کد خبر: ۴۷۹۳۳
تعداد نظرات: ۱۶ نظر
پیشنهادی برای حل معضل کیفیت پایین آموزش دامپزشکی در کشور:
دانشکده‌های فعلی به دانشکده طب و درمان دامپزشکی، دانشکده داروسازی دامپزشکی، دانشکده‌های صنایع مواد غذایی و آموزشکده‌های پرستاری دامپزشکی و آموزشکده‌های مختلف پیرادامپزشکی و ... تبدیل شوند ...
 
 

پیشنهادی برای حل معضل کیفیت پایین آموزش دامپزشکی در کشور:

تبدیل دانشکده های دامپزشکی فعلی به دانشکده های دامپزشکی تخصصی

دکتر بهروز کبیری

دامپزشک فعال در بخش خصوصی استان اصفهان

 

دامپزشکی دانشی کهن است، به گونه ای که در ایران قدیم از دامپزشک به عنوان بیطار یاد می شده است. دامپزشکان در دوران قدیم از جایگاه ممتازی در جوامع برخوردار بودند؛ امروز نیز این رشته در جوامع پیشرفته مورد توجه است.

به علت اهمیت فراوان دامپزشکی در سلامت جامعه دامی و انسانی و همچنین تامین غذا، سال ۲۰۱۱ از طرف فائو با شعار «دامپزشکی برای سلامتی، دامپزشکی برای غذا و دامپزشکی برای کره زمین» به عنوان سال دامپزشکی نامگذاری شد.

از سوی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری (عتف)، تعداد کل واحدهای مورد نیاز برای آموزش رشته دامپزشکی ۲۲۴ واحد در نظر گرفته شده است که از این تعداد، ۲۰ واحد دروس عمومی، ۲۴ واحد دروس پایه، ۸۹ واحد دروس اصلی (۲ واحد اختیاری)، ۴۹ واحد دروس تخصصی (۳ واحد اختیاری)، ۱۰ واحد دروس بالینی دامپزشکی (۴ واحد  اختیاری)، کارآموزی ۶ واحد، کاوروزی ۲۰ واحد و پایان نامه و گزارش تحقیق ۶ واحد در نظر گرفته شده است که از کل ۹ واحد اختیاری، ۵ واحد آن الزامی است؛ و نهایتاً یک دانشجو پس از گذراندن ۲۲۴ واحد درسی و اخذ دکترای دامپزشکی، وارد بازار کسب و کار این حرفه در صنوف مختلف آن می شود.

حال باید دید آیا یک فارغ التحصیل رشته دامپزشکی با گذراندن دروس اختصاصی در دانشکده های دامپزشکی و ‌گرفتن پروانه مربوط به یکی از صنوف فعال این حرفه، می تواند در بازار کسب و کار به جایگاهی درخور و با کیفیت در حرفه دامپزشکی دست پیداکند؟!

به طور مثال:

 - آیا فردی با گذراندن ۷ واحد درس اختصاصی فارماکولوژی ۱ و ۲ که از این تعداد، ۵ واحد نظری و ۲ واحد عملی است، پس از فارغ التحصیلی می تواند جذب کارخانه های تولید دارو، شرکت های وارد کننده و یا صادر کننده، پخش سراسری و یا استانی و داروخانه ها شود؟

 - آیا فردی با گذراندن درس اختصاصی پرورش زنبور عسل و بیماری های آن با ۲ واحد که ۱/۵ واحد آن نظری و ۰٫۵ واحد عملی، توانمندی لازم برای کسب پروانه درمانگاه اختصاصی زنبور عسل را خواهد داشت؟

 - آیا فردی با گذراندن درس اختصاصی بیماریهای ماهی با ۲واحد (۱/۵ واحد نظری و ۰٫۵واحد عملی) قادر به اداره درمانگاه اختصاصی آبزیان خواهد شد؟

 - آیا با گذراندن درس اختصاصی بهداشت و بازرسی گوشت با ۳واحد (۱واحد نظری و ۲ واحد عملی)، توانایی فعالیت در کشتارگاه دام و طیور و یا بسته بندی را به عنوان مسئول فنی خواهد داشت؟

 - آیا با گذراندن درس اختصاصی صنایع شیر (۲ واحد که ۱ واحدآن نظری و یک واحد عملی است) می توان به عنوان مسئول فنی وارد صنایع لبنی و جایگاه های شیر شد؟

 - و آیا دانشجویی با گذراندن درس اختصاصی صنایع مواد غذایی با ۲ واحد نظری و درس اختصاصی کنترل کیفی و مواد غذایی با ۲ واحد نظری و عملی، توانایی فعالیت در این صنایع را دارد؟!

