کد خبر: ۳۶۷۴
تعداد نظرات: ۹ نظر
در حال حاضر ورودی دانشگاه‎‏ها اصلاً با نیاز بازار کار همخوانی ندارد. حتی در شرایطی هستیم که دو برابر نیازمان دامپزشک داریم. اما متأسفانه با تأسیس دانشکده‎‏های جدید هر روز بر تعداد فارغ‎التحصیلان این رشته افزوده می‎شود که عرصه کاری را برای دامپزشکان سخت‎تر کرده است...

حکیم مهر -  به مناسبت 14 مهر ماه (روز دامپزشکی) هفته نامه بازار کار با دعوت از رئیس مرکز مجازی پژوهشهای راهبردی دامپزشکی به بررسی چالش‎های اشتغال فارغ‎التحصیلان دامپزشکی در کشورمان پرداخت و در شماره 10 مهرماه 89 مشروح گفتگو با وی را منتشر نمود.

 

 

متن کامل این گفتگو به این شرح است :

 

بازار کار : حرفه دامپزشکی صرفاً به معنای درمان یک بیماری در دام نیست و این رشته می‎تواند نقش مؤثری در بهداشت عمومی و ارتقاء سلامت جامعه داشته باشد و بدون شک با نبود دامپزشکان بخشی از سلامت جامعه به خطر خواهد افتاد.

حضور دامپزشکان زمانی اهمیت بیشتری می‏یابد که بدانیم حدود نیمی از عوامل بیماریزا در انسان ناشی از عوامل ایجاد بیماری‎های مشترک بین انسان و دام است. با این وجود در سالهای اخیر به دلیل افزایش تعداد فارغ‎التحصیلان این رشته و عدم ظرفیت‎سازی در بازار کار، دامپزشکان جوان کشورمان آینده شغلی مناسبی را پیش روی خود نمی‎بینند. با در پیش بودن 14 مهر ماه روز ملی دامپزشکی در گفت و گو با دکتر محمد لطفی‎زاده، رئیس مرکز مجازی پژوهشهای راهبردی دامپزشکی کشور وضعیت بازار کار دامپزشکان را مورد برررسی قرار دادیم :

 

وضعیت فعلی اشتغال دامپزشکان کشور را چگونه ارزیابی می‎کنید؟

در سالهای اخیر با افزایش شمار فارغ‎التحصیلان دامپزشکی در بخش دولتی وضعیت بازار کار کاملاً اشباع شده است و فارغ‎التحصیلان برای اشتغال در این بخش نباید حسابی باز کنند. اما کار در بخش خصوصی خیلی گسترده است و جای کار بیشتری وجود دارد، مخصوصاً که شعار سال گذشته روز جهانی دامپزشکی تنوع و گوناگونی حرفه‎ای دامپزشکی بود و ما نیز باید به سمت تعریف مشاغل جدید حرکت کنیم. البته به این نکته هم باید اشاره کرد که هر چقدر از پایتخت دورتر می‏شویم کمتر بخش خصوصی سرمایه‎گذاری کرده است و این میزان در شهرهای مختلف تفاوت دارد. در بعضی از شهرها ما دامپزشک بیکار نداریم و برعکس در شهر دیگری به شدت با نیروی دامپزشک بیکار مواجهیم.

آیا تعداد دانشجویان این رشته با نیاز بازار کار همخوانی دارد؟

در حال حاضر ورودی دانشگاه‎‏ها اصلاً با نیاز بازار کار همخوانی ندارد. حتی در شرایطی هستیم که دو برابر نیازمان دامپزشک داریم. اما متأسفانه با تأسیس دانشکده‎‏های جدید هر روز بر تعداد فارغ‎التحصیلان این رشته افزوده می‎شود که عرصه کاری را برای دامپزشکان سخت‎تر کرده است.

