حکیم مهر- محسن طاهرمیرزایی: روز گذشته، بخش نخست گزارش ویژه قبلی حکیم درخصوص بررسی مشکلات و مسائل همکاران سایر ردههای دامپزشکی مورد بحث و بررسی قرار گرفت (اینجا). در گزارش پیش رو، بخش دوم و پایانی این گزارش ویژه خبری تقدیم همکاران گرامی میشود.
واکسیناسیون را به ما نمیدهند
«مودبی» کاردان دامپزشکی و کارشناس علوم آزمایشگاهی دامپزشکی استان گیلان با بیان اینکه طی دو سال اخیر مشکلات ما بیشتر شده است، میگوید: «قبل از این بحث واکسیناسیون مطرح بود و دولت دخالت زیادی نمیکرد و بخش خصوصی آن را انجام میداد. ما هماکنون در بخش خصوصی فعالیت میکنیم و مشکل سایر ردهها مربوط به بخش خصوصی است؛ چراکه بحث واکسیناسیون طی ۲ سال اخیر به کلی از ما گرفته شده و ما واکسن نداریم.»
کلینیکهای دامپزشکی ملزم به استخدام سایر ردهها شوند
وی با تاکید بر اینکه عمده درآمد یک کاردان یا کارشناس دامپزشکی از واکسیناسیون بود، میافزاید: «طی ۲ سال اخیر واکسیناسیون کنسل شده و بیشتر بخش دولتی در آن دخالت میکند. به خاطر مباحث مالی، مالیات و ... کلینیکهای دامپزشکی سعی میکنند از سایر ردهها استفاده نکنند. کلینیکهای دام کوچک که میتوانند برای جراحیها، واکسیناسیون، تزریقات و ... یک کاردان یا کارشناس را داشته باشند و از ایشان استفاده کنند، یک منشی استخدام میکنند که همه این کارها را با حقوق کمتر انجام میدهد. اگر کلینیکها موظف شوند که مثلا کاردان استخدام کنند، قطعا بخش بزرگی از بیکاری سایر ردهها حل خواهد شد. در زمینه دام بزرگ که ما فعالیت میکنیم، ارجاع دادن ادامه درمان به سایر ردهها است که متاسفانه توسط دامپزشکان صورت نمیگیرد.»
برای سایر ردهها، هیچ ساختاری در زمینه تعرفه وجود ندارد
عدم وجود یک تعرفه مناسب برای فعالیت سایر ردههای دامپزشکی یکی دیگر از مشکلات اساسی آنهاست. «علی مشتاقی» رئیس انجمن صنفی سایر ردههای دامپزشکی استان گیلان ضمن انتقاد از اینکه برای سایر ردهها هیچ ساختار تعریف شدهای در زمینه تعرفه وجود ندارد، میگوید: «زمانی که در یک سیستم، یک فرد یا یک شغل پروانه کسب یا اجازه فعالیت قانونی به شکل مستقل نداشته باشد، عملا در سیستم شغلی کشور ما هم جایی نخواهد داشت. بنده زمانی میتوانم فعالیت داشته باشم که پروانه کسب در دستم باشد و به ارگانها بگویم که طبق این پروانه کسب، کار و فعالیت میکنم، امتیاز بازآموزی دارم، دوره گذراندم، کارآموزی رفتم و این کارها را انجام دادم. اما چون فعالان سایر ردهها این را ندارند، مطابق قانون دامپزشکی که متاسفانه متعلق به ۲۰ تا ۳۰ سال قبل است، باید تحت نظر دامپزشک کار کنند.»
تا مشکلی پیش میآید، به سرعت پای سایر ردهها را وسط میکشند
وی میافزاید: «لذا سایر ردهها نه تنها تعریف شغلی و حقوقی ندارند، بلکه هیچچیز دیگر هم برای آنها قائل نیستند. مانند الان که تا مشکلی پیش میآید، به سرعت پای سایر رده را وسط میکشند. بهانه آنها سایر رده و ادامه درمان است و این مسائل است که مشکلات و معضلات را بالاتر میبرد. زمانی میتوان برای سایر ردهها یک حقوق و تعرفه پایه تعریف کرد که بتوانند مجوز فعالیت قانونی و یک حق امضا یا مهر قانونی داشته باشند. تا آن را نداشته باشند، جایگاهی ندارند.»
میگویند: میخواهی باش، نمیخواهی نباش!
