گفت‌وگوی حکیم مهر با «دکتر زانیار پیرکانی» دانشجوی ممتاز دوره تخصصی بیماری‌های داخلی دام‌های بزرگ دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران

حکیم مهر- محسن طاهرمیرزایی: «دکتر زانیار پیرکانی» متولد شهرستان پیرانشهر استان آذربایجان غربی، یکی از دانشجویان ممتاز ورودی دوره تخصصی بیماری‌های داخلی دام‌های بزرگ دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران است که از همان دوران کودکی، علاقه‌مند به تحصیل در رشته دامپزشکی بود. منطقه‌ای که زانیار در آن رشد کرد، پرورش دام بزرگ مرسوم بود و این باعث شد که او به حوزه دام بزرگ نیز علاقه‌مند شده و در دوره تخصص، این رشته را انتخاب کند.

از نظر او بزرگترین مشکلی که در حرفه دامپزشکی وجود دارد، کاهش جمعیت دام و افزایش بی‌رویه پذیرش دانشجو در برخی دانشگاه‌ها است.

حکیم مهر: چه شد که به دامپزشکی علاقه‌مند شدید؟

از دوران نوجوانی به واسطه وجود چند کلینیک دامپزشکی در اطراف محیط سکونتم، کم و بیش با حرفه دامپزشکی آشنا بودم. در زمان کنکور یکی از رشته‌های مورد علاقه‌ام، دامپزشکی بود و در نهایت توانستم در دانشگاه آزاد ارومیه در این رشته مشغول به تحصیل شوم.

حکیم مهر: آیا خانواده مخالف تحصیل شما در رشته دامپزشکی نبودند؟

خانواده‌ام نه تنها مخالفتی نداشتند، بلکه در تمام طول دوران تحصیل مشوق من بوده‌اند.

حکیم مهر: چه شد که در دوره تخصص به حوزه دام بزرگ علاقه‌مند شدید؟

در حقیقت با توجه به شرایط کنونی جامعه و نیاز به افراد متخصص در تمامی حوزه‌ها، تصمیم گرفتم مسیری را که از قبل انتخاب کرده بودم، با جدیت تمام پیگیری کنم تا بلکه در آینده بتوانم سهمی ناچیز در حل مشکلات موجود در منطقه خود که پرورش دام با معیشت مردم گره خورده است، ایفا کرده باشم. به همین دلیل رشته داخلی دام‌های بزرگ که به نظر بنده خیلی گسترده‌تر و کامل‌تر از سایر گرایش‌های دامپزشکی است، انتخاب کردم.

حکیم مهر: برای تخصص چه منابعی را مطالعه کردید؟

برای قبولی در مقطع تخصص یک سال قبل از کنکور شروع به مطالعه کردم. منابع مورد استفاده کتاب‌هایlarge animal internal medicine و veterinary medicine بودند و همچنین جزوات دانشگاه تهران را برای آشنایی با نحوه تدریس اساتید و طرح سوالات انها مطالعه کردم.

حکیم مهر: روزی چند ساعت درس می‌خواندید؟

از حدود یک سال قبل کنکور شروع به خواندن کردم و در ابتدا روزی 3-4 ساعت مطالعه داشتم اما در ماه‌های آخر با توجه به اینکه وقت بیشتری در اختیار داشتم، تقریبا روزی 8-9 ساعت درس می‌خواندم.

حکیم مهر: فضای مصاحبه چگونه بود؟

برای مصاحبه 5 نفر از اساتید بخش دام بزرگ حضور داشتند. هر کدام از اساتید سوالات مختلفی را مطرح کردند که خیلی کاربردی بودند و حالت کیس ریپورت داشتند. سوالات تقریبا سخت بودند اما من به همه سوالات جواب دادم، هر چند خیلی از دوستان به دلیل سخت بودن سوالات ناراضی بودند.

حکیم مهر: CV شما شامل چه مواردی بود؟

به نظر من از دانشجویان دوره عمومی که در طول 6 سال بیش از 220 واحد را پاس می‌کنند، نباید انتظار چندین مقاله و کتاب را داشت. در حال حاضر مقاله مأخوذ از پایان‌نامه خود را نوشته و برای چند مجله معتبر ارسال نموده و منتظر پذیرش هستم.

حکیم مهر: آیا استرس داشتید؟

چند روز قبل از مصاحبه خیلی استرس داشتم اما برای روز مصاحبه پدرم همراه من آمده بودند و حضور ایشان باعث آرامش و دلگرمی بود.

حکیم مهر: فضای دانشگاه تهران را چطور ارزیابی می‌کنید؟

دانشگاه تهران از لحاظ سطح سواد و امکانات فوق‌العاده است. هرچند دوره‌ی تخصصی بیشتر به همت و اراده‌ی خود شخص بستگی دارد اما علاوه بر آن استفاده از تجربیات اساتید بزرگ تهران نیز مزیت بزرگی به حساب می‌آید که دانشجویان به این امر توجه ویژه‌ای داشته باشند.

حکیم مهر: برای آینده چه برنامه‌ای دارید؟ آیا در بخش آکادمیک ادامه می‌دهید یا به بخش خصوصی ورود می‌کنید؟

برای آینده، هم به فعالیت در بخش آکادمیک علاقه دارم و هم با توجه به نیاز منطقه مورد سکونتم به افراد متخصص در این رشته، سعی من بر این است کار بالینی را نیز در کنار حرفه آکادمیک دنبال نمایم.

حکیم مهر:‌ بزرگترین مشکلات رشته دامپزشکی چیست؟

بزرگترین مشکلاتی که در حرفه دامپزشکی وجود دارد، کاهش جمعیت دام و افزایش بی‌رویه پذیرش دانشجو در برخی دانشگاه‌ها است.

حکیم مهر: تعداد ورودی‌ها در رشته داخلی دام‌های بزرگ چند نفر است؟

ورودی رشته دام بزرگ در سال جاری ۳ نفر بود اما سایر رشته‌ها بیشتر بودند.

حکیم مهر: به‌عنوان حرف آخر...

در نهایت جمله آخرم این است که دامپزشکی و خصوصاً رشته داخلی دام بزرگ، هم از لحاظ دروس آکادمیک و هم از نظر کار بالینی رشته خیلی سنگینی است و دانش‌آموزانی که می‌خواهند دامپزشکی بخوانند و دانشجویانی که می‌خواهند در مقطع تخصصی ادامه تحصیل دهند، باید از توانمندی و علاقه خود به این رشته اطمینان کامل داشته باشند.

حکیم مهر: با آرزوی موفقیت؛ ممنون از فرصتی که در اختیار ما قرار دادید.