سرپرست پروژه حفاظت از یوزپلنگ گفت: برای تغذیه یوزها در
شرایط اسارت و نیمه اسارت به منظور تکثیر باید به فکر ایجاد سایت تکثیر طعمه وحشی
باشیم.
به گزارش حکیم مهر به نقل از فارس،
گفته می‌شود پروژه تکثیر در اسارت دو یوز نگهداری شده در پارک پردیسان به دلیل
افزایش سن به خط پایان خود رسیده است و سازمان محیط زیست نتوانسته است از این فرصت
برای نجات یوزها از خطر انقراض موفق باشد.
بهمن‌ماه سال گذشته بود که متخصص تلقیح مصنوعی حیات وحش از
موسسه جئولایف که برای انجام پروژه لقاح مصنوعی سه یوز نگهداری شده در پارک
پردیسان (دلبر، کوشکی و ایران) به ایران آمده بود با اشاره به اینکه اتفاقات پیش
از بلوغ در روند باروری یوزپلنگ‌ها بسیار مهم است، گفته بود: «لقاح مصنوعی» آخرین
شانس برای باروری «دلبر» به شمار می آید.
اما« باقر
نظامی» سرپرست پروژه حفاظت از یوزپلنگ آسیایی با اشاره به اینکه فعالیت این پروژه
پس از دو سال وقفه از ابتدای مرداد ماه به مدت 5 سال از سر گرفته شد، اظهار داشت:
اجرای پروژه تکثیر در اسارت دو یوز نگهداری شده در پارک پردیسان (دلبر و کوشکی) از
محل بودجه ملی تامین می‌شود و مدیر اجرای آن دفتر حیات وحش سازمان محیط زیست است.
وی با بیان اینکه باید با عزم جدی به فکر تکثیر در اسارت
یوزهای باقیمانده در طبیعت ایران باشیم، گفت: نباید از ترس نقد اجرای چنین پروژه‌هایی
را متوقف کنیم و وقتی مسأله حفاظت از یک گونه در معرض انقراض در دستور کار قرار می‌گیرد
باید چندین روش برای حفاظت از آنها پیش گرفته شود.
سرپرست پروژه حفاظت از یوزپلنگ آسیایی با اشاره به اینکه در
طول مدت حضور در این سمت تنها دو بار از سایت تکثیر در اسارت دلبر و کوشکی بازدید
داشته است، گفت: به لحاظ بیولوژیکی بهترین زمان برای تولید مثل در یوزها بین
2 تا 6 سال است و این دو یوز به دلیل افزایش سن شانس باروری‌شان به شدت کاهش یافته
است.
به گفته نظامی برای اجرای طرح تکثیر در
شرایط اسارت و نیمه اسارت نیازمند چند یوز نر هستیم چون یوزها به صورت چند
نری تولید مثل می‌کنند البته خیلی از کارشناسان موافق نظر من نیستند و معتقدند با
حذف یک فرد یوز از طبیعت آسیب جدی به جمعیت آنها وارد می‌شود.
سرپرست پروژه حفاظت از یوزپلنگ آسیایی با اذعان بر
اینکه تکثیر در اسارت در کشورمان تا به حال موفق‌آمیز نبوده است، خاطرنشان کرد: عدم
موفقیت این طرح مربوط به تیم دامپزشکی و یا کارشناسان فعال در این حوزه نیست چرا
که اجرای چنین پروژه‌هایی پیچیدگی‌های زیادی دارد و کوچکترین رفتاری بر باروری
گونه تاثیرگذار است.
نظامی ادامه داد: برای بهتر عمل کردن در اجرای چنین پروژه‌هایی
نیازمند تشکیل یک اتاق فکر هستیم تا همه متخصصان به صورت اختصاصی برای یوزها
مطالعه داشته باشند و با حضور نمایندگان استان‌ها در باره بهترین شرایط اجرای
پروژه تصمیم بگیریم.
از آخرین دوربین‌گذاری 10 سال می‌گذرد
سرپرست پروژه حفاظت از یوزپلنگ آسیایی با بیان اینکه از
آخرین دوربین‌گذاری سیستماتیک در طبیعت برای سرشماری تعداد یوزها 10 سال گذشته
است، گفت: برآورد من از جمعیت یوزها حداکثر 30 فرد
است.
نظامی با اشاره به اینکه سرشماری یوزها نیازمند دوربین‌گذاری
نظام‌مند است، ابراز داشت: یکی از برنامه‌های آینده ما برای اجرای نظام‌مند این
پروژه پیدا کردن اسپانسر است چرا که هزینه‌های اجرای آن بسیار سنگین است.
وی یادآور شد: معاون پیشین طبیعی سازمان محیط زیست به صورت
جدی به دنبال اجرای پروژه تکثیر در شرایط نیمه اسارت و اسارت بود و نمی‌دانم
استراتژی معاون جدید چگونه است. احتمالا برنامه وی اجرای طرح تکثیر در شرایط نیمه
اسارت خواهد بود.
سرپرست پروژه حفاظت از یوزپلنگ آسیایی گفت: شرایط زیستگاه‌های
طبیعی یوز به خصوص در استان یزد با وجود تلاش‌های صورت گرفته مناسب نیست و باید
سعی کنیم امنیت را به این زیستگاه‌ها برگردانیم.
پیشنهاد ایجاد سایت تکثیر طعمه یوزها
نظامی در خصوص تغذیه و رژیم غذایی دو یوز دلبر و کوشکی در
پارک پردیسان نیز گفت: من معتقدم یوزها باید حتما از طعمه‌های وحشی استفاده کنند و
پیشنهادم این است برای تکثیر در شرایط اسارت و نیمه اسارت سایت تکثیر طعمه‌های یوز
هم ایجاد شود تا در کنار محل زندگی یوزها به تکثیر آهو، قوچ، میش و جبیر بپردازیم.
وی ادامه داد: یکی از مراحل آماده سازی یوزها برای بازگشت به
طبیعت در آفریقای جنوبی هم قرار دادن طعمه‌های وحشی در اختیار این
حیوانات در نظر گرفته شده است، که بارها تصاویر آن را در مستندات حیات وحش دیده‌ایم.
سرپرست پروژه حفاظت از یوزپلنگ آسیایی افزود: این روش به این
منظور دنبال می شود که حس طعمه‌خواری این حیوان را با فرار کردن طعمه می‌توان
تحریک کرد.
