«دکتر فرهاد تیمورزاده» مدیرمسئول انتشارات تیمورزاده در جدیدترین یادداشت خود، مجدداً نامه خود به وزیر بهداشت را فاقد توهین به دامپزشکان دانست.
به گزارش حکیم مهر، متن این یادداشت به شرح زیر است:
سلام. متعجبم از تحصیلکردگان رشته دامپزشکی. گفته اند دکتر تیمورزاده مرتکب توهین مجدد شده است؟ اولین آن نیز نبوده چه زمانی به دومی رسیدید؟! من یک بار و فقط یک بار برای اشاره به افراد خاصی به جای نام آنان از عبارت " دامپزشک- مدیران وزارت نشین" استفاده کردم که از نگاه من توانسته بودند بر روی وزیر محترم بهداشت تاثیر بگذارند.
هنوز متوجه نمی شوم کجای این عبارت توهین آمیز است؟ این 3 کلمه باهم یا به تنهایی چه بار اهانت آمیزی دارند؟ "دامپزشک" ؟ "مدیر"؟ " وزارت نشین"؟
کدامیک ناسزا محسوب می شوند؟
یا ترکیب " دامپزشک- مدیر"؟ "دامپزشک- وزارت نشین"؟
اگر فرد یا افراد مزبور فرضا معمار بودند من از عبارت "معمار- مدیران وزارت نشین" بهره می بردم. اصولا مراد من، حرفه شریف دامپزشکی نبود بلکه افراد خاص و مشخصی بودند فارغ از نوع تحصیلات و شغل آنان.
تاسف بار است که با وجود توضیح روشنی که پیش از این نیز داده بودم، باز هم غبارآلود کردن فضا خواسته با ناخواسته در دستور کار عده ای قرار گرفته است. در این راه فضایی ایجاد کردند که به جز طرح سوال و انتقاد منطقی عده ای به خود اجازه دادند که توهین های زشتی را صورت دهند. عده ای نیز به تصور خود با اعلام تحریم انتشارات تیمورزاده در خرید کتاب و همکاری ترجمه، اقدام به تهدید ضمنی کردند. عجیب است که با وجود توضیحات پیشین در مورد حیطه بالینی فعالیت انتشارات و همراهی دانشجویان پزشکی و رزیدنت ها، اصرار دارند که الا و لابد شما ناشر کتب علوم پایه و دامپزشکی هستید و .... بسیار خوب، حالا چه کنیم؟! نظرتان محترم است. تحریم بفرمایید. کتاب هایی که تاکنون منتشر نکرده ایم از این پس نیز منتشر نخواهیم کرد. با دانش آموختگانی که تاکنون همکاری نداشته ایم از این پس نیز همکاری نخواهیم داشت. اما دون شان شماست که اجازه دهید و فضایی ایجاد کنید که از دایره ادب خارج شوند و از الفاظ و مفاهیم زشت و مستهجن برای تخریب شخصیت مخالف خیالی خود استفاده کنند.
به هر روی همانگونه که پیش از این نیز گفتم برای دامپزشکان گرامی احترام فراوانی قائلم همانگونه که برای تحصیلکردگان رشته های علوم آزمایشگاهی و علوم پایه.
اما معنای این احترام این نیست که ورود غیر پزشکان را به حیطه فعالیت هایی که ضرورتا نیاز به "درک و بینش بالینی" دارد پس از طی دوره های کوتاهی منطقی بدانم. البته در این مخالفت به هیچ وجه نه از مدار ادب خارج شده و نه خواهم شد.
توضیح و تفصیل پیرامون مدارج علمی دانش آموختگان علوم پایه و نیز دامپزشکان گرامی را نیز خارج از موضوع می دانم. کسی منکر داشته های علمی این عزیزان نیست، اشکال مطرح شده این است که با علوم تک رشته ای - که در جای خود بسیار مورد احترامند- نمی توان دید و بینش بالینی مورد نیاز برای گزارش آزمایشات بیماران را کسب کرد. آیا به صرف هوش و تحصیلات دانشگاهی با طی یک دوره چند ماهه می توان به بینش بالینی دست پیدا کرد؟ آیا مهندسین کامپیوتر یا برق یا معماری هم می توانند با استناد به هوش و تحصیلات آکادمیک و طی دوره تکمیلی مجوز آزمایشگاه دریافت کنند؟
در پایان آیا طرح این سوالات اهانت به صاحبان این حرفه ها محسوب می شود؟
فرهاد تیمورزاده- طبیب عمومی
مدیرمسئول انتشارات تیمورزاده