جدال داغ روی آنتن زنده صدا و سیما/ دفاع تمام‌قد «دکتر حسن اختیارزاده» از مقررات دامپزشکی و مخالفت با حذف موازین بهداشتی به بهانه رفع موانع کسب و کار

حکیم مهر: معاون بهداشتی و پیشگیری سازمان دامپزشکی کشور با تأکید بر اهمیت رعایت حفظ فاصله بین احداث اماکن پرورش دام و ماکیان گفت: ما هر چه فاصله‌ها را کمتر می‌کنیم، ریسک را بالا می‌بریم و افزایش فاصله ها ریسک را کاهش می‌دهد.

به گزارش حکیم مهر به نقل از صداوسیما، برنامه «بالاتر» روز سه شنبه  ۱۰ بهمن ۱۴۰۲ شبکه خبر که از ساعت ۱۵:۰۰ تا ۱۵:۲۸ با موضوع «فاصله بهداشتی؛ ضرورت یا مانع کسب و کار؟» پخش شد میزبان «دکتر محمدمهدی صفری» کارشناس مرکز پایش و بهبود فضای کسب و کار، «دکتر حسن اختیارزاده» معاون بهداشتی و پیشگیری سازمان دامپزشکی کشور و «ناصر سادات» تولیدکننده حوزه کشاورزی بود. متن این گفت‌وگو را در زیر می خوانید:

مجری؛ مصطفی بزرگ‌نسب: رهبر انقلاب در دیدار‌های اخیر خودشان رقابت واقعی را یکی از ارکان انتخابات عنوان کردند، به این معنی که میدان برای حضور دیدگاه‌های مختلف اقتصادی، سیاسی و فرهنگی باز باشد تا همه با دیدگاه‌های مختلف خود بتوانند در این میدان و مسابقه بزرگ یک رقابت واقعی داشته باشند و حضور فعالانه‌ای در عرصه انتخابات به هم برسانند. یکی از موضوعاتی که کارشناسان سر آن اختلاف نظر دارند، این است که این فواصل بهداشتی که عنوان می‌شود؛ ضرورت است یا یکی از موانع کسب و کار، امروز هم در دیدار تولید کنندگان با رهبر انقلاب دیدیم که از صدور مجوز‌های کسب و کار، از تسهیل آن و از شرایط این که الآن به چه نحوی مجوز‌ها صادر می‌شود، رهبر انقلاب انتقاداتی داشتند که کارشناسان و فعالان حوزه کسب و کار می‌گویند که این هم یکی از موضوعاتی است که می‌تواند مانع کسب و کار باشد، از طرف دیگر همان طور که عرض کردم، فعالان حوزه دامپزشکی و بهداشتی می‌گویند این فواصل و حرائم نیاز است تا جلوی اشاعه خدای ناکرده بیماری‌ها و برخی مشکلاتی که ممکن است به وجود بیاید گرفته شود.

سؤال: آقای صفری، چرا مخالف این فواصل هستید؟

محمدمهدی صفری؛ کارشناس مرکز پایش و بهبود فضای کسب و کار: فواصل بهداشتی طبیعی است باید وجود داشته باشد و همه این را می‌پذیریم که فواصل بهداشتی است. مسأله اصلی این است که این فواصل چقدر باید باشند و بین چه واحد‌هایی باید باشند؟ مسأله اصلی این است. ما در مرکز کسب و کار که شروع به مطالعه و تحقیق روی این مسأله کردیم، ابتدا با گزارش‌ها و شکایت مردمی بود، یعنی مردم تماس می‌گرفتند، نامه می‌فرستادند حتی، می‌گفتند ما می‌خواهیم مجوز بگیریم منتها دامپزشکی مانع مجوز می‌شود، می‌گوید حریم را رعایت نکردید.

ما گفتیم این چقدر جدی است برویم روی آن تحقیق کنیم؟ یک سری آمار در آوردیم از مجوز‌های رد شده، بعد رفتیم دنبال علت آن که به چه عللی رد شده بودند؟ به یک عدد واقعاً عجیبی رسیدیم. چهار هزار و ۴۰۰ مجوز کسب و کار در طول پنج سال گذشته؛ ۹۷ تا ۱۴۰۱؛ اوایل مطالعه ما به دلیل عدم رعایت حریم بهداشتی رد شدند. چهار هزار و ۴۰۰ مجوز کسب و کار آمدند در یک فضای کشاورزی، متقاضی فضای کسب کار کشاورزی می‌گویم منظورمان؛ دام، طیور، آبزیان و صنایع وابسته به اینهاست. یعنی فکر شما روی باغبانی و زراعت نرود. دام، طیور، آبزیان و صنایع وابسته و آمدند با انگیزه، اما به در بسته خوردند.