شاهد این موضوع هستیم که اکثر دانشجویان فعلی دامپزشکی را دختران تشکیل می‏دهند. با توجه به اینکه اکثر آنان تمایل دارند در بخش حیوانات خانگی فعالیت کنند وضعیت کاری زنان را در این حرفه چگونه ارزیابی می‏کنید؟

در سالهای اخیر نسبت ورود دختران به این حرفه بسیار افزایش پیدا کرده است که این موضوع را در کلیه رشته‏های دانشگاهی می‏توانیم ببینیم. اما در دامپزشکی با توجه به گوناگونی فعالیت، زمینه کار زنان متفاوت است. بخش دامهای کوچک قسمتی از کارهای دامپزشکان را تشکیل می‏دهد. بسیاری از زنان دامپزشک فعال این حرفه در قسمت علوم آزمایشگاهی و دارویی مشغول به کار هستند و خیلی‎ها نیز به سمت تخصص می‎روند. آن هم تخصص‎هایی که شاید به نظر می‎رسد گاه خیلی تناسبی با توانمندی جسمانی آنها نداشته باشد مثل جراحی و مامایی دامهای بزرگ. در این میان بسیاری از آنان هم بعد از ورود به این رشته تصورشان از دامپزشکی تغییر کرده است و ضمناً افزایش ورودی دانشگاهها سبب شده تا شاهد بیکاری زیادی در این قشر باشیم. عده‎ای از آنها نیز اسیر برخی از شرکت‎های خصوصی می‏شوند و مجبورند در شرایط بدی با حداقل حقوق و در مواردی در غیر از تخصص خود کار کنند که این موضوع شأن دامپزشکی را پایین می‏آورد. من دامپزشکان زیادی دیده‎ام که مثلاً بازاریابی انجام می‏دهند! همه این موارد سبب شده تا این سؤال پیش آید که چرا این تعداد دختر در رشته دامپزشکی پذیرش می‏شوند؟

به نظر شما اعمال سیاست‎های تناسب جنسیتی در پذیرش این رشته می‎تواند گره گشای این مشکل باشد؟

زمانی این طرح مطرح شد و قرار بود که دانشکده‎ها به این سمت حرکت کنند تا نیمی از پذیرش به دختران و نیمی به پسران اختصاص یابد. اما در شرایط برابر نمی‎توان مانع از ورود دختران به این حرفه شد. به جای این موضوع می‎بایست در دبیرستان‌ها این رشته به دانش‎آموزان معرفی شود. در آن صورت حرفه دامپزشکی شناخته می‎شود و خیلی‎ها خودشان با توجه به عدم تناسب با روحیه و توانمندی جسمانی این رشته را انتخاب نمی‏کنند.

به نظر شما آموزش‎های دانشگاهی به چه میزان متناسب با نیاز بازار کار است؟

من اخیراً نامه‏ای به وزیر علوم نوشته‏ام و از ایشان خواستم با توجه به نظر جمیع اساتید بزرگ دامپزشکی کشور در فرهنگستان علوم و با توجه به اینکه هم اکنون نیز تعداد دامپزشکان بیشتر از نیاز کشور است و تعداد فعلی دانشکده‏های دامپزشکی نیز بیش از نیاز کشورمان است دانشکده جدیدی تأسیس نشود و پیشنهاد کردم حداقل نیمی از دانشکده‏های دامپزشکی به پژوهشکده تبدیل شوند تا اساتید در جهت تحقیق قدم بردارند و دانشجویان نیز به سمت علوم کاربردی هدایت شوند. ضمناً فرهنگستان علوم طرحی آماده کرده که بر اساس آن پیشنهاد شده آموزش‏های دامپزشکی در دو سال آخر کاربردی و تخصصی شده و گرایش ایجاد شود. در آن صورت دامپزشک برای موضوع و گرایش خاصی تربیت می‏شود. لذا فرد بعد از فراغت از تحصیل نیز تخصصی‎تر می‏تواند به جستجوی کار بپردازد. بازار کار هم تکلیف خود را می‏داند که به دنبال چه نیرویی است؟ امروزه دامپزشک ما چون نمی‏تواند در جهت علاقه و گرایش و رشته خود کار کند به مشاغل دیگر یا زمینه‏های دیگری روی می‏آورد.

شما به تنوع مشاغل دامپزشکی اشاره کردید. در حال حاضر چه مشاغلی در این حرفه می‎توانیم در کشورمان تعریف کنیم که کمتر به آنها پرداخته شده است؟

