حکیم مهر- محسن طاهرمیرزایی: «دکتر رضا تیموری‌فرد» دانشجوی ممتاز دکتری تخصصی بهداشت مواد غذایی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، یکی از علاقه‌مندان به رشته دامپزشکی است که در زمان انتخاب رشته کنکور اگرچه می‌توانست پزشکی شهرهای دورتر را بخواند، اما ترجیح داد در رشته دامپزشکی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران تحصیل کند.
وی از تعامل اندک میان دامپزشکی و سازمان غذا و دارو گلایه و تاکید می‌کند که این ارتباط باید خیلی نزدیک‌تر باشد.
از نظر دکتر تیموری‌فرد، خیلی از مردم در جریان نیستند که بسیاری از تلاش‌های همکاران دامپزشک، برای این است که یک غذای سالم به سفره‌های آنان برسد.
حکیم مهر: آقای دکتر، چرا رشته دامپزشکی را انتخاب کردید؟
زمانی که در آزمون کنکور شرکت کردم، اولویت من چهار رشته پزشکی، دندانپزشکی، داروسازی و دامپزشکی بود. با وجود اینکه برخی از این رشته‌ها را در دانشگاه‌های دوردست قبول می‌شدم، اما ترجیح دادم که در دانشگاه تهران تحصیل کنم؛ این شد که دامپزشکی تبدیل به اولویت من شد.
حکیم مهر: چرا در دوره تخصص، رشته بهداشت مواد غذایی را انتخاب کردید؟
در دوران تحصیل شاخه‌های مختلفی را امتحان کردم تا توانمندی‌های خود را در هر یک از آنها محک بزنم. در نهایت زمانی که با آقای دکتر خنجری یکی از اساتید بخش بهداشت مواد غذایی کلاس داشتم، به حوزه تغذیه علاقه‌مند شدم. در ادامه چند همکاری با ایشان داشتم تا اینکه سال ششم تصمیم قطعی گرفتم که در رشته بهداشت مواد غذایی شرکت کنم و خدا را شکر تصمیم خوبی بود.
حکیم مهر: چگونه خود را برای آزمون تخصص آماده کردید؟
سال اولی که در آزمون تخصص شرکت کردم در واقع چون سال آخر تحصیل دوره عمومی بود، خیلی نتوانستم خود را آماده کنم. درس‌های ما زیاد بود و فرصت نشد که به شکل کامل آماده شوم. تقریبا ۳ هفته درس خواندم و رتبه‌ای که آوردم طوری بود که از دانشگاه تهران برای مصاحبه دعوت شدم اما قبول نشدم. سال دوم که تصمیم گرفتم مجددا در کنکور شرکت کنم، شاغل بودم و شرایط برای درس خواندن من کمی سخت بود، چراکه مجبور بودم بعد از ساعت کاری وقت بگذارم و درس بخوانم. از طرفی کار تحقیقاتی بیشتری هم باید انجام می‌دادم. تقریبا ۲ هفته قبل از کنکور را به صورت کاملاً کنکوری از صبح تا شب درس خواندم. حدود یک ماه و نیم قبل از آن هم به این شکل بود که ساعت ۶ از محل کار به منزل برمی‌گشتم، کمی استراحت می‌کردم و از ساعت ۹ شب تا ۳ صبح درس می‌خواندم و دوباره می‌خوابیدم و ۸ صبح به محل کار می‌رفتم.
حکیم مهر: کجا شاغل بودید؟
در حوزه بهداشت مواد غذایی و کنترل کیفیت و بازرسی فرآورده‌های خام دامی.
حکیم مهر: همچنان مشغول هستید؟
بله.
حکیم مهر: چه منابعی را خواندید؟
منابع اصلی من که شامل جزوه‌های اساتید خودمان در دانشگاه تهران بود. البته نه فقط جزوه‌های مربوط به ورودی که خودمان بودیم، بلکه جزوه‌های مختلف که اساتید به اقتضای زمان در هر ترم مباحث را مقداری تغییر می‌دادند. من تلاش کردم اکثر این جزوه‌ها را کنار هم بخوانم. برخی منابع دیگر هم که در حوزه بهداشت مواد غذایی کاملاً مشخص است، خواندم.
حکیم مهر: فضای مصاحبه به چه شکل بود؟
من در این خصوص تجربه داشتم و سال قبل از آن به مصاحبه رفته بودم. آن سال رتبه من شاید آن طور که باید مدنظر اساتید نبود و لذا فشار زیادی برای مصاحبه روی من بود. سال دوم رتبه و رزومه خوبی داشتم و برخورد گرم و صمیمی اساتید، نه تنها برای من بلکه برای سایر هم‌کلاسی‌هایی که برای مصاحبه آمده بودند، محیط خیلی آرامی را رقم زد.
سوالاتی که اساتید می‌پرسیدند مربوط به بخش بهداشت مواد غذایی بود. همچنین مجدداً امتحان کتبی از تمامی مباحث و همچنین زبان برگزار شد. فضای مصاحبه شفاهی هم بسیار صمیمی بود.
حکیم مهر: CV شما شامل چه مواردی بود؟
من از سال دوم تحصیل در دوره عمومی شرکت در اکثر کنگره‌ها، همایش‌ها و کارگاه‌های مرتبط در سطح تهران و حتی شهرستان‌ها را شروع کردم. تقریبا در ۴۰ رویداد به عنوان عضو اجرایی در قالب کمیته‌های دانشجویی فعال بودم. در زمینه فرهنگی نیز در انجمن‌های علمی فعالیت زیادی داشتم. مقالات را هم از سال سوم با مقالات کنفرانسی شروع کردم و سال پنجم و ششم چند مورد مقالات علمی پژوهشی و کنفرانس خارج از کشور داشتم.