«مهندس بهمن لطافت» عضو هیات مدیره انجمن صنفی سایر ردههای دامپزشکی استان گیلان با بیان اینکه به هیچ عنوان تعرفه نداریم و برای هیچ یک از مراکز مایه کوبی تعرفه تعریف شده است، میافزاید: «مراکز مایه کوبی زیر بار این قضیه نمیروند و میگویند ما در طول سال واکسیناسیونی انجام نمیدهیم که بخواهیم کارمند استخدام کنیم؛ میخواهی باش نمیخواهی نباش! الان کلینیسینهای گیلان به شکل سیار هستند، چند خط موبایل دارند و دامدار با آنها تماس میگیرد و حضوری مراجعه میکنند. مطبی هم که گرفتیم فقط برای این است که جا و مکانی داشته باشیم و واکسیناسیون انجام دهیم. این مطب فقط برای واکسیناسیون برای ما ارزش دارد. واکسیناسیون نباشد مطب را هم میبندیم. به هیج عنوان زیر بار این نمیروند که واکسیناتور را بیمه کنند یا از آن واکسیناسیون درصدی برای واکسیناتور قائل شوند. همیشه دعوا بوده که سهم واکسیناتور باید ۶۰ باشد و اینها میگویند باید ۴۰ باشد.»
دامپزشکان خود را مجاب میکنند که صفر تا صد دامپزشکی برای آنهاست
وی تصریح میکند: «در بخش خدمات دامپزشکی هر ساله نظام دامپزشکی با سازمانهای دیگر هماهنگ میکنند و چیزی به عنوان تعرفه خدمات دامپزشکی ارائه میکنند، آنجا هم وقتی میگویند که تزریقات برای هر راس دام ۳ هزار تومان، میگوید این برای دامپزشک است. شرح وظیفه نیامده که این برای کاردان است یا کارشناس یا دکتر؟ و لذا دامپزشکان خود را مجاب میکنند که صفر تا صد دامپزشکی برای آنهاست. حداقل در گیلان به این شکل است و سازمان و نظام به هیچعنوان قبول نمیکنند که وظایف را تفکیک کنند. سازمان هم میگوید که صفر تا صد دامپزشکی را میتواند دامپزشک انجام دهد و هیچ کس نمیتواند به دامپزشک بگوید که تزریقات نکند. این حق را برای دامپزشک قائل هستند و اینکه تعرفه خدمات دامپزشکی هم فقط برای دامپزشک است.»
نتوانستیم خودمان را نشان دهیم
کارشناس ارشد تغذیه طیور ضمن اظهار تاسف از وجود معضل نبود تعرفه مشخص، تصریح میکند: «اما در کارهای آکادمیک و دانشگاهی به این شکل نیست. در بحث کاری اما در دام و طیور دامپزشکی شاخص است و زیرگروههای آن شناخته نمیشوند و این مشکل است. من از طرف خودمان میبینم از طرف رده علوم دامی این مشکلات ایجاد شده است. به این خاطر که نتوانستیم خودمان را نشان دهیم که ردیف و بندی برای ما باز شود.»
در قوانین دامپزشکی تعریفی از سایر ردهها نشده است
کاردان دامپزشکی کارشناس علوم آزمایشگاهی دامپزشکی استان گیلان با تاکید بر اینکه در قوانین دامپزشکی تعریفی از سایر ردهها نشده است، اضافه میکند: «۷۰ درصد فارغالتحصیلان که سایر ردهها هستند هیچ مجوز، تعرفه و پروانهای ندارند. بنده ۱۰ سال است که در این زمینه فعالیت میکنم. وقتی میخواهم از بانک وام بگیرم و میگویم کارشناس دامپزشکی هستم، از من پروانه و جواز کسب و دفتر کار میخواهند اما هیچیک از اینها برای ما قانونی نیست. ما مجوز واکسیناسیون داریم که آن هم زیر نظر دامپزشک است که هر زمان بخواهد میتواند ما را اخراج کند یا بیمه نکند.»
معضل فارغالتحصیلان پر شمار/ دانشگاه آزاد به خاطر پول، تکنیسین میگیرد
یکی دیگر از مشکلات سایر ردههای دامپزشکی، بالا بودن تعداد دانشجویان آنهاست. مشکلی که اگر چه در بخش دامپزشکی هم وجود دارد، اما در بخش دامپزشکی فشارهای زیادی برای حل آن اعمال شده است که در سایر ردهها خبری از این فشارها نیست.