به نظر می آید آموزش رشته دامپزشکی با توجه به نکات ذیل، نیاز به یک تغییر ساختاری کلی دارد تا بتواند جوابگوی حوزه کسب و کار این حرفه و اثربخشی مطلوب در جامعه باشد:

 ۱- میزان دروس نظری تدریس شده به مراتب از دروس عملی زیادتر است و این نشاندهنده این است که رشته دامپزشکی تدریس شده در کشور، بر پایه علوم نظری است تا عملی!

 ۲- دروس اختصاصی آموزش داده شده در رشته دامپزشکی به هیچ وجه پاسخگو و تضمین کننده یک حرفه و شغل با کیفیت و موثر بعد از فارغ التحصیلی نیست.

 ۳- در حال حاضر پایین بودن سطح آموزش های اثربخش در رشته دامپزشکی، باعث ایجاد حرفه ای با نواقص زیربنایی، ساختاری و مدیریتی در جامعه صنفی شده است.

 ۴- افزایش بیش از حد دانشکده های دامپزشکی و بالتبع افزایش فارغ التحصیلان آن بدون در نظر گرفتن سطح کیفی آموزش ها و همخوانی آن با شرایط حاکم بر حرفه دامپزشکی در جامعه ...

و ...

نهایتاً با توجه به گسترش فعالیت های صنفی و تخصصی دامپزشکی در جامعه کنونی و پیشرفت روزافزون این حرفه در جامعه جهانی و ارتباطات گسترده با کشورهای دیگر از طریق اینترنت و یا سفرهای بین المللی، لازم است جامعه دانشگاهی دامپزشکی تغییراتی عمده و گسترده را در این رشته، هم به لحاظ ساختاری و هم به لحاظ آموزشی موجب شوند.

لذا پیشنهاد می شود، با توجه به افزایش بیش از حد دانشکده های دامپزشکی در کشور و عدم نیاز به این تعداد دانشکده، به دلیل عرضه و تقاضای نامتوازن، این دانشکده ها به مانند رشته های علوم پزشکی، تبدیل به دانشکده و آموزشکده های با رشته های مختلف مورد نیاز و تفکیک شده و تخصصی جامعه دامپزشکی شوند تا تضمین کننده کیفیت بهتر ارائه خدمات تخصصی، بعد از ورود به بازار کار و ارائه خدمت به جامعه باشند.

به عنوان مثال، دانشکده های دارای استاندارد به: دانشکده طب و درمان دامپزشکی، دانشکده داروسازی دامپزشکی، دانشکده های صنایع مواد غذایی و آموزشکده های پرستاری دامپزشکی و آموزشکده های مختلف پیرادامپزشکی و هر آنچه که بازار کسب و کار در این حرفه به آن نیاز دارد، تبدیل شوند و با هدف به وجود آوردن دروس اختصاصی همان رشته همگام و هم‌مسیر با پیشرفت های این علم در دنیا در مسیر پیشرفت‌ کیفی قرار گیرند.

 
 