دیدم که مدام گزارش‌های مردمی می‌آید و شروع کردیم حالا به این که چرا حرائم باید باشد؟ دستورالعمل هایش، مبنای قانونی اش چه بوده؟ از کجا شروع شده و دیگر رسیدیم به این که در تاریخ ۱۵ شهریور ۱۴۰۱ اولین نامه را ما به مجموعه وزارت جهاد ارسال کردیم از طرف مرکز که این دستورالعمل بوده بیایید یک جلسه بگذاریم، پیشنهادهایتان را بفرستید به چه علتی بوده و غیره. پاسخی متأسفانه دریافت نشد. نامه بعدی را در تاریخ ۲۵ مهر برای آنها ارسال کردیم، باز هم پاسخی نبود. در تاریخ ۳۰ بهمن از طرف آقای خاندوزی وزیر اقتصاد به وزیر وقت کشاورزی نامه زدیم، باز هم متأسفانه دریافت نشد.

سؤال: مضمون نامه تان چه بوده که اشاره کردید؟

صفری: همین بوده؛ یعنی این یک مسأله و مانع برای شروع کسب و کارهاست، مردم می‌روند به در بسته می‌خورند، به عنوان مانع شناخته شده، طبق قانون تسهیل، مانع باید بیاید بررسی شود، مستندات خود را در رابطه با این که این دستورالعمل حریم بهداشتی باید باشد و میزان آن هم باید این شکلی باشد، بین واحد‌ها هم باشد ارائه کنیم، فحوای تمامی نامه‌ها این بود. حالا در برخی نامه‌ها به مشکلاتش اشاره شد. به آقای دکتر نیکبخت هم باز نامه زدیم امسال یعنی در تاریخ ۷ آبان ماه همین امسال و نتیجه اش جلسه‌ای شد که نشستیم باهم صحبت کردیم. آن جلسه هم مطالبی رد و بدل شد، قول اصلاح و این صحبت‌ها در آن جلسه بود. این خلاصه‌ای از اتفاقات.

سؤال: آقای اختیارزاده، اساساً ضرورت می‌دانید این فواصل را یا به قول کسب و کاری ها؛ یک مانع می‌بینید؟

دکتر حسن اختیارزاده؛ معاون بهداشتی و پیشگیری سازمان دامپزشکی کشور: اجازه می‌خواهم پیش از این که پاسخ شما را بدهم یک مروری کنم روی بیماری کرونا که همه خوب می‌شناسند آن را و صدا و سیما بیشترین فعالیت را روی آگاهی مردم داشت. اگر شما روی بیماری کرونا توجه کنید؛ اساس کاری که وزارت بهداشت و خود صدا و سیما روی آن کار می‌کرد، بحث رعایت فواصل بود. اقدامات بهداشتی؛ از استفاده از ماسک گرفته تا رعایت فاصله‌های یک تا دو متری، حتی در مترو بین صندلی‌ها فاصله گذاشتند، در ادارات دولتی کارمند‌ها را گفتند محدودیت دارد در هر اتاق بیش از یک تا دو نفر نباید باشد، کارمند‌های دیگری که در آن فضا هستند دورکاری بگیرند و خیلی موارد این چنین که روی آن فعالیت شد و انصافاً صدا و سیما روی آن خیلی مانور خوبی دارد برای این که بتواند عارضه بیماری و تعداد موارد بیمار را در جمعیت کشورمان کم کند که این خود جای تقدیر و تشکر دارد. اساس این، بر اساس این بود که مطمئن بودند ویروس‌ها قادرند از طریق جریان هوا و تنفس انتقال پیدا کنند.