دامپزشکی در دنیا دو بخش مهم دارد. یک بخش کارهای بالینی بوده و بخش دیگر کارهای تحقیقاتی است. در کشور ما از آنجایی که سهم بودجه تحقیقات ناچیز است به تبع جهت‏گیری کلان بودجه بازار کار مناسبی برای تحقیقات دامپزشکی وجود ندارد. البته در مواردی کارهایی انجام می‏شود. همانند تحقیقاتی که در پژوهشکده رویان جهاد دانشگاهی انجام می‏شود و در آنجا دامپزشکان نیز همکاری دارند. در ایران برخلاف سایر کشورها به دلیل فرهنگ و آداب و رسوم غالب، اصولاً عمده کار دامپزشکان در زمینه دامهای بزرگ است در حالی که در دنیا بیش از 80 درصد کار دامپزشکان در زمینه حیوانات خانگی است. در ایران به دلایلی این رشته و گرایش رشد نکرده در حالیکه جای کار بسیاری دارد. همچنین در کشورمان می‏توانیم کلینیک‎های دامپزشکی را به پلی‎‏کلینیک و بیمارستان تخصصی حیوانات تبدیل کنیم. اما از همه این موارد مهم‎تر بخشی بوده که در کشورمان کمتر به آن توجه شده و آن نقش دامپزشک در بهداشت مواد غذایی است. در کارخانه‎های تولید مواد پروتئینی و لبنی مسئول فنی باید دکتر دامپزشک باشد. حتی یک شعار جهانی در این رابطه داریم که می‏گوید از مزرعه تا چنگال یا میز غذا باید دامپزشکان حضور داشته باشند. فعال شدن این بخش می‏تواند اشتغال قابل ملاحظه‎ای برای دامپزشکان ایجاد کند. طرح دیگر دایر کردن شرکت‎های ممیزی دامپزشکی است که هم اکنون بصورت آزمایشی این شرکت‎ها دایر شده که در آن چندین دامپزشک مجوز از بخش دولتی می‏گیرند و کار ممیزی واحدهای عرضه مواد پروتئینی و غیره را انجام می‏دهند. از دیگر زمینه‏های مغفول مثلاً این است که شهرداری‎ها باید در طرح جمع‏آوری سگ‎های ولگرد از وجود تیم دامپزشکی استفاده کنند که متأسفانه به این موضوع توجهی نمی‏شود.

 

 

برنامه‏های سازمان نظام دامپزشکی را در توسعه اشتغال این حرفه چگونه ارزیابی می‏کنید؟

سازمان نظام دامپزشکی مسئول مستقیم اشتغال نیست ولی مسئولیت ساماندهی دامپزشکان را دارد و این انتظار صحیحی نیست که آن را مسئول اشتغال دامپزشکان بدانیم. البته در سالهای اخیر به دلیل مصاحبه‏های مکرر مسئولان نظام دامپزشکی و وعده‏های بالاتر از انتظارات و توانایی آنان باعث شده انتظارات از آنها زیاد شود. مثل اینکه بگویند اگر وظایف تصدی‏گری به سازمان نظام دامپزشکی محول شود در عرض چند ماه دامپزشک بیکار نخواهیم داشت! که این مسائل به واقعیت نزدیک نیست. چون اصلاً نظام اشتغال کشور توانایی ایجاد این میزان اشتغال برای دامپزشکان را ندارد. با این وجود هدف سازمان نظام دامپزشکی هدایت دامپزشکان به سوی اشتغال است. از کارهای قابل تقدیر سازمان نظام دامپزشکی در این زمینه می‏توان به پیگیری تصویب تعرفه فعالیت دامپزشکان اشاره کرد. همچنین امیدوارم پیگیری اجرای آئین نامه نظارت بهداشتی ماده 19 که در آن قطع رابطه مالی کارفرما و دامپزشک بعنوان مسئول فنی پیش‎بینی شده نیز عملیاتی شود که در آن صورت می‎توان به امنیت شغلی و رضایتمندی شغلی دامپزشکان امیدوار بود. اما از کارهایی که کمتر به آن پرداخته شده ساماندهی و هدایت شغلی دامپزشکان است. به این معنی که دامپزشک حتی بعد از فارغ‎التحصیلی با جایگاههای شغلی خود آشنا نیست و جایگاههای محدودی از شغل خود سراغ دارد. در این رابطه می‏توان حتی از دوران دانشگاهی این مشاوره‎های شغلی را شروع کرد و مشاغل و جایگاههای شغلی این رشته را تعریف نمود. سازمان نظام دامپزشکی نیز یکی از وظایفش استانداردسازی و تعریف جایگاههای شغلی است که اخیراً فعالیت‏هایی در این زمینه شروع کرده که امیدواریم ادامه پیدا کند.