رئیس انجمن صنفی سایر ردههای دامپزشکی استان گیلان با بیان اینکه دانشجویان دکترای عمومی و سایر ردهها نسبت به این مساله انتقاد دارند، میگوید: «افرادی که از سایر رده شروع به درس خواندن میکنند، شاید خیلی واقف به خیلی مسائل نباشند. آنها در رشتهای قبول شدند که درس بخوانند و چون اطلاعات کافی در این زمینه ندارند، تصور میکنند که بازار کار برای آن وجود دارد. دکترای عمومی هم همینطور هستند. وزارت علوم حتی این اخطار را به دانشگاه آزاد داده که اگر بخواهند بیشتر از ظرفیت دانشجو بگیرند، مدارک آنها را تایید نمیکند. ما برآورد کردیم که دانشگاه علوم تحقیقات در ۲ سال نزدیک به ۴۰۰ دانشجوی دکترای عمومی گرفته است. یا دانشگاههای دیگر فقط برای یک ورودی کاردانی یا کارشناسی خود ۵۰ نفر نیرو میگیرند. این مساله باید به شکل اساسی از بالا حل شود. دانشگاه آزاد به خاطر پول نیرو و تکنیسین میگیرد. آنها واحدهای عملی دارند و پول آن هم زیاد است و میتوانند هزینههای دانشگاه را از آن تامین کنند. لذا برای دانشگاه آزاد خیلی باصرفه است که دانشجویان با واحد عملی بگیرد که پول خوبی از آن دربیاورد.»
کشورهای دیگر زمانی که به یک رشته نیاز نداشته باشند، دانشجو نمیگیرند
مشتاقی در خصوص تجربه سایر ردههای دامپزشکی در کشورهای دیگر تصریح میکند: «آنها زمانی که به یک رشته نیاز نداشته باشند، دانشجو نمیگیرند. اما متاسفانه اینجا چون نظارت کافی وجود ندارد، دانشگاههای مختلف، رشته میگیرند، صندلیهای دانشگاه را پر میکنند و اساتید خود را میآورند. متاسفانه سطح علمی برخی اساتید ما آن اندازهای نیست که بخواهند دانشجو پرورش دهند. پول آن را هم میگیرند و خرج دانشگاه میکنند تا مخارجشان تامین شود.»
انتقاد از عدم حق رای سایر ردهها در شوراهای نظام دامپزشکی/ اختلاف طبقاتی خانواده دامپزشکی
وی با بیان اینکه در کتاب قانون هیچ اشارهای به سایر ردهها نشده است، میافزاید: «سازمان دامپزشکی هیچگونه شرح وظایف مشخصی برای آنها معرفی نمیکند و به خاطر اختلافاتی که سازمان و نظام دارند برخی مسائل روشن نمیشود. متاسفانه با وزارت بهداشت هم همسان نیستند تا بخواهند شرح وظایف را یکسانسازی و اجرا کنند. در بحث شوراهای نظام دامپزشکی، انتخابات بچههای سایر رده وجود ندارند. تنها یک یا دو نماینده دارند که آنها هم حق رای ندارند. عدم وجود حق رای به معنای این است که حق صحبت کردن هم ندارید. وقتی حق صحبت ندارید، یعنی وجود خارجی ندارید و فقط یک اسم فعالیت میکند. دیدگاهی که در جامعه دامپزشکی به بچههای سایر رده است، بسیار پایین و این بد است و باعث میشود اختلاف طبقاتی خانواده دامپزشکی، بیشتر خود را نشان دهد.»
افزایش بیرویه تعداد داروخانهها و مطبهای دامپزشکی، سفره سایر ردهها را کوچکتر کرده است
مشتاقی ادامه میدهد: «بحث ندیدنها و عدم اعتماد به سایر رده باعث میشود مشکلات درمان غیر مجاز و معضلات بعدی آن پیش بیاید. ما در منطقهای که نیاز نیست داروخانه دامپزشکی باشد، چرا ۳ داروخانه داریم و هیچ کدام از سایر رده استفاده نمیکنند. مجوزهای بی موردی که برای مطبهای دامپزشکی صادر میشود یکی از معضلات است. چون این مطبها مثل قارچ سبز میشوند و هیچکدام از بچههای سایر رده استفاده نمیکنند. سفره کوچکتر میشود و معضلات بیشتر میشود و این به خاطر عدم کفایت نظامهای دامپزشکی بعضی از استانهاست.»