اما در بحث فواصل بهداشتی در دامداری ها، از باب قانونی، بر اساس قانون مصوب سال ۱۳۵۰ سازمان دامپزشکی، ماده ۱۹ این قانون الزام می‌کند که حرائم دامداری به منظور حفظ سرمایه‌های دامداری ایجاد شود و بعد از آن در سال ۱۳۵۱ آیین نامه‌ای در هیأت وزیران وقت مصوب می‌شود و در آن نظام دامداری تدوین می‌شود و ابلاغ می‌شود که فواصل بهداشتی دامداری‌ها و صنایع مختلف؛ دامداری که می‌گویم منظور؛ گاوداری، گوسفندداری، پرورش طیور و آبزیان است. بعد از آن، این مصوب می‌شود و در ۱۳۵۷ حتی دستورالعمل رسمی این موضوع تدوین می‌شود و با امضای وزیر وقت کشاورزی و عمران روستایی، به سازمان دامپزشکی برای اجرا ابلاغ می‌شود.

پس از آن، در سال ۱۳۸۸ هم قانون نظام جامع دامپروری کشور مصوب می‌شود و در ماده شش آن اعلام می‌کنیم که وزارت کشاورزی موظف است که ظرف شش ماه آیین نامه مربوط به این ماده را که در بحث حرائم بهداشتی برای حفظ سرمایه‌های دامی کشور است انجام دهد و در ماده ۲ بند ه آن، اعلام می‌کند که حرایم بهداشتی ناشی از قانون سازمان دامپزشکی کشور که ماده ۱۹ آن بوده و ماده شش همین قانون نظام جامع دامپروری کشور است که بایستی انجام شود.

اما بحث رعایت فواصل بهداشتی بین دامداری‌ها چیزی است که چه از نظر علمی، چه از نظر تجربی؛ یک چیز ثابت شده است. شما با ویروس‌ها و باکتری‌هایی کار می‌کنید که این ویروس‌ها و باکتری‌ها به روش‌های مختلف بین دامداری‌ها قابل جابجایی هستند. به طور مثال، باد می‌تواند اینها را جا به جا کند، حتی هوا در حالت عادی هم قادر است جا به جایی ویروس را انجام دهد. با جریان آب، فاضلاب، حرکت خودروها، مجاورت با جاده‌ها و رفت و آمدی که در جاده‌ها است، انسان ها، حیوانات، همه قادرند که اجرام بیماری زا را منتقل کنند؛ بنابراین در همان سال‌های اولیه که این قانون مصوب شده، یک تیم کارشناسی تشکیل می‌شود و فواصلی را به عنوان حریم بهداشتی بین واحد‌ها تعیین می‌کنند که البته آن موقع ما این قدر حالت دامداری‌های شدید را نداشتیم و تراکم پایین‌تر بود.

سؤال: آقای صفری، آقای اختیارزاده اشاره می‌کنند که همه آیین نامه‌ها موجود است و طبق قوانین و مقررات موجود این فواصل تعیین شده است.

صفری: الآن آقای دکتر در رابطه با کرونا صحبت کردند، یک موضوع تقریباً به روز و جدید است حالا دو سه سال است که از آن تقریباً گذر کردیم، ۹۸ شروع شد و به طبع واکسن ایمنی جمعی و...، یعنی دو سه سال محدودیت ولی بعد همه بدون ماسک در مترو و... نشستیم و آن محدودیت‌ها برداشته شد. منتهای مراتب آقای دکتر هم اشاره کردند از سال ۵۱ و ۵۲ که آیین نامه نوشته شده یا آیین نامه که می‌فرمایند، فواصل است، ممکن است یک مقدار کم و زیاد شده باشد، اما فواصل بعدی در سال ۱۳۸۸؛ قانون نظام جامع دامپروری که می‌فرمایند در ذیل همان ماده شش گفتند که وزارت جهاد کشاورزی بعد از ابلاغ این قانون، موظف است ظرف شش ماه؛ دستورالعمل را بنویسد و به هیأت وزیران برساند، الآن که در سال ۱۴۰۲ هستیم و حدود ۱۴ سال از آن زمان قانون گذشته، دستورالعملی که نوشته شده سال ۹۱ و ۹۲، همچنان به تأیید هیأت وزیران نرسیده، هم در احکام مختلف دیوان عدالت اداری به این جمله که یعنی این دستورالعمل به تأیید هیأت وزیران نرسیده است، موجود است و هم در نامه‌ای که من اینجا دارم.