مسئولان سازمان نظام دامپزشکی مدعی‏اند که با وجود این تعداد دام، ما می‏توانیم تمام دامپزشکان کشور را مشغول بکار کنیم. شما در این رابطه چه نظری دارید؟

همانطور که اشاره کردم تعداد فعلی دامپزشکان خیلی بیشتر از نیاز کشورمان است. بر اساس واحد دامی هم یک استاندارد جهانی تعریف شده که امروزه با همین تعداد فعلی دامپزشکان از استانداردهای جهانی نیز نیروهایمان بیشتر است. ضمن اینکه تراکم جمعیتی دامی کشور در نقاط مختلف کشور متفاوت است و توزیع دامپزشکان متناسب با این تراکم نیست و دانشکده‏ها هم بر اساس نیاز جغرافیایی مناطق طراحی نشده‏اند.

شما وضعیت کاردان‎های دامپزشکی را چگونه ارزیابی می‏کنید؟

ما در دامپزشکی چند مقطع تحصیلی داریم. عده‏ای با دو سال تحصیل کاردان دامپزشکی می‏شوند و با ادامه تحصیل می‏توانند کارشناس علوم آزمایشگاهی دامپزشکی هم بشوند. در حال حاضر در کشور به ازای هر یک دامپزشک دو نفر در سایر‏رده‏های دامپزشکی مشغول به کار است. اما به جرأت می‏توان گفت در تمامی این رده‏ها تعداد فارغ‏التحصیلانمان بیش از نیاز بازار کار است. در این شرایط که دامپزشکان در بازار کار مشکل دارند، مشکلات سایررده‏ها بیشتر هم هست. در این رابطه لازم است سازمان نظام دامپزشکی نسبت به ساماندهی این طیف به صورت ویژه اقدام کند.

تسهیلات پرداختی به دامپزشکان چگونه است؟

متأسفانه تسهیلات مناسبی به دامپزشکان ارائه نمی‏شود. مثلاً با انعقاد تفاهم نامه‎ای مقرر می‏شود تا بانک‏ها تسهیلاتی به دامپزشکان برای دایر کردن و تجهیز مطب ارائه کنند اما در عمل سود تسهیلات و بازپرداخت آن به قدری زیاد است که یک جوان فارغ‏التحصیل توان پرداخت آن را ندارد. به نظر من باید هم بانک‏ها و هم به شکل کلان بخش دولتی به سمتی حرکت کنند که دامپزشک تسهیلات ارزان قیمت دریافت کند. اخیراً هم طرحی را نظام دامپزشکی با نام فاجد (فارغ‏التحصیلان جوان دانشگاهی) دنبال کرد که بر اساس آن همانند طرح کارورزی فارغ‏التحصیلان دامپزشکی مشغول بکار شوند که متأسفانه استقبال چندانی از این طرح نشد. چون در 11 ماه دامپزشک در محلی با حداقل حقوق بطور مثال 200 هزار تومان برای دکتر دامپزشک باید کار کند که با توجه به نوع کار مورد استقبال دامپزشکان نیست و از آنجایی که دامپزشکی از مشاغل سخت است این حقوق با نوع فعالیت همخوانی ندارد.

در پایان شما برای علاقمندان ورود به رشته دامپزشکی چه توصیه‏ای دارید و آنها ابتدا چه خصوصیاتی را در خود ببینند و چه شرایطی را در نظر بگیرند تا این رشته را انتخاب کنند؟

اولین مورد علاقمندی به حیوانات و رشته دامپزشکی است. البته ممکن است فردی دامپزشکی بخواند و بعداً با حیوانات سروکار نداشته باشد اما به دلیل تماس مستقیم با حیوانات در دوران تحصیل علاقمندی به حیوانات از اصول اولیه است. دوم اینکه باید بداند این رشته جزء رشته‏های سخت است و ممکن است در معرض بسیاری از بیماریها قرار گیرد همانطور که خیلی از اساتید ما بارها به بیماری تب مالت و غیره مبتلا شده‏اند. نکته آخر هم اینکه اگر کسی این رشته را انتخاب کرده است بداند با وجود تمام مشکلات بازار کار دامپزشکان جوان اگر خوب درس بخواند با توکل به خداوند می‏تواند موفق شود و باید طوری خود را آماده کند که توانمندی خویش را به بازار کار تحمیل نماید.