انتشار یافته: ۱۶
در انتظار بررسی: ۰
غیر قابل انتشار: ۲
ناشناس
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۱۷:۱۶ - ۱۳۹۷/۱۲/۲۰
0
2
مشکلی که پیش میاد بر فرض مثال دانشگاه تهران قطب طیور بشه ایا اساتید دام بزرگ. تهران حاضرن به زابل که قطب دام بزرگ بروند یا حالت برعکس واسه اساتید خیلی مشکل پیش میاد
دامپزشک
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۱۷:۵۰ - ۱۳۹۷/۱۲/۲۰
0
2
بسیاد نظرات شما ارزشمند است
اما، متاسفانه به چند دلیل این کار شدنی نیست
اولا ریاست و کادر اجرایی دامپزشکی اغلب افراد کم توان و بدون توانایی مدیریتی هستند!
دوما اساتید ما عموما به دنبال منافع شخصی خود هستند، نه اموزش... از این رو همکاری و هم فکری لازم رو به انجام نمی رسونند
علی
|
France
|
۱۹:۱۶ - ۱۳۹۷/۱۲/۲۰
0
0
با سلام
استاد عزیز نظر بسیار خوبی است ولی با توجه به اینکه جهان سوم هستیم قابلیت اجرایی ندارد اگر هم بخواهد اجرا شود باید قید خیلی چیزها زده شود
الان نیروهای متخصص و خبره دامپزشک بیکار هستند و در مشاغل دیگر فعالیت میکنند درحالی که هنوز دانشکده های دامپزشکی از اساتید بازنشسته استفاده میکند
ظلم تا کی ادامه دارد ... نسل من سوخت آقای دکتر از بس تصمیم گیری های اشتباه در محوریت افراد سیاسی در قسمت های مختلف سازمان و دانشگاه و وزارت علوم بودند
منافع بر همه چیز مقدم است در این سیستم
خیلی از تحصیلکرده های باسواد دانشکده از کشور رفتند بابت تصمیمات غلط خواهش میکنم زودتر تصییح کنید
دکتر حسین زاده
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۲۰:۵۸ - ۱۳۹۷/۱۲/۲۰
1
0
تقریبا" در هیچ جای دنیا ( پیشرفته یا متعادل ) فارغ التحصیلان دوره عمومی دامپزشکی مجاز به ورود به بازار کار ، بلافاصله بعد از اتمام تحصیلات نیستند و اغلب باید پروسه های آموزشی و تجربی ویژه و مضاعفی را به همراه امتحانات خاص تعیین سطح مهارت و علم ، طی کنند تا باز هم به گونه ای قانونمند بعد از گذراندن این دوره ها بتوانند وارد بازار کار شوند و منشاء اثر خدمات موثر و مفیدی برای جامعه هدف خود بشوند .
متاسفانه بنظر می آید نوعی توقع اجتماعی و فرهنگی در بین مردم ایران وجود دارد که می خواهند به هر چیزی زود و آسان برسند بدون آنکه لازم باشد مراحل درست رسیدن به یک هدف و نتیجه را طی کنند !!
بدون شک لازم است بازنگریهای عالمانه و عمل گرایانه ای در نحوه آموزش دامپزشکی در ایران صورت پذیرد اما باید این بازنگری و تغییرات بر پایه ای درست و سالم و با واقع بینی و بررسی تجربیات صاحب نظران واقعی این رشته و با توجه به تجربیات دیگر کشورها ، بدرستی انجام شود و از یافتن راه های آسان و سریع ، اکیدا" خودداری گردد .
بنظر می آید، درست آن است که بیشتر باید بر تبیین اصولی دوره های بازآموزی و آموزش مهارتهای لازم و ضروری با توجه به مسیر تخصصی مورد نظر هر فرد و یا نیاز جامعه هدف ،تاکید کرد. در هر حال نتیجه نهایی باید برای جامعه و فرد مفید و موثر باشد و در آن باید همه برنده باشند .
بدون شک اجرا و برنامه ریزی دوره های سالم و موثر ، بازآموزی و کسب مهارتهای عملی ، به مراتب عملی تر از ایجاد تغییرات در دانشکده های بی شمار دامپزشکی ایران است و نیازی به همکاری وزارت علوم هم در آن نیست !!
ناشناس
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۲۱:۱۹ - ۱۳۹۷/۱۲/۲۰
0
0
با سلام متاسفانه دست در دامپزشکی زیاد شده . یک زمانی در کردستان ۵ تا دکتر دامپزشک بود الان نزدیک به ۲۰۰ تا . والا به خدا به هیچ کس هیچی نمی رسه.
ناشناس
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۲۲:۵۷ - ۱۳۹۷/۱۲/۲۰
0
0
یه نگاهی به روند جذب هیت علمی از سال ٨۴ تا ۹۲ بندازید ریشه بسیاری از مشکلات روپیدا میکنید.
ناشناس
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۰۸:۰۸ - ۱۳۹۷/۱۲/۲۱
0
0
این جوری دوباره شاهد افزایش دانشکده ها و افزایش فارغ التحصیلان خواهیم بود . اول باید بازار کار درنظر گرفته شود
ناشناس
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۱۰:۰۷ - ۱۳۹۷/۱۲/۲۱
0
0
دامپزشکی مرده. الفاتحه مع الصلوات.
ناشناس
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۱۳:۲۹ - ۱۳۹۷/۱۲/۲۱
0
2
جناب دکتر پیشنهاد حضرت عالی دارای اشکالات علمی بسیاری است.ما اکنون نزدیک به هفتاد سال است دانشکده داروسازی داریم ولی هنوز یک قلم دارو را سنتز نکرده ایم و بعلم جهانی دارو سازی هیچ نیافزوده ایم. هنوز پودر اسپرین را از کشورهای مختلف میگیرم آنرا به قرصی تبدیل میکنیم که مقدار داروی موئثرش هرکدام با دیگری متفاوت است.تنها هنر دانشکده های دارو سازی در ایران تربیت دارو فروش است.آنوقت شما میخواهید یک دانشکده داروسازی دامپزشکی تاسیس کنید که دارو فروش دامپزشک تربیت کند. چه پیشنهاد عجیبی. آقای دکتر در تمام کشورهای پیشرفته دامپزشکی را عمدتا برای تولیدش میخواهند و بخشهای تولیدی ان مورد سرمایه گذاری واقع میشود که در مملکت ما چون نظر دولت بیشتر واردات است تا تولید بنابراین ضرورت سرمایه گذاری در این رشته بسیار ضعیف است و پیشنهاد میشود بیشتر دانشکده های دامپزشکی تعطیل شوند.
ناشناس
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۱۵:۰۱ - ۱۳۹۷/۱۲/۲۱
0
0
پزشک عمومی چطوره که برای اغصاب و روان پوست ارتوپدی چشم زایمان و... ویزیت میکنه
ناشناس
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۲۱:۱۷ - ۱۳۹۷/۱۲/۲۱
0
0
جمع کنید بابا پیرا دامپزشکی -پرستاری دامپزشکی .... چقدر خودتان را با پزشکی مقایسه می کنید الکی وقت جوانان را نگیرید
ناشناس
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۲۲:۱۲ - ۱۳۹۷/۱۲/۲۱
0
0
مشکلات اصلی حرفه دامپزشکی در حال حاضر دخالت گسترده افراد غیر مجاز در طبابت دامپزشکی، موج بیکاری گسترده دانش آموختگان و پذیرش نجومی دانشجو است که به برطرف شدن آنها در وزارت های جهادکشاورزی و علوم امیدی نیست.