آقای دکتر نوروزی به آقای دکتر خاندوزی زدند در تاریخ ۱۴ آذر ۴۰۲ فکر می‌کنم بعد از جلسه‌ای بود که باهم داشتیم. آقای نوروزی اشاره کردند که به دلیل این که این آیین نامه مشمول زمان و... شده، در هیأت وزیران تصویب نشده، پیش نویس آن را دوباره فرستادند، یعنی قرار بود پیش نویس دیگری بفرستند، پیش نویس را فرستادند. عملاً طی ۱۰ سال گذشته، حالا ۹۲ حساب کنیم که این آیین نامه آمد و امضای خود دکتر هم پای آن است، فواصل هیچ تغییری نکرده است. فواصل و دستورالعملی که تأییدنامه هیأت وزیران را هم ندارد و باید می‌داشت. حالا چرا این اتفاق افتاده و ... باید از هیأت وزیران یا جهاد کشاورزی جویا شد که چرا تعلل کردند؟ این دستورالعمل نیامده و غیره. باز هم برگردیم همان قانون سازمان دامپزشکی و آن آیین نامه‌ای که قبل از سال ۸۸ تا ۹۲ نوشته شده بود، باز هم این سؤال مطرح است. قبول است ما می‌گوییم فاصله باید باشد، چیز واضحی است و چیز پیچیده‌ای نیست نیاز به اثبات داشته باشد فاصله. ولی این که چقدر باشد و بین چه واحد‌هایی باشد، نیاز به اثبات دارد واقعاً.

مثلاً در آن کتاب نظام دامداری که آقای دکتر فرمودند، در پیوست‌های آن یک سری جداول کشیده شده که دانه دانه می‌گویم، خیلی ریز است و دیده نمی‌شود اینجا. مثلاً نوشته فاصله بین کشتارگاه دام و سایر ماکیان ۸۰ متر باشد. با چه ملاکی؟ بعد این ۸۰ متر سال ۹۲؛ در دستورالعمل جدید یک دفعه می‌شود ۳۰۰ متر؛ باز با چه منطقی؟ عرضمان این بود که این فاصله گذاری‌ها بین واحد‌های مختلف چرا و چطور به این عدد رسیدیم؟ یک رابطه، علت یا چیزی.

سؤال: آقای اختیارزاده، این عدد‌ها از کجا ناشی می‌شوند، چه حساب و کتابی دارد؟

دکتر اختیارزاده: آقای دکتر اشاره کردند که بعد از تدوین آن، عدد‌ها کم و زیاد شده و مانده و بیشتر من می‌خواهم بگویم عدد‌ها همیشه به سمت کم شدن بوده، نه به سمت زیاد شدن.

صفری: ۸۸ تا ۹۲ یک مورد کم شدن داریم، اما زیاد شدن نداریم مثلاً ۲۰۰ متر شده هزار متر، این را هم داریم.

دکتر اختیارزاده: به منظور این که ما بتوانیم یک تولید پایداری داشته باشیم، این فواصل کار کارشناسی شده در همان قدیم و الآن هم که نگاه می‌کنیم مثلاً مثال قشنگی زدند آقای دکتر در رابطه با فاصله بین مرغداری با کشتارگاه دام، کشتارگاه به عنوان یکی از منابع اصلی است که در واقع حیواناتی که به آن جا می‌رود با شرایط بهداشتی و سلامتی متفاوت به آن جا می‌رود و بعد فراوری که روی آن و مراحلی که آن جا انجام می‌شود، محصول نهایی بایستی تمیز از کشتارگاه به صورت سالم خارج شود. در واقع این فواصل این طور نیست که فقط در ایران بخواهد مطرح باشد و در جا‌های دیگر دنیا این را انجام می‌دهند.

طبیعی است وقتی کشتارگاهی در محلی وجود دارد، تردد خودرو‌ها و افراد افزایش پیدا می‌کند و این خود ریسک مواجهه با یک مخاطره را بالا می‌برد. اما در مورد طیور، به عنوان مثال، چون فکر می‌کنم آقای بزرگ نسب بیشتر دنبال مصداق هستند، اگر بخواهم بگویم؛ بیماری برونشیت عفونی طیور به عنوان یک بیماری که عاملش کروناویروس است، یعنی این هم از همان خانواده‌ای است که مشکل ساز است و این منابع علمی رفرنس‌های علمی ثابت کردند که قادر است هزار و ۲۰۰ متر با باد جا به جا شود و این جا به جایی به مفهوم این است که به راحتی این ویروس بین مرغداری‌هایی که در فاصله کمتر هستند قابلیت جا به جایی دارد. ضوابط کشور‌های دیگر که می‌بینیم، می‌بینید که در کشور هندوستان یا فیلیپین یا در کشور مصر رسماً می‌گویند که فاصله هزار متر باید باشد. یا در ضوابط دامپزشکی کشور مصر می‌گوید فال اجداد که شما می‌دانید، چون رشته شماست که چه حساسیت و چه اهمیتی دارد؟ می‌گوید با سایر فام‌های طیور؛ پنج کیلومتر بایستی فاصله داشته باشد. در واقع این فواصل این طور نیست که فقط در ایران بخواهد مطرح باشد و در جا‌های دیگر دنیا این را انجام می‌دهند.

