وی به حکیم مهر میگوید: «بعضی مواقع ممکن است شخصی در یک آپارتمان یا در یک جای عمومی علاقه داشته باشد که تمساح بیرون بیاورد که این باعث ترس دیگران یا آسیبهایی به لحاظ بهداشتی، اجتماعی و روانی شود و لذا قانونگذار باید در این مساله ورود کند.»
حکیم مهر: آقای دکتر، طرح صیانت از حقوق عامه در مقابل حیوانات با چه منطقی تهیه شده است؟
بنده متن طرح را ندیدم، چون هنوز حداقل در مرحلهای قرار نگرفته که از کمیسیون عبور کرده باشد. احتمالا این طرح به کمیسیون اجتماعی و کمیسیون بهداشت برود و در آنجا بارگزاری شود و آن موقع میتوانیم متن کامل آن را ببینیم.
حکیم مهر: یعنی طرح را ندیدهاید و امضا کردهاید؟!
معمولا طرحهای زیادی به مجلس میآید. بنده پیش از این یک نگاهی به آن انداختم و یک پیشنویسی از آن را دیدم. این طرح خیلی خام و در حد حرف طراح است.
حکیم مهر: اصلا چرا مطرح شده است؟
نظر همکاران بنده در خصوص این طرح این است که ما با دو مساله مواجه هستیم؛ یکی مساله اجتماعی است که باید بالاخره حقوق عامه رعایت شود. در همه جا هم همینطور است اما در هر جا با توجه به عرف و فرهنگ خود، تعریفها متفاوت میشود. مساله بعدی بعد شرعی قضیه است.
بعضی مواقع ممکن است شخصی در یک آپارتمان یا در یک جای عمومی علاقه داشته باشد که تمساح بیرون بیاورد که این باعث ترس دیگران یا آسیبهایی به لحاظ بهداشتی، اجتماعی و روانی شود. احساس من این است که دوستان میخواهند این مساله را مدیریت کنند.
از طرفی در فرهنگ دینی ما سگ نجس است و این سگها به اماکن عمومی میروند. یک زمان است که شخص میخواهد سگی را در خانه خودش نگهداری کند، اینجا خودش است و مهمانان او که مهمانان هم میتوانند خود را تنظیم کنند و هر کس که نخواست، میتواند نرود. اما وقتی فرد سگی را که به لحاظ شرعی نجس است، در یک کشور مسلمان به پارک و جاهای عمومی میآورد، این مساله حق عمومی حساب میشود و از نظر اجتماعی جای بررسی دارد. قانونگذار نهتنها حق دارد که ورود کند، بلکه وظیفه دارد که ورود پیدا کرده و تکلیف را روشن کند؛ این کلیت کار است.
حکیم مهر: این طرح در چه مرحلهای قرار دارد؟
اینکه از این طرح چه نتیجهای گرفته شود و چه مصوباتی به دنبال داشته باشد، جزئیات قضیه است. طرح باید به کمیسیون مربوطه برود و در آنجا رد یا تایید شود. بعد بارگزاری میشود و همه نمایندگان روی آن پیشنهاد میگذارند و در ادامه روی صحن میآید. از صحن و شورای نگهبان که بگذرد، تبدیل به قانون میشود. الان هنوز قبل از کمیسیون است. چون اگر از کمیسیون گذشته بود، من میدیدم، چون معمولا همه طرحهایی را که از کمیسیون عبور میکنند، میبینم و بالاخره اگر درجاهایی هم نظری داشته باشم، اعمال میکنم. اما فکر میکنم که این طرح را در مرحله قبل از کمیسیون دیده یا شاید هم در رسانهها دیده باشم.
حالا باید دید که هیات رئيسه این طرح را به کدام کمیسیون ارجاع میدهد. به احتمال زیاد آن را به کمیسیون بهداشت و کمیسیون اجتماعی ارجاع میدهد. در آنجا بحثهای کارشناسی با توجه به قوانین، عرف و اعتقادات کشور صورت گرفته و در آن چهارچوب تعریف میشود.
حکیم مهر: چطور امکان دارد که حیواناتی مثل سگ، گربه و خرگوش در کنار حیواناتی مثل تمساح قرار گیرند؟
حکمی که برای این حیوانات در نظر گرفته شده، شبیه هم نیست. یک نفر گنجشک نگهداری میکند، یکی سگ و دیگری گربه. شاید گربه فقط به لحاظ بهداشتی مسائلی داشته باشد اما سگ نجس است و شرایط آن تفاوت میکند. جایی که تماس داشته باشد نجس میشود و باعث مشکلاتی برای مردم میگردد.
غیر از اینها، مسائل اجتماعی و اخلاقی هم وجود دارد؛ کسانی که در این زمینه بیشتر مطالعه کردند، میدانند که اینها در بعضی جاها مسائل خانوادگی و اخلاقی هم در جامعه ایجاد میکنند که شاید خطرناکتر از بهداشت و نجاست باشد.
حکیم مهر: اشاره کردید که برای تصویب نهایی این طرح از نظر کارشناسان هم استفاده میکنید. آیا از دامپزشکان هم نظرخواهی میکنید؟
قطعا. تمام سازمانهایی که مسئول هستند و به نوعی به این قضیه ربط دارند، به کمیسیون دعوت میشوند و از آنها نظرخواهی میشود. دولت به معنای عام کلمه یکی از کسانی است که به کمیسیون دعوت میشود. گاهی وزارت بهداشت بهعنوان نماینده دولت به کمیسیون میآید و گاهی وزارت اطلاعات و زمانی نیروهای مسلح. این بستگی دارد که موضوع به چه مسائلی ارتباط داشته باشد و گاهی ممکن است که ۵ تا ۱۰ سازمان هم دعوت شوند. در این میان مرکز پژوهشهای مجلس هم نظر میدهد. همه اینها جمعبندی میشود و بعد نمایندهها رای میدهند.
افرادی که برای مشورت به کمیسیون میآیند، حق رای ندارند و فقط اظهار نظر میکنند و نظر کارشناسی میدهند و تصمیم نهایی را نمایندگان میگیرند. حتی دولت هم وقتی لایحهای میآورد، وقتی به کمیسیون میآید دیگر مالک آن نیست. ممکن است مجلس آن را کلا عوض کند. در نهایت دولت میتواند آن را پس بگیرد و بگوید منظور من این نبود.
چه صیانت از فصای مجازی چه صیانت از حقوق فلان
واقعا یه نفر نیست که مجلس ازش مشورت بگیره ؟ دیگه این شوک های پیاپی رو نمیتونه جامعه تحمل کنه !