البته معضلات اصلی آموزش دکترای عمومی دامپزشکی دو تاست:

یکی درهم بودن و مخلوط واحدهای ناهمگون لوژی و دیزیز یعنی واحدهای مخلوط ویروس شناسی و بیماری های ویروسی، باکتری شناسی و بیماری های باکتریایی، انگل شناسی و بیماری های انگلی و قارچ شناسی و بیماری های قارچی است که آسیب های بسیار زیادی به کیفیت آموزش دامپزشکی وارد کرده است که دلایل ِآن به شرح زیر است:

1. دانشجو هنوز مبانی پایه و بیولوژی عامل عفونی را نشاخته است و برایش جا نیفتاده است که بلافاصله جنبه های کلینیکی بیماری های عفونی بدون داشتن زیر ساخت های لازم در قالب واحدهای پیش نیاز اصول معاینه دام، پاتولوژی، کلینیکال پاتولوژی، اپیدمیولوژی و فارماکولوژی، برای آنها تدریس می شود.

2. اگر دانشجو در نیمسال های چهارم و پنجم این واحدهای مخلوط را بگذراند مباحث کلینیکی را نمی تواند هضم و درک کند و اگر در نیمسال های بالاتر مثل هشتم و نهم ارایه شوند واحدهای دیگر همچون پاتولوژی، اصول معاینه، کلینیکال پاتولوژی، میکروبیولوژی مواد غذایی و کتترل کیفی شیر که به حداقل آشنایی دانشجو به مباحث ویروس شناسی، باکتری شناسی، انگل شناسی و قارچ شناسی نیازمندند دچار اشکال می شوند.

