتند. سیاست حال حاضر هم این است که مجموعه آموزش، بهداشت و درمان در یک تشکیلات باشند، اما اضافه شدن دامپزشکی، نه تنها مشکلی را حل نمی کند، بلکه بار مشکلات را اضافهتر هم میکند.
حکیم مهر: گذشته از طرح انتقال، به نظر شما اعتبارات سازمان دامپزشکی کافی است؟ آیا موافق افزایش اعتبار این سازمان هستید؟
حتماً لازم است که این اتفاق بیفتد. ما یک اشکال در سازمان دامپزشکی داریم و آن اینکه مسئولیت نظارت و گزارش تخلف کشتارگاهها با یک دامپزشک است. آیا شما میدانید که حقوق این فرد دامپزشک را چه کسی پرداخت میکند؟
حکیم مهر: بله، کارفرما. این همان معضل عدم اجرایی شدن ماده ۱۹ آییننامه نظارت بهداشتی سازمان دامپزشکی است که مشکلات زیادی را بر سر راه بهداشت ما قرار داده است.
این اصلاً شدنی نیست. زمانی که من حقوق خود را از یک شرکت میگیرم، نمیتوانم علیه آن شرکت اظهار نظر کنم. این بزرگترین اشکال است که شاید خیلی از مسئولین اصلاً در جریان آن نیستند. اعتبار باید به تناسب کار تقسیم شود. شرایط بهداشت و درمان مشابه دامپزشکی است و محل برای خرج خیلی زیاد است. در زمانهای قدیم میگفتند که بهداشت و درمان چاه ویل است، اما به هر حال لازم است که راهکارها پیشنهاد شود.
حکیم مهر: چه راهکاری؟
نظارت یکی از بهترین راهکارها است که اگر وجود نداشته باشد همواره دچار مشکلات عدیده خواهیم بود. در قانون برنامه ششم آمده که افزایش نظارت با چه راهکارهایی باید اتفاق بیفتد به گونهای که اسراف نشود و آخرین روشهای علمی نیز به کار گرفته شوند.
حکیم مهر: به تب خونریزی دهنده کریمه کنگو اشاره کردید. ارزیابی شما از وضعیت کنونی این بیماری در کشور چیست؟
تب کریمه کنگو یک بیماری بومی است و ریشهکن نمیشود. راه انتقال آن دام و نحوه انتقال آن هم کنه است. این چرخه را نمیتوان ریشهکن کرد. ما باید به بهداشت و پیشگیری فکر کنیم. راههای پیشگیری هم کاملا مشخص است؛ در قدم اول پرسنل کشتارگاهها باید بدانند لباسی بپوشند که امکان انتقال آلودگی از راه خراش پوست، نداشته باشد. رعایت بهداشت فردی و استفاده از لباسهای مخصوص ذبح دام، بهترین راهکار برای پیشگیری از این بیماری است. کمااینکه درمان آن بسیار سخت است و اگر بیماری عارض شد خطرات زیادی خواهد داشت. بنابراین در خیلی از موارد بهترین راه پیشگیری است.
دلبستگان میز صندلی؛ تعطیلات یک هفته ای خوش بگذره!!!!