 

انتشار یافته: ۹
در انتظار بررسی: ۰
غیر قابل انتشار: ۰
مرتضوی
|
-
|
۰۲:۰۰ - ۱۳۸۹/۰۷/۱۱
0
0
هر خانواده یک دامپزشک؟؟
رضا ترابی
|
-
|
۱۴:۵۰ - ۱۳۸۹/۰۷/۱۱
0
0
عالی بود دکتر... مخصوصا بحث علاقه به حیوانات برای ورود به این رشته! ما الان توی دانشکده دانشجویان زیادی را می بینیم که به دلیل علاقه نداشتن به حیوانات کاملا بی انگیزه شده اند و هدفی جز گرفتن مدرک ندارند!
دکتر مرتضوی
|
-
|
۲۳:۴۰ - ۱۳۸۹/۰۷/۱۲
0
0
یادم می اید چند سال قبل {دکتر} جاسبی برای افتتاح دانشگاه ازاد ورزقان به انجا امده بود که البته یک مدرسه ابتدایی متروکه با سقف شیروانی را دانشگاه کرده بودند .جلویش را گرفتم و گفتم اقای دکتر اینجا دهات است مدرسه ابتدایی درست و حسابی ندارد شما در اینجا دانشگاه می زنید اموزش عالی حرمتی دارد شان و منزلتی دارد .بنده فارغ از تحصیل دانشگاه شما هستم در امد هر روز من از بقال روستایی کم تر است . اعتنایی نکرد و رفت
دامپزشک
|
-
|
۱۵:۲۸ - ۱۳۸۹/۰۷/۲۶
0
0
با سلام
تا درب اين دانشگاههاي آزاد ........ نشه و شبانه ها جم نشن و سهميه روزانه كم نشه، اين مصيبت ادامه داره. كي به فكر جوون مردمه. بابا جوونا به خودتون بياين،‌مگه مختون ايراد داره تو اين شرايط ميريد دامپزشكي اونم آزاد! اگه پول اضافه دارين،‌بدين ما خرج كنيم. حالا گوش نگيرين
دامپزشک
|
-
|
۰۲:۱۴ - ۱۳۸۹/۰۸/۱۰
0
0
رشته دامپزشکی مثل شرکتهای هرمی کار میکنه هر که زودتر اومده و پول داره سریع اوستا میشه و زیر مجموعه میگیره
کارشناس علوم آزمایشگاهی
|
-
|
۲۲:۵۶ - ۱۳۸۹/۱۲/۰۳
0
0
با سلام و احترام / متاسفانه جایگاه دامپزشکی در کشورمان به دلیل سیاستهای غلط برخی مسئولین و ضعف مفرط بعضی در معرفی این حرفه به مسئولین رده بالا و دفاع از جایگاه حرفه ای در مراجع ذیربط چندان بالا نیست. به این موضوع اضافه کنید پذیرش بی رویه دانشجو و تأسیس اشتباه دانشکده های متعدد / فرمایشات شما درباره حق سختی کار و احتساب حرفه دامپزشکی در ردیف مشاغل سخت و زیان آور کاملاً بجاست. متاسفانه سازمان نظام دامپزشکی کاملاً از این موضوع غفلت نموده و همانطور که بارها در یادداشتها و مصاحبه های مختلف گفتم باید به این موضوع توجه کند. ضمن آنکه چند بار در نامه به نماینده وزیر علوم در شورای مرکزی نظام دامپزشکی و خود وزیر علوم خواستم که روند تأسیس دانشکده های دامپزشکی متوقف شود و حداقل نیمی از دانشکده های موجود به پژوهشکده تبدیل شوند. بدیهی است که یک دست صدا ندارد و یا اگر دارد بسیار کم است و باید همه صنف دامپزشکی با هم متحد شوند و مطالبات خود را با رویه ای منطقی مطرح و پیگیری نمایند. در این راه حتماً باید به نقش سازمان نظام دامپزشکی توجه شود و اعضاء این سازمان از آن بخواهند که اینگونه کارها را پیگیری کند. امیدوارم همه صنف دامپزشکی به این سطح مطالبه نمودن برسند. ما هم در مجموعه حکیم مهر با تمام توان و در حد بضاعتمان آماده پیگیری مشکلات و انعکاس آن به مسئولین ذیربط هستیم. با تشکر از دقت نظر شما / دکتر محمد لطفی زاده - مدیر مسئول حکیم مهر