3. مدرسان محترم فعلی این دروس،
معمولا متخصصان با مهارت در جنبه های میکروسکپی و تشخیص آزمایشگاهی هستند و هیچ گونه فعالیت کلینیکی و بالینی دامپزشکی ندارند و این باعث می شوند که با مشکلات حرفه ای در تشخیص، تفریق، تصمیم گیری و درمان عامل عفونی مورد تدریس شان درگیر نباشند و این مسلما روی کیفیت تدریس و کاربردی بودن آن به شدت اثر منفی می گذارد.

راه حل بر طرف شدن این معضل بازگشت به برنامه ریزی استاد فرهیخته جناب آقای دکتر تقی تقی مور بازرگانی در شاخه دامپزشکی شورای عالی برنانه ریزی گروه پزشکی وزارت علوم و آموزش عالی است که در فاصله سالهای 1361 تا 1365 امکان اجرا پیدا کرد ولی متاسفانه علی رغم اعتراضات فراوان دانشجویان آن زمان، روش ایشان کنار گذاشته شد که هنوز آثار زیان بار انجام نشدن نقطه نظر استاد را در سطح کیفی آموزش دانشجویان و َضعف بالای توانایی تشخیصی و درمانی آنها را با توجه به شرایط بومی و اقلیمی کشور پهناور ایران به چشم می بینیم.
بر مبنای روش برنامه ریزی استاد بازرگانی دانشجویان که اینجانب به عنوان ورودی بهمن 1362 یکی از آنها بودم، ابتدا واحدهای مجزای باکتری شناسی عمومی و باکتری شناسی تخصصی، انگل شناسی کرم های گرد، کرم های پهن، تک یاختگان و پند پایان، ویروس شناسی و قارچ شناسی را در فاصله نیمسال های 3 تا 5 توسط متخصصان عزیز پاتوبیولوژی آموزش می دیدند.
سپس دروس پاتولوژی عمومی و تخصصی، اصول معاینه دام، کلینیکال پاتولوژی، اپیدمیولوژی و فارماکولوژی در نیمسال های 5 تا 7 ارایه می شدند.
آنگاه دروس بالینی بیماری های ویروسی، باکتریایی، انگلی و قارچی توسط کلینیسین ها یعنی استادان دکتر اطمینانی، دکتر نادعلیان، دکتر بازرگانی و دکتر نورمحمدزاده یا دکتر نوری در دانشکاه ارومیه تدریس می شدند و با این نحوه آموزش دانشجویان از سطخ کیفی بسیار بالایی یر خوردار می شدند و دانش آموختگان این دوره کوتاه مدت طلایی و درخشان به اذعان همگان از برجسته ترین دامپزشکان در زمینه های گوناگون دامپزشکی هستند.

معضل دوم آموزش دامپزشکی لزوم ارایه دروس تغذیه بهداشت و پرورش دام، طیور و آبزیان توسط کلینیسین های مربوطه به شکل تغذیه بالینی (Clinical nutrition) و مدیریت بهداشتی (Health management) در گاوداری خصوصی و نه دولتی چند هزار راسی، گوسفندداری ها، باشگاه های سوارکاری و مرغدارب ها با دادن تخفیفات هزینه های درمانی و ضمانت خسارات احتمالی توسط دانشگاه است.
هیأت علمی
|
United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland
|
۲۳:۰۲ - ۱۳۹۷/۱۲/۲۱
0
0
دکتر کبیری عزیز
تحلیل شما بر اساس آئین نامه قبلی دوره دکترای عمومی دامپزشکی است که از سال 1395 به بعد آئین نامه جدید جایگزین شود و مسیرهای 7 گانه ای در 3 نیمسال تحصیلی پیش بینی شده است و از ورودی 95 دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران و به تدریج سایر دانشکده ها (حتی آزاد اسلامی) در حال اجرای آن هستند. برنامه را می توانید در لینک زیر ملاحظه بفرمایید
https://www.msrt.ir/fa/course/1005416/%D8%AF%D8%A7%D9%85%D9%BE%D8%B2%D8%B4%DA%A9%DB%8C
پاسخ ها
ناشناس
| Netherlands (Kingdom of the) |
۰۰:۰۸ - ۱۳۹۷/۱۲/۲۶
همکار محترم، به فرض که طرح خوبی است اما با کدام هیئت علمی توانمند قرار است این طرح اجرایی شود؟ اگر آموزش دامپزشکی به ارائه مطالب کتب مرجع از روی اسلایدهای پاورپوینت محدود است که ملالی نیست. اما اگر هدف تربیت دامپزشک به معنی واقعی کلمه هست که دانشگاه های ما فاقد شرایط نرم افزاری و سخت افزاری آن، هستند.
ناشناس
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۱۱:۱۰ - ۱۳۹۷/۱۲/۲۳
0
0
متاسفانه با وجود اینکه با تلاش های جناب آقای دکتر پیغمبری
مشکل گرایشی نبودن آموزش دکترای عمومی دامپزشکی تا حد زیادی برطرف شد ولی همچنان به علت برخی مقاومت ها و رودربایستی ها هنوز دو معضل اساسی جدا نبودن لوژی و دیزیز و
عدم تعریف دروس تغذیه بالینی و مدیریت بهداشتی دام های گوناگون در مراکز خصوصی پرورش دام لاینحل باقیمانده است!