صفری: آقای دکتر کلام درستی داشتند، من لازم است اشاره کنم؛ در آخرین نامه‌ای که مرکز کسب و کار به جناب خاندوزی ارسال کردند؛ ۲۴ دی ۱۴۰۲ است ما دیدیم که  پیشنهادی می‌آید، پیش نویس که ارسال شده هیچ تفاوتی نداشته و غیره، یک تعدادی پیشنهاد دادیم، پیشنهادات خودمان را هم خدمت شما ارسال کردیم. مورد یازدهم پیشنهادات ما از آن جا که صنعت طیور به واسطه نوع پرورش، تراکم بالا و حساسیت نژادی خیلی حساس است، این اصلاح، تعدیل و کاهش را از صنعت طیور ما انتظار نداریم. صنعت طیور، چون استراتژیک است، غذای مردم است و غیره، خیلی هم تراکم تولیدی مان بالاست و وضعیت کشورمان هم مشخص است ما با طیور خیلی کاری نداریم، کلامشان درست است ولی این را هم عرض کردم ما با طیور و حرائم طیور و سایر طیور را می‌گذاریم کنار و باید برسیم به بقیه جاها.

دستورالعمل بهداشتی اماکن در سال ۹۲ صد صفحه دستورالعمل است، تمامی واحد‌ها را ریز به ریز بررسی کرده، علاوه بر واحد‌های دامی، واحد‌های صنعتی، خدماتی، آرایشی- بهداشتی، سلولوزی؛ همه اینها دانه به دانه تقسیم بندی شده و برای آن فاصله است.

از چهار هزار و ۴۰۰ مجوز رد شده که عرض کردم؛ ۱۲۰۰ تا برای واحد‌های صنایع تبدیلی بوده، ۱۵۰۰ تا برای واحد‌های پرورش دام بوده و ۷۵۰ تا برای طیور بوده است. ۵۰۰ تا هم واحد گلخانه، پرورش قارچ و ۲۵۰ تا هم پرورش آبزیان بوده است. ما از این چهارهزار و ۴۰۰ تا ۷۵۰ تا می‌گذاریم کنار، ۳۵۰۰ تا تقریباً می‌ماند، این ۳۵۰۰ تا را صحبت کنیم که چرا باید اینها باهم این طور فاصله داشته باشند؟ مسأله دیگری که آقای دکتر فرمودند، فرمودند مثلاً کشور فیلیپین، کشور هند. هند مثلاً فاصله‌های هزار متری دارند. آیا چنین دستورالعملی، دستورالعمل سال ۹۲ را شما ببینید، بیش از صد صفحه است، صد صفحه دستورالعمل است، تمامی واحد‌ها را ریز به ریز بررسی کرده، علاوه بر واحد‌های دامی، واحد‌های صنعتی، خدماتی، آرایشی- بهداشتی، سلولوزی؛ همه اینها دانه به دانه تقسیم بندی شده و برای آن فاصله است.

به طور مثال مثلاً واحدی مثل تولید کمک فنر ماشین و غیره؛ سطح چهار صنایع مثلاً قرار می‌گیرد. با گاوداری ۳۰۰ متر باید فاصله داشته باشد. من نمی‌دانم گاوداری با صنایع کمک فنرسازی چه تداخلی می‌توانند داشته باشند؟ اگر شما می‌توانید مرا قانع کنید. یا اصلاً یک چیز دیگر، یک نامه‌ای من این‌جا دارم؛ ۱۸ اسفند ۹۷، آقای دکتر جعفری آن موقع معاون نظام دامپزشکی بودند این نامه شان است؛ از ایشان مثل این که استعلام کردند گفتند آقای دکتر مزرعه تولید نیروگاه خورشیدی با گاوداری چقدر باید فاصله داشته باشد؟ انگار مثلاً این سؤال را از ایشان کردند؛ چقدر باید فاصله داشته باشد؟ آقای دکتر یک سری توضیحاتی دادند که در آخر این نامه نوشتند که با عنایت به موارد مطروحه، فاصله گاوداری شیری تا نیروگاه خورشیدی تا ظرفیت ۲۵ مگاوات؛ ۲۰۰ متر می‌باشد. ما نمی‌دانیم برق‌ها شیری می‌شوند؟ شیرهایشان برق دار می‌شوند، چه اتفاقی می‌افتد؟

