
حکیم مهر: مراسم تشییع و خاکسپاری «دکتر
مجتبی ورمقانی» مدیرکل سابق دامپزشکی استان کردستان، امروز ۱۵ دیماه ۱۴۰۲ با حضور استاندار
کردستان، معاون توسعه و مدیریت منابع سازمان دامپزشکی کشور، مدیر کل حوزه ارزیابی
سازمان دامپزشکی کشور، رئیس بازرسی سازمان دامپزشکی کشور، فرماندار سنندج، رئیس
سازمان جهاد کشاورزی استان، سرپرست اداره کل دامپزشکی استان و مدیران سایر دستگاههای
اجرایی استان کردستان در گلزار شهدای قروه برگزار شد.




































منبع:
روابط عمومی اداره کل دامپزشکی استان کردستان
بهشت جایگاهشون
خدایش بیامرزد...
خدا رحمت کنه
من شناختی از این عزیز تازه گذشته نداشتم. خداوند متعال ایشان را مورد رحمت و مغفرت قرار دهد.
|
هزار بار خوش بحالتون که شناختی ازش نداشتید وگرنه مثل ماهایی که میشناختیمش غم واندوه وحسرت دیدار دوبارش وداغی که تا مرگ تو دلمون میمونه داغونتون میکرد . روحش شاد امیدوارم خدا با آدمهای پاکدست وآزاده ای مثل خودش همنشین ومحشورش کنه
آقا مجتبی سلام ما را به شهدا برسان
|
روحشون شاد در طول زنگیم مدیر قاطع وکار بلد وپیگیر در طول ریاستشون ندیدم وفکر نکنم از این به بعد هم ببینم
روحشان شاد و یادشان همیشه ماندگار باد
نوش داروییم و بعد از مرگ سهراب آمدیم
زنده یاد شعارش همیشه این بود:
او واقعا یک قهرمان بود یک فرمانده بود ... خداحافظ فرمانده قهرمان
هنوز باور ندارم که وداعی همیشگی با شما داشته ایم.
رحمت واسعه الهی نصیب وروزی اش گردد
رحمت خدا بر این مدیر فساد ستیز
مقام معظم رهبری: مبارزه با فساد کار دشواری است، کاری است که انسان مخالف پیدا میکند، شایعه درست می کنند، دروغ میگویند و آن کسی که در این میدان جلوتر از دیگران حرکت می کند بیشتر از همه مورد تهاجم قرار میگیرد.
روحش شاد ویادش گرامی واقعا انسانی مفید برای جامعه بود انسانی خستگی ناپذیر بود دلش دریا بود حیف واقعابه نظر من توایران یکنفردیگر
دکتر ورمقانی اسطوره شد
آقا مجتبي هميشه به وجودت افتخار مي كنم
روحشان شاد
مهم عملکرد ایشان است که بی نظیر بوده . چه مدیری تا حالا فیش خود را نشان داده؟ چه کسی روی کنترل دارو فوکوس کرد ...
خداوند رحمت کند
من بعنوان یک دامپزشک فرزند شهید و دلسوز نظام عرض میکنم ..................
تسلیت.
روحت شاد مرد بزرگ زحمت کش بی ریا واقعآ باورش سخته انگار برادر خودم ازدست رفته مردم کردستان مدیون تو پدرت هستند کاش میشد ایران امثال شمارو داشت گلستان میشد
اندوه