حکیم مهر: رشته بهداشت مواد غذایی یکی از رشته‌هایی است که بیشترین قرابت را با وزارت بهداشت دارد که البته گاهی تا مرز موازی‌کاری هم پیش می‌رود. ارزیابی شما در این خصوص چیست؟
من دامپزشکی را به ۲ بخش تقسیم می‌کنم؛ بخش اول شامل حیوانات خانگی، حیوانات همراه، ماهیان زینتی، علوم پایه و طب مرتبط با آنها و بخش دوم animal food یا مواد غذایی و حیواناتی که ما از آنها به عنوان مواد غذایی استفاده می‌کنیم و هر دوی این بخش‌ها به طور مستقیم یا غیرمستقیم با بحث بیماری‌های مشترک و سلامت در ارتباط‌اند.
در بخش دوم، هر تلاشی که دامپزشک می‌کند با این هدف است که یک غذای سالم سر سفره مردم بیاید. قسمتی از این حوزه زیر نظر دامپزشکی است و قسمت دیگر را بخش غذا و دارو کنترل می‌کند. تا جایی که محصول، طبق تعریف هنوز فراورده خام دامی است و تغییری در ماهیت آن ایجاد نشده، تحت نظارت دامپزشکان است و ما در آن بخش بر سلامت گوشت، کشتارگاه‌ها، حضور مسئول فنی و کنترل کیفیت آنها نظارت داریم. حتی رستوران‌ها و واحدهای سوپر پروتئین سطح شهر هم ازسوی دامپزشکان نظارت می‌شوند.
کاری که خود ما در مجموعه‌ای که در آن فعالیت می‌کنم، انجام می‌دهیم این است که کیفیت انواع و اقسام واحدها را بررسی و در راستای بهبود وضعیت بهداشتی و کیفی به آنها کمک می‌کنیم. متاسفانه ما با سازمان غذا و دارو در این حوزه تعامل زیادی نداریم و شاید بتوان گفت دو بخش جدا از یکدیگر هستیم. کمااینکه شما به هر واحد، رستوران یا کارخانه‌ای بروید، یک بخش تحت پوشش غذا و داروست که در ارتباط مستقیم با دامپزشکی نیست و شاید جا دارد که این ارتباط خیلی نزدیک‌تر باشد، چرا که این همکاری کمک زیادی به سلامت مواد غذایی می‌کند.
حکیم مهر: برای آینده چه برنامه‌ای دارید؟ آیا در بخش آکادمیک ادامه می‌دهید یا در بخش خصوصی؟
بخش آکادمیک همواره جزء علایق قدیمی من بوده و چه بتوانم در حوزه دانشگاه بمانم و فعالیت کنم و چه فعالیتم را خارج از دانشگاه دنبال کنم، سعی می‌کنم در حوزه علمی بمانم. چون علاقه شخصی من و چیزی است که من از آن به‌عنوان لذت‌های زندگی یاد می‌کنم. شاید صرفا این رشته و تخصص را تمام کنم یا شاید هم تصمیم بگیرم که در رشته‌های دیگر هم تحصیل کنم. اما در کل آن بخش بیزینسی، نیاز همه ماست و اگر بتوانیم علم و تجربیاتی را که داریم در بخش صنعت و بیزینس طوری به کار ببریم که به کشور کمک شود، عالی است.
حکیم مهر: مهمترین مشکلات و چالش‌هایی که در حوزه بهداشت مواد غذایی وجود دارد، چه چیزهایی هستند؟
شاید انتقاداتی از دامپزشکی می‌شود اما خیلی از مردم در جریان نیستند که خیلی از تلاش‌هایی که همکاران دامپزشک می‌کنند، برای این است که یک غذای سالم به سفره‌های آنان برسد. شاید در خود دامپزشکی هم خیلی به این مساله توجه نشود. درست مانند این است که ما یک کار را تا ۹۵ درصد برسانیم و به آن بخش آخر که سالم رسیدن به دست مردم است، توجه خاصی نداشته باشیم. برای دستیابی به این هدف، باید نظارت کامل و منظم بوده و آزادی عمل در نظارت برای همکاران وجود باشد. امروز مسئولین فنی ما در کشتارگاه‌ها مشکلات زیادی دارند و چندین سال است که همه پیگیر حل آن هستند. دامپزشکان زیادی در این زمینه فعالیت می‌کنند که شاید تحصیلات تکمیلی در بخش بهداشت مواد غذایی نداشته باشند اما در کارخانه‌ها و کشتارگاه‌ها مشغول هستند و اگر ما به این بخش توجه کنیم و برای آن ارزش قائل شویم، به بازار شغلی دامپزشکان فارغ‌التحصیل کمک زیادی کردیم.
حکیم مهر: به‌عنوان حرف آخر...
بابت انجام این مصاحبه تشکر می‌کنم. اینکه بچه‌ها بدانند چه اتفاقاتی اطراف آنها می‌افتد، خیلی خوب است و چنین مصاحبه‌هایی قطعاً در بلندمدت اثرات خود را خواهد گذاشت.
حکیم مهر: ممنون از فرصتی که در اختیار ما قرار دادید.
خوبه که این دانشگاه تهران در ایران هست!!
مهندس های صنایع غذایی بازار کار شما رو اشباع نکردن تغرفه هارو ببرید بالا چه با ابلاغ چه بدون ابلاغ حتی اگه شده خودسرانه اما هماهنگ.اتحاد رمز موفقیت در تمام جوامعه 
ممنون بسیار عالی استفاده کردیم. 
بعضی ها فقط منتظرند تا کسی یک فعالیتی کرد بلافاصله بگردند و انگشت روی یک موضوع بسیار بی اهمیت بگذارند تا با بزرگنمابی آن خود را تخلیه کنند!