به روز می‌خواهیم صحبت کنیم، الآن سوله ملت می‌سازند شرکت‌هایی هستند که می‌گویند سقف سوله خود را ایرانیت و ورق نیندازید، بیایید برای شما نیروگاه می‌زنیم. ما سقف پنل خورشیدی روی سقف سوله‌های شما می‌زنیم، در شهرک‌های صنعتی است، احتمالاً در دامی‌ها هم باشد. برای شما این را می‌زنیم، یعنی روی سقف دام شیری می‌تواند پنل خورشیدی قرار بگیرد. یعنی این قدر فاصله کمتر است، نمی‌دانم؛ روی سقفش می‌تواند پنل خورشیدی قرار بگیرد و نیروگاه خورشیدی باشد و برق تولید کند. منتها این مورد هم در آیین نامه‌ها  اشاره شده است. مطلب بعدی که آقای دکتر در مورد کشور‌ها صحبت فرمودند؛ کاملاً درست است. ما هم در کشورمان مزارع حساس طیورمان مثل اجدادمان فواصل باید رعایت شود، یعنی من می‌گویم سفت و سخت‌تر مثلاً بررسی کنیم ما شرایط کشورمان الآن این است، اصلاً نیاز است که ۵۰۰ میلیون اضافه اش کنیم، ولی با سند، با دلیل، با حرف منطقی، با حرف درست.

این فواصلی که داده شده، خیلی ناگهانی است، همه فواصل طولی که می‌فرمایید یکی از مهمترین عوامل در  انتشار ویروس؛ تعداد است، درست است؟ طبق این دستورالعمل، بین مرغداری پنج هزار تایی گوشتی هستند؛ یعنی، چون مرغداری است باید ۵۰۰ تا ۳۰۰ متر رعایت کند، اصلاً این پارامتر و تراکم در آن نیست. پارامتر اقلیم در آن نیست. در استان‌های شمالی حالا بعضی جا‌ها گفتند تخفیفات کوچک ۱۰ تا ۲۰ درصدی مثلاً باشد، آن هم راهگشا و کارگشا نیست. از چه جهت می‌گویم راهگشا و کارگشا نیست؛ از این جهت که ما همین واحد‌های فعال را حساب و کتاب کردیم با روش‌های نقشه برداری و غیره؛ یک و یک دهم میلیون هکتار؛ یک میلیون و ۱۰۰ هزار هکتار؛ یک متر، دو متر نیست. یک میلیون و ۱۰۰ هزار هکتار از اراضی مملکت در حریم واحد‌های دامی قرار گرفته است. این اراضی معمولاً اراضی خوبی هستند که مثلاً می‌شود در آنها تولید انجام شود. یعنی دسترسی آب، برق و زیرساخت دارند، اما اینها یا نهایتاً زراعت می‌توانند در آن انجام دهند اگر زمین مستثنیات و مال مردم باشد، اگر زمین ملی و دولتی باشد که همان کار هم نمی‌شود، همین طور یک زمینی الکی افتاده در حالی که می‌توانیم صنایع تبدیلی، تأکید دارم، چون وزیر جهاد کشاورزی هم به این تأکید داشتند چند وقت گذشته مصاحبه کردند، مجوز صنایع تبدیلی؛ می‌توانند راه بیفتند، یعنی ما می‌گوییم که این مانع را برای رشد تولید کشور تسهیل کنیم و برداریم. صنعت طیور هم باز هم تکرار می‌کنم با توجه به حساسیتی که آقای دکتر فرمودند بماند ما فعلاً با آن کار نداریم، البته این است که در طیور هم باید به آن رشد برسیم.

سؤال: اساساً شما این متراژ‌ها را با چه متر و معیاری مشخص می‌کنید؟ چون یک مثال زدید برای طیور، اما نکته‌ای گفتند در خصوص این که تفاوتی بین تعداد دام‌ها یا اندازه واحد شیلاتی و آبزی ما خیلی مشخص نیست.