عناوین جدیدی که عجیب هستند: بهداشتیار دامپزشکی!
عضو هیات مدیره انجمن صنفی سایر ردههای دامپزشکی استان گیلان با بیان اینکه بارها از طریق نظام دامپزشکی این قضیه را پیگیری کردیم، تصریح میکند: «این عزیزان هیچ تمایلی برای پیگیری این موضوع ندارند. در بحث دکترای بالینی شاید مقداری فشار ایجاد کردند اما ما در گیلان هر دوره ورودی، ۸۰ نفر سایر رده دامپزشکی میگیریم و الان هم چند عنوان جدید مثل بهداشتیار دامپزشکی داریم که این مساله عجیبی است. چون هیچ خدماتی برای این فارغالتحصیلان تعریف نشده و من نمیدانم بر چه اساس دانشجو جذب میکنند. این عزیزان بزرگوار میگویند در کشور ما آموزش مجاز است. ما نمیتوانیم جلوی آموزش را بگیریم. هر کس میتواند آموزش در بخش خصوصی و دولتی انجام دهد اما دیگر پروانه برای آن صادر نمیشود. مثل همین تلقیح مصنوعی که ما توانستیم در گیلان این کار را انجام دهیم و از فعالیت تمام مراکزی که به شکل خصوصی کار تلقیح مصنوعی انجام میدادند، جلوگیری کردیم. نمیدانم نظام دامپزشکی و سازمان دامپزشکی که ارگان به این بزرگی هستند، چگونه نمیتوانند این کار را انجام دهند.»
ضرورت اطلاعرسانی درخصوص عدم صدور پروانه کار در آینده
مهندس لطافت ادامه میدهد: «ما غیر از صنف سایر ردهها، صنف تلقیح مصنوعی هم در گیلان داریم که بنده خودم بازرس آنجا هم هستم. به طور کلی صدور هر گونه مجوز در زمینه تلقیح مصنوعی را روی ماده ۲ و ۵ نظام بهرهوری دامپزشکی دامپروری آوردهایم و به هیچ شخصی حتی جهاد کشاورزی اجازه نمیدهیم که بدون اجازه صنف یک پروانه صادر کند. حتی به دوستان خود که پروانه داشتند و چند سال ترک کار کرده بودند، وقتی برگشتند اجازه ندادیم تمدید کنند. چطور است که سازمان و نظام دامپزشکی نمیتوانند جلوگیری کنند. حداقل کاری که میتوانند انجام دهند این است که از طریق اطلاعرسانی به جامعه، این آگاهی را به جامعه بدهد که کسانی که این رشته را میخوانند و عمر و سرمایه خود را میگذارند، خروجی برای شما ندارد و پروانه کار برای شما در آینده صادر نمیشود.»
معرفی ناظر بهداشتی با حقوق ۶۰۰ هزار تومانی!
وی ضمن انتقاد از اینکه ماده ۱۹ آییننامه نظارت بهداشتی دامپزشکی در گیلان نسبت به جاهای دیگر به هیچ عنوان اجرا نمیشود، میگوید: «چند روز پیش قرار بود یکی از دوستان ما با حقوق پایین یک میلیون و نهصد تا دو میلیون و ۱۰۰ هزار تومان که سازمان و نظام برای او تعیین کرده بودند، در تعاونی شیر مشغول به کار شود. این آقا مراحل را تا آخر انجام داد و روز آخر کارفرما از طریق سازمان دامپزشکی کل رشت اقدام کرد و آنها گفتند این حقوق بسیار بالاست. کمااینکه ما شخصی را که طرحش تمام شده به شما معرفی میکنیم با حقوق ۶۰۰ هزار تومان. ما پیگیر شدیم و دیدیم این شخص اگر بخواهد از رودبار بیاید و برود، کرایه او نزدیک به ۵۰۰ هزار تومان میشود. لذا حتما قرار است غیر حضوری کار کند. ما سالها دوندگی کردیم اما حتی در مراکز مایه کوبی هیچکس حضور ندارد. فقط یک کارت واکسیناتوری آنجا است و اشخاص غیرمجاز از طریق آنها مایه کوبی میکنند.»