دوست داشتم از دکتر سوال کنم آقای دکتر شما و سازمان ....... دامپزشکی ایران که
الان باید سری تو سر ها داشته باشه و زیر مجموعه ی وزارت بهداشت باشه و حق سختی کار رو تو همه ی رده ها ی دامپزشکی اعمال کنه چه کار کردین تازه نظام دامپزشکی هم داریم.
علوم آزمایشگاهی دامپزشکی یعنی چی؟ چرا فارغ التحصیلاش باید با خفت برن تو آزمایش گاه های پزشکی و زیر بار هزاران حرف .... قرار بگیرند.
یه روزی نظام پرستاری شکل گرفت و مشکلات پرستاران به شکل ویژه حل شد اما ما ها باید سماق بمیکیم اینو می خواین بگین! هر چی زحمت کشیدیم بیهوده بوده. ممنون دکتر
الهیار
|
-
|
۰۲:۱۱ - ۱۳۹۰/۰۶/۲۰
0
0
آقایان و خانم های محترم ، اینهمه خودتون رو آزار ندین. این رشته در ایران به هیچ جا نمی رسه. دوستم الان کنارم نشسته و می گه: وقتی من دانشجوی سال 5، بچه های فارغ رو می بینم که به هر دری می زنن که یه لقمه نون حلال در بیارن اما آخرشم 8شون گرو 9 می شه، دیگه چه انگیزه ای دارم؟
راستی یادم رفت بگم با این دانشکده هایی که به قول دکتر تاجبخش، مثل قارچ دارن در میان، احتمالا ایران در در چند سال آینده به ازای هر راس دام و طیور و آبزیان و حیات وحش(در مجموع) احتمالا چند دامپزشک متخصص فارغ التحصیل خواهد داشت!!!!
بخش خصوصی فقط با زور و اجبار و بریدن نون بندگان خدا می تونه خودشو نگه داره. بخش دولتی هم که اصلا حرفشو نزن.
آقا نمی تونم جلوی این حرفهامو بگیرم، دلم یک کاسه خون شده.
رفتم توی شرکت دارویی با هزار جور بدبختی، 4 ماه بعد شرکت خورد به بی پولی، قرار شد 6 نفر اخراج کنن. اولین نفری که برای تعدیل نیرو اخراج شد، دامپزشک بود، من هم سومین اخراجی بودم!!! اون سه نفر دیگه هم که انداختنشون بیرون کارشناس علوم آزمایشگاهی دام بودن. 2 هفته بعد کلاغه خبر آورد که اینها همه دروغ بوده چون یکی از نورچشمی ها، پسر معاون مالی شرکت بوده که تازه فارغ التحصیل دامپزشکی بوده و کلا می خواستن جا برای ورود ایشان به شدت باز بشه!!!!
این رشته کلا مظلومه. شما هم زیاد زحمت نکشید تا زمانی که فرهنگ دامپزشکی در ایران جا نیفته، همین آش و همین کاسه است.
(دامپزشک)
محمود
|
-
|
۲۲:۱۰ - ۱۳۹۱/۰۴/۳۱
0
0
واقعا پشیمونم که دامپزشکی خوندم
کاش میرفتم دستفروشی میکردم.
ناشناس
|
-
|
۲۰:۴۹ - ۱۳۹۳/۰۷/۱۷
0
0
نمیدونم واقعا چرا وقتی که جامعه نیاز بیشتر به رشته دامپزشکی نداره میان دانشکده جدید تاسیس میکنن یک معادله خیلی خیلی ساده هست که عرضه با تقاضا باید برابر باشه خوب وقتی بیشتر از نیاز جذب میکنن قطعا یک عده جذب بازار کار نمیشن اونموقع هست که مشکلات زیادی و سرخوردگی برای اون جوون پیش میاد چون یه عنوان دکتر خیلی توقع ایجاد میکنه و اونوقت هست که اون جوون به خودش و به مسولینی که با بیفکری اونو تو این مسیر قرار دادن و همینطور بازار کارو خراب کردن ناسزا میگه و همش افسوس عمر رفته رو میخوره و اینکه اگه هر کار دیگه ای کرده بود الان موفقتر بود.
بیکاری اونم با مدرک تحصیلی بالا خیلی احساس بدی داره. با اینکه از نفرین متنفرم ولی آرزو دارم اون بیفکرایی که میان دانشکده جدید تاسیس میکنن بیکار شن.

میدونی آدم وقتی بدون هیچ مدرکی وارد بازار کار میشه خیلی دستش برای کار بازه میتونه از هر راهی حتی هندونه فروشی امرار معاش کنه. ولی وقتی که برای یه شغل خاص تربیت میشی دیگه هر کاری نمیتونی انجام بدی وانتظار داری جذب همون رشته بشی
نظر شما
ادامه