دکتر اختیارزاده: در مورد واحد‌های آبزیان که آقای دکتر فرمودند، الآن فاصله‌ای که وجود دارد ۱۰۰ متر است و آن را هم گفتند در استان‌های ساحلی ۳۰ درصد تخفیف؛ یعنی ۷۰ متر، در استان‌های داخلی؛ ۲۰ درصد، یعنی ۸۰ متر. در همین فواصل آبزیان، ۲۵۰ واحد آقای دکتر فرمودند که درخواست آبزیان داشته است؛ نتوانسته این را بگیرد که یعنی فاصله ۷۰ تا ۸۰ متر هم با فارم بغلی اش وجود نداشته است که بگیرد. این قابل توجه است. اما در کنار این، شما نگاه کنید؛ اسناد علمی که وجود دارد، در یک بررسی که در قوانین بین المللی وزارت صنایع پایه نیوزلند انجام داده است؛ گزارش کرده است که برای ماهی‌های باله دار، مزارع پرورشی در کشور‌های مختلف، فواصل متفاوتی قید شده است. به طور مثال در کشور نروژ، کانادا و قسمتی از کشور استرالیا که تاسمانیا باشد؛ این فاصله باید حداقل یک کیلومتر باشد، به منظور انتقال بیماری‌ها و انگل ها؛ و این فاصله در کشور اسکاتلند می‌گویند حداقل هشت کیلومتر بایست باشد. این یک مدرک دولتی هم است، یعنی یک مقاله‌ای نیست که شما گفتید؛ و بعد ارزیابی‌هایی که خودشان انجام دادند، می‌گویند این فاصله اگر زیر پنج کیلومتر باشد قادر نیست که تضمین کننده پیشگیری انتقال دهنده بیماری‌ها باشد و مجوز را نمی‌دهد؛ و شما چک کنید در نروژ آن فاصله یک کیلومترش را رعایت می‌کند. ما هر چه فاصله‌ها را کمتر می‌کنیم، ریسک را بالا می‌بریم و افزایش فاصله ها؛ ریسک را کاهش می‌دهد.

در حالی که ما اینجا آمدیم طی سنوات مختلف به خاطر مسائل متفاوتی که مطرح شده و درکمیسیون صدور پروانه وزارت جهاد که سازمان دامپزشکی هم به عنوان عضوی در آن کمیسیون صدور پروانه هاست، فواصل؛ تعدیل‌های زیادی داشته است. آقای دکتر، چون همه این سوابق را مطالعه کردند به خوبی این را می‌دانند، اما فراموش نکنیم که ما عوامل مخاطره زا، عفونی و بیولوژیک داریم که بیماری‌ها را می‌توانند انجام دهند و در کنارش واژه‌ای به نام ریسک داریم. ما هر چه فاصله‌ها را کمتر می‌کنیم، ریسک را بالا می‌بریم و افزایش فاصله ها؛ ریسک را کاهش می‌دهد. یک عددی بایست این وسط؛ منطقی پذیرفته شود و شما نگاه که می‌کنید در کشور‌های مختلف؛ فواصل مثلاً حالا همان طور که آقای دکتر فرمودند حساسیت روی طیور وجود دارد، یک کیلومتر می‌آیند برای فارم‌های گوشتی و تخم گذار قرار می‌دهند، این بحث یک کیلومتر را از انتقال عامل برونشیت عفونی کرونا گرفته است که مقاله وجود دارد که تا ۱۲۰۰ متر هم می‌توانیم. در سایر موارد هم همین طور است.

الآن آقای دکتر یک سری اشاراتی داشتند، در فرمایش ایشان که نامه‌ای را در ۲۴ دی گفتند زدند به آقای دکتر خاندوزی، ما در پاسخ آن نامه، ضمن این که موارد قانونی را اشاره کردیم، به آقای دکتر سیاح هم رونوشت دادیم، چند روز پیش توسط ریاست سازمان هم امضا شده است. در انتهای آن مثال‌هایی از این موارد است. فواصل در دنیا و ... آوردیم، علیرغم این، چون احساس کردیم شاید مرکز نیاز دارد که اطلاعات بیشتری داشته باشد، همکاران من در قسمت‌های مرتبط مشغول کار هستند که مثال‌های دیگری از فواصل و راه‌های انتقال و عوامل عفونی، این را مجدد به عنوان یک نامه تکمیلی برای شما بفرستند.