اخراج ناظرین بهداشتی کشتارگاه به دنبال پیگیری اجرای ماده ۱۹
لطافت ادامه میدهد: «ما ماده ۱۹ را پیگیری کردیم و بچههای کشتارگاه از ما خواستند که پیگیری را متوقف کنیم. چرا که به گفته خودشان قصد اخراج آنها را داشتند. به اداره کار اطلاع دادیم و آنها قول پیگیری دادند. دو روز بعد بچهها گفتند بهتر است به اداره کار بگویید نیایند چون اگر بیایند آنها از چشم ما میبینند. در نهایت چند نفر از آنها اخراج شدند.»
بازار کار متخصصین کجاست؟
«مهندس فرزاد نادعلیان» کارشناس ارشد تغذیه طیور در خصوص این مشکل با بیان اینکه رشته ما مهندسی است و دامپزشکی تخصصی است، خاطرنشان میکند: «رشته دامپزشکی از نظر ما که در کار هستیم، نسبت به علوم دارویی حساستر است و باید گزینش آن سختتر باشد. پدربزرگ من هم میگویند که گرفتن دامپزشکان تخصصی به شکل وحشتناکی زیاد شده است و این مشکل ایجاد میکند. اینکه همه علم بالایی داشته باشند و متخصص باشند خیلی خوب است، اما مشکل اینجاست که بازار کار برای متخصصین کجاست؟ این مشکلات پاگیر این رشته شده است. به نظر من درست است که مهندسی علوم دامی زیاد است، اما تعداد کمی هستند که به آن علاقه داشته باشند. چون رشتهای که ما کار میکنیم علاقه زیادی لازم دارد و مانند پزشکی نیست. پزشکی احساسات زیاد میطلبد اما ما چون با دام سرو کار داریم، باید به دام و طیور علاقه داشته باشیم.»
نادعلیان میافزاید: «از آنجا که مهندسی دامی راحت شده و دانشگاهها به آسانی به آن جا میدهند و در بعضی دانشگاهها بدون کنکور است، فرد با این تفکر که یک مهندسی بگیرد وارد این رشته میشود واقعا باید زیر ذرهبین باشد. دامپزشکی باید فشار بیشتری داشته باشد تا این اندازه دانشجو نگیرد. در نهایت آرزوی قلبی ما این است که همه با هم، چه دامپزشک و چه علوم دامی یک دست شویم.»
فاجعه است که صنف به این بزرگی، نمیتواند ۲۰ کاردان و کارشناس را سروسامان دهد
کاردان دامپزشکی و کارشناس علوم آزمایشگاهی دامپزشکی استان گیلان با بیان اینکه خیلی از دوستانی که با من هم کلاس بودند، فارغالتحصیل شدند و کار دیگری انجام میدهند، میگوید: «در رشت و حومه، آنهایی که زندگی خود را از این راه میگذرانند به ۲۰ نفر نمیرسند. فاجعه است که یک صنف به این بزرگی که سلامت جامعه به آن مرتبط است، نمیتواند ۲۰ کاردان و کارشناس را سروسامان دهد.»
جالب است حق رای هم در نظام و سازمان میخواهند, شما تکنسین هستی نه بیشتر, صلاحیت تصمیم گیری برای دکترها را ندارید. مگر پرستار برای پزشک تصمیم میگیرد؟ کجای دنیا در دامپزشکی این خاسته ها را مطرح میکنند چه رسد به اجرا!!
مسیر شما مشخص است حتی اگر phd بگیرید در رشته ای باریک پژوهشگر میشوید. اگر ناراضی هستید بروید کنکور بدهید رتبه ی بالا بیاورید و دکترای بالینی قبول شوید.
من خودم فارغ التحصيل كارداني دامپزشكي توي دانشگاه تبريز هستم و سال اولي ك كنكور دادم رتبه ام توي منطقه سه 20 هزار شده بود و توي دانشگاه آزاد هم ك كنكور دادم نفر دوم ورودي دكتري دامپزشكي دانشگاه آزاد اروميه شدم ولي بخاطر ناتواني مالي نرفتم و سال بعد با رتبه9 هزار كارداني دانشگاه دولتي تبريز قبول شدم. آقايون با اين رتبه هاي نجومي و اون حد سواد و فقط با اتكاي پول باباتون دانشگاه آزاد رفتين دكتر شدين حداقل ............ طرز صحبتتون رو بلد باشين.
اين از بدبختي جامعه ماست كه نه قانون درست حسابي درمورد اين مشكلاتمون داريم و نه همت اينكه جمع بشيم و خودمون يه فكري به حالمون بكنيم.
بازم دم دوستان گرم كه اين صحبتارو ك درد دل خيليامون هست رو تونستن انعكاس بدن.
يا علي