بایستی توجه داشت که بیشتر اوقات دامداری های دولتی بار آموزشی اندکی دارند و حتی به دلیل شرابط مصنوعی و غیر منطبق با واقعیات سخت طبابت در شرایط بیرونی، می توانند ضد آموزش هم باشند!
ناشناس
|
Netherlands (Kingdom of the)
|
۰۰:۰۵ - ۱۳۹۷/۱۲/۲۶
0
0
به عنوان دامپزشکی که هم‌در دانشگاه آزاد و هم در دانشگاه تهران تحصیل کردم، مشکل آموزش دامپزشکی ما با تغییرات ظاهری، گرایشی کردن و... حل نخواهد شد. راه حل نخست در‌ پذیرش ضعف ها است. سیستم آموزشی دانشگاه های ما و از جمله دامپزشکی، عقب مانده، فرسوده و درجا زده است. ما همچنان دنباله روی متدهای آموزشی هستیم که دهه ها پیش شروع شده ولی دنیا به سمت دیگری تغییر کرده و ما همچنان اندر خم یک‌کوچه ایم. همکار گرامی، نیازی به اختراع چرخ نیست.سیستم آموزشی کشورهای پیشرو بر اساس نیاز بازار همواره در حال تغییر و بهبود است. بایستی بررسی کرد که در کشورهای‌پیشرو در آموزش دامپزشکی و درحال حاضر چه می کنند و ما هم بر اساس نیاز بازار مصرف از فارغ التحصیل دامپزشکی، تغییرات را انجام‌دهیم. آیا اساتید ما توانمندی آموزش دامپزشک خبره را دارند؟ خیر، نه در دوره عمومی و نه در دوره تخصص. و امکانات آموزشی و تامین کیس برای تجربه سیکل مهارت و.... در دانشکده های دامپزشکی ما جوکی بیش نیست!
مسائل فرهنگی‌ و قانونی کلان تر همچون سطح انتظار جامعه از یک‌تازه فارغ التحصیل، امکان دریافت پروانه کار و ورود به بازار کار بدون هیچگونه تجربه ای فراتر از دانشگاه و البته سن و مقطع تحصیلی ورود به تحصیلا دامپزشکی بماند به کناری که بسیار فراتر از اختیارات قانونی وزارت خانه است. و در آخر اینکه ما در یک عقبگرد تاریخی رسیدیم به سطح آموزشی و درآمدی پاکستان و هند و کشورهای محروم آمریکای جنوبی یا آفریقا، جائیکه تحصیلات دانشگاهی صرفا یک نمایش است و بازار مملو از فارغ التحصیلان بیکار و بدون مهارت و حتی دانش، درآمدها بسیار پائین و رانندگان تاکسی و دست فروش با مدرک دکترا. حال آنکه حتی دو دهه پیش، شرایط ما کاملا متفاوت بود و میتوانستیم امروز از نظر کیفیت سیستم آموزشی حداقل در سطح کشورهای اروپای شرقی یا یونان و ایتالیا باشیم.
نظر